[ویکی فقه] شأن قرآن در روایات. قرآن حقیقتی ماوراء الفاظ خوددارد و در قیامت، در زیباترین صورت، جلوه گر می شود و از شأن و منزلتی خاص برخوردار است.
قرآن را بر دیگر سخنان رفعتی است که در وصف نمی گنجد و آنها را قیاس با قرآن نتوان نمود همچنان که نه مخلوق را با خلق می توان سنجید و نه افعال آنان را با فعل خدا می توان مقایسه کرد: «فضل القرآن علی سائر الکلام کفضل الله علی خلقه». «ان کلام الباری سبحانه لایشبه کلام الخلق کما لایشبه افعاله افعالهم» مگر نه اینکه قرآن تجلی خاص خداوند سبحان می باشد بی آنکه به چشم بصر بتوان مشاهده کرد، و به چشم بصیرت به کنه ذاتش پی برد: «فتجلی لهم سبحانه فی کتابه من غیر ان یکونوا راوه بما اراهم من قدرته». قرآن تجلی اعظمتجلی اعظمی که ملموس ترین و مشهودترین شهود و حضور را جلوه گر است: «اللهم انی اسئلک بالتجلی الاعظم فی هذه اللیلة من الشهر المعظم». از این رو، آنکه شوق دیدار معشوق بسر می پروراند و در هوای وصالش، شب را به صبح می رساند و از درد هجران و لذت حضور به سجده در آمده، مهر از راز دل برگرفته، عقده ها را گشوده، در خلوت انس محبوب به نجوا در آمده است و گریان و نالان درمان درد می جوید و سکونت در جوارش را مسئلت می نماید. و آنکه در بازار پرغوغای زندگی، بهشت برین را بر متاع فانی ترجیح داده، چشم امید به نعمت ابدی دوخته است. و آنکه از خوف غضب الهی، از لذت حرام، دست شسته، به انتظار عفو و مغفرت الهی نشسته است، «ان قوما عبدوا الله رغبة فتلک عبادة التجار، و ان قوما عبدوا الله رهبة فتلک عبادة العبید و ان قوما عبدوا الله شکرا فتلک عبادة الاحرار»
قرآن را بر دیگر سخنان رفعتی است که در وصف نمی گنجد و آنها را قیاس با قرآن نتوان نمود همچنان که نه مخلوق را با خلق می توان سنجید و نه افعال آنان را با فعل خدا می توان مقایسه کرد: «فضل القرآن علی سائر الکلام کفضل الله علی خلقه». «ان کلام الباری سبحانه لایشبه کلام الخلق کما لایشبه افعاله افعالهم» مگر نه اینکه قرآن تجلی خاص خداوند سبحان می باشد بی آنکه به چشم بصر بتوان مشاهده کرد، و به چشم بصیرت به کنه ذاتش پی برد: «فتجلی لهم سبحانه فی کتابه من غیر ان یکونوا راوه بما اراهم من قدرته». قرآن تجلی اعظمتجلی اعظمی که ملموس ترین و مشهودترین شهود و حضور را جلوه گر است: «اللهم انی اسئلک بالتجلی الاعظم فی هذه اللیلة من الشهر المعظم». از این رو، آنکه شوق دیدار معشوق بسر می پروراند و در هوای وصالش، شب را به صبح می رساند و از درد هجران و لذت حضور به سجده در آمده، مهر از راز دل برگرفته، عقده ها را گشوده، در خلوت انس محبوب به نجوا در آمده است و گریان و نالان درمان درد می جوید و سکونت در جوارش را مسئلت می نماید. و آنکه در بازار پرغوغای زندگی، بهشت برین را بر متاع فانی ترجیح داده، چشم امید به نعمت ابدی دوخته است. و آنکه از خوف غضب الهی، از لذت حرام، دست شسته، به انتظار عفو و مغفرت الهی نشسته است، «ان قوما عبدوا الله رغبة فتلک عبادة التجار، و ان قوما عبدوا الله رهبة فتلک عبادة العبید و ان قوما عبدوا الله شکرا فتلک عبادة الاحرار»
[ویکی فقه] شان قرآن در روایات. قرآن حقیقتی ماوراء الفاظ خوددارد و در قیامت، در زیباترین صورت، جلوه گر می شود و از شأن و منزلتی خاص برخوردار است.
قرآن را بر دیگر سخنان رفعتی است که در وصف نمی گنجد و آنها را قیاس با قرآن نتوان نمود همچنان که نه مخلوق را با خلق می توان سنجید و نه افعال آنان را با فعل خدا می توان مقایسه کرد: «فضل القرآن علی سائر الکلام کفضل الله علی خلقه». «ان کلام الباری سبحانه لایشبه کلام الخلق کما لایشبه افعاله افعالهم» مگر نه اینکه قرآن تجلی خاص خداوند سبحان می باشد بی آنکه به چشم بصر بتوان مشاهده کرد، و به چشم بصیرت به کنه ذاتش پی برد: «فتجلی لهم سبحانه فی کتابه من غیر ان یکونوا راوه بما اراهم من قدرته».
قرآن تجلی اعظم
تجلی اعظمی که ملموس ترین و مشهودترین شهود و حضور را جلوه گر است: «اللهم انی اسئلک بالتجلی الاعظم فی هذه اللیلة من الشهر المعظم». از این رو، آنکه شوق دیدار معشوق بسر می پروراند و در هوای وصالش، شب را به صبح می رساند و از درد هجران و لذت حضور به سجده در آمده، مهر از راز دل برگرفته، عقده ها را گشوده، در خلوت انس محبوب به نجوا در آمده است و گریان و نالان درمان درد می جوید و سکونت در جوارش را مسئلت می نماید. و آنکه در بازار پرغوغای زندگی، بهشت برین را بر متاع فانی ترجیح داده، چشم امید به نعمت ابدی دوخته است. و آنکه از خوف غضب الهی، از لذت حرام، دست شسته، به انتظار عفو و مغفرت الهی نشسته است، «ان قوما عبدوا الله رغبة فتلک عبادة التجار، و ان قوما عبدوا الله رهبة فتلک عبادة العبید و ان قوما عبدوا الله شکرا فتلک عبادة الاحرار»
قرآن سفره گسترده الهی
همه و همه باید بسوی قرآن شتاب گیرند تا بقدر توان از سفره گسترده الهی بهره مند گشته، مطلوب خویش را بدست آورند: «الا من اشتاق الی الله فلیستمع کلام الله ؛ آگاه باشید هر که شوق دیدار خدا دارد پس به سخن خدا (قرآن) گوش فرا دهد.» «اذا احب احدکم ان یحدث ربه فلیقرء القرآن ؛ هرگاه یکی از شما عشق و علاقه داشت که با پروردگارش سخن تازه کند پس قرآن بخواند.» «القرآن مادبة الله فتعلموا من مادبته ما استطعتم ؛قرآن سفره گسترده الهی است پس به تعلیم از سفره گسترده اش بقدر توان برگیرید.»
قرآن در لسان حضرت علی
...
قرآن را بر دیگر سخنان رفعتی است که در وصف نمی گنجد و آنها را قیاس با قرآن نتوان نمود همچنان که نه مخلوق را با خلق می توان سنجید و نه افعال آنان را با فعل خدا می توان مقایسه کرد: «فضل القرآن علی سائر الکلام کفضل الله علی خلقه». «ان کلام الباری سبحانه لایشبه کلام الخلق کما لایشبه افعاله افعالهم» مگر نه اینکه قرآن تجلی خاص خداوند سبحان می باشد بی آنکه به چشم بصر بتوان مشاهده کرد، و به چشم بصیرت به کنه ذاتش پی برد: «فتجلی لهم سبحانه فی کتابه من غیر ان یکونوا راوه بما اراهم من قدرته».
قرآن تجلی اعظم
تجلی اعظمی که ملموس ترین و مشهودترین شهود و حضور را جلوه گر است: «اللهم انی اسئلک بالتجلی الاعظم فی هذه اللیلة من الشهر المعظم». از این رو، آنکه شوق دیدار معشوق بسر می پروراند و در هوای وصالش، شب را به صبح می رساند و از درد هجران و لذت حضور به سجده در آمده، مهر از راز دل برگرفته، عقده ها را گشوده، در خلوت انس محبوب به نجوا در آمده است و گریان و نالان درمان درد می جوید و سکونت در جوارش را مسئلت می نماید. و آنکه در بازار پرغوغای زندگی، بهشت برین را بر متاع فانی ترجیح داده، چشم امید به نعمت ابدی دوخته است. و آنکه از خوف غضب الهی، از لذت حرام، دست شسته، به انتظار عفو و مغفرت الهی نشسته است، «ان قوما عبدوا الله رغبة فتلک عبادة التجار، و ان قوما عبدوا الله رهبة فتلک عبادة العبید و ان قوما عبدوا الله شکرا فتلک عبادة الاحرار»
قرآن سفره گسترده الهی
همه و همه باید بسوی قرآن شتاب گیرند تا بقدر توان از سفره گسترده الهی بهره مند گشته، مطلوب خویش را بدست آورند: «الا من اشتاق الی الله فلیستمع کلام الله ؛ آگاه باشید هر که شوق دیدار خدا دارد پس به سخن خدا (قرآن) گوش فرا دهد.» «اذا احب احدکم ان یحدث ربه فلیقرء القرآن ؛ هرگاه یکی از شما عشق و علاقه داشت که با پروردگارش سخن تازه کند پس قرآن بخواند.» «القرآن مادبة الله فتعلموا من مادبته ما استطعتم ؛قرآن سفره گسترده الهی است پس به تعلیم از سفره گسترده اش بقدر توان برگیرید.»
قرآن در لسان حضرت علی
...
wikifeqh: شأن_قرآن_در_روایات