شادکامی جوان

[ویکی فقه] نیاز جوانان به شادکامی، یک نیاز اصیل روانی است. شادکامی از امید برمی خیزد و موجب تحرک نسل جوان می شود.
امام علی (علیه السلام): انسان با ایمان، غم خویش را در دل و نشاط و خوشرویی را بر چهره دارد.» حضرت زهرا (سلام الله علیها): خوش رویی در چهره مؤمن، موجب بهشت برای شخص خوشرو می شود.»
آثار شادکامی
در یک تجزیه و تحلیل روانی، آثار اجمالی شاد کامی معقول عبارتند از:
← افزایش نیروی روانی
۱.اگر برخی از مخاطبان شما شخصا افرادی مثبت و کارآمد هستند، خواهید توانست با بروز نشاط و شادابی خویش، جهت های مطلوبی به این عده از جوانان ارائه دهید و عواطف مثبت خویش را گسترش بخشید.۲.باید فلسفه مناسبی برای زندگی نسل جوان، تدارک دید. زیرا اگر کلیت زندگی این نسل، خود واجد معنا و مفهوم باشد، خواهند توانست. مسائل و مشکلات کوچکتر از آن را، تجزیه و تحلیل نموده و بر شادکامی خود و خانوادشان بیفزایند.۳.باید به جوانان آموخت که حتی با تظاهر به شادکامی و نشاط و امید، به تدریج و عمیقا می توانند بر شادابی درونشان بیفزایند و عواطف منفی و نامطلوب خویش را تحت کنترل در آورند.۴.برخی از جوانان، دنیا را به دو منطقه تاریک و روشن، تقسیم می کنند و خود را در منطقه تاریک آن قرار می دهند. و دریچه های زندگیشان را به روی بخش های روشن و شفاف، مسدود می کنند، و از غم و افسردگی به شدت استقبال می نمایند. در قبال این گونه جوانان، روش «ایجاد بینش» از موثر ترین راه کارهایی است که از طریق گفت و گوها و مباحثات دوستانه، این امر، حاصل می شود و تکیه بر چنین بینش های اصیلی می تواند، تضمین کننده روحیه شادکامی تلقی شود.