شاخص توده بدنی یا بی ام آی ( به انگلیسی: body mass index، مخفف BMI ) سنجشی آماری برای مقایسه وزن و قد یک فرد است. در واقع این سنجش میزان چاقی را اندازه گیری نمی کند بلکه ابزاری مناسب است تا سلامت وزن فرد با توجه به قدش تخمین زده شود. این شاخص در بین سال های ۱۸۳۰ تا ۱۸۵۰ توسط آدولف کوتله دانشمند بلژیکی ابداع شد. نحوه محاسبه آن بسیار ساده است و در بسیاری جاها برای مشخص کردن بیش وزنی و کم وزنی استفاده می شود. شاخص توده بدنی از طریق تقسیم وزن فرد به کیلوگرم بر توان دوم ( x² ) قدش به متر بدست می آید و فرمول محاسبه آن در سیستم متریک چنین است:
شاخص توده بدنی یک ابزار اندازه گیری است که نشان می دهد قد و وزن شما تا چه حد با هم تناسب دارند و آیا دچار کمبود یا اضافه وزن هستید یا خیر؟ برای به دست آوردن نتایج دانستن فاکتورهایی همچون سن، وزن، قد و جنسیت شما اهمیت دارد. شاخص توده بدنی عبارت است از تقسیم وزن ( کیلوگرم ) بر قد ( متر ) به توان ۲. این شاخص تنها نشان دهنده سطح چربی بدن بوده و قادر به تشخیص میزان سلامت یا چاقی فرد نمی باشد. البته این روش قطعی نیست و معایبی نیز دارد. مثلا به استخوان بندی و میزان عضله های فرد در این روش اهمیتی داده نمی شود، در حالی که همانطور که می دانیم ممکن است یک کیلوگرم عضله و یک کیلوگرم چربی وزن یکسانی داشته باشند، اما حجم عضله کمتر و چگالی آن بیش از چربی است.
شاخص توده بدنی درسنین مختلف باید چه مقدار باشد؟
افراد در هر سن و سالی بهتر است که شاخص توده بدنی یا BMI خود را در یک محدوده خاص نگاه دارند. در جدول زیر BMI توصیه شده و مناسبِ افراد در سنین مختلف از نوجوانی تا کهنسالی درج شده است. افراد بهتر است در سنین زیر شاخص توده بدنی متناسبی بین 21 تا 27 داشته باشند.
BMI چه چیزهایی را به ما نشان نمی دهد؟
شاخص توده بدنی تنها یک معیار ساده و سطحی است و فقط وضعیت وزنی ما را نشان می دهد. و با اینکه میزان چربی بدن ما را نیز به صورت حدودی مشخص می کند اما نحوه توزیع چربی ها را عنوان نمی کند و همچنین تمایزی بین چربی و عضله قائل نیست.
برای مثال اگر ورزشکاری که به صورت حرفه ای ورزش می کند و بافت عضلانی قابل توجه ( به همراه مقدار بسیار جزئی چربی داشته باشد ) و شاخص توده بدنی این ورزشکار ۳۰ باشد، مطابق فرمول BMI باید ورزشکار چاق باشد. این درحالی است که ورزشکاران عضله بیشتری دارند و چاق نیستند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفشاخص توده بدنی یک ابزار اندازه گیری است که نشان می دهد قد و وزن شما تا چه حد با هم تناسب دارند و آیا دچار کمبود یا اضافه وزن هستید یا خیر؟ برای به دست آوردن نتایج دانستن فاکتورهایی همچون سن، وزن، قد و جنسیت شما اهمیت دارد. شاخص توده بدنی عبارت است از تقسیم وزن ( کیلوگرم ) بر قد ( متر ) به توان ۲. این شاخص تنها نشان دهنده سطح چربی بدن بوده و قادر به تشخیص میزان سلامت یا چاقی فرد نمی باشد. البته این روش قطعی نیست و معایبی نیز دارد. مثلا به استخوان بندی و میزان عضله های فرد در این روش اهمیتی داده نمی شود، در حالی که همانطور که می دانیم ممکن است یک کیلوگرم عضله و یک کیلوگرم چربی وزن یکسانی داشته باشند، اما حجم عضله کمتر و چگالی آن بیش از چربی است.
شاخص توده بدنی درسنین مختلف باید چه مقدار باشد؟
افراد در هر سن و سالی بهتر است که شاخص توده بدنی یا BMI خود را در یک محدوده خاص نگاه دارند. در جدول زیر BMI توصیه شده و مناسبِ افراد در سنین مختلف از نوجوانی تا کهنسالی درج شده است. افراد بهتر است در سنین زیر شاخص توده بدنی متناسبی بین 21 تا 27 داشته باشند.
BMI چه چیزهایی را به ما نشان نمی دهد؟
شاخص توده بدنی تنها یک معیار ساده و سطحی است و فقط وضعیت وزنی ما را نشان می دهد. و با اینکه میزان چربی بدن ما را نیز به صورت حدودی مشخص می کند اما نحوه توزیع چربی ها را عنوان نمی کند و همچنین تمایزی بین چربی و عضله قائل نیست.
برای مثال اگر ورزشکاری که به صورت حرفه ای ورزش می کند و بافت عضلانی قابل توجه ( به همراه مقدار بسیار جزئی چربی داشته باشد ) و شاخص توده بدنی این ورزشکار ۳۰ باشد، مطابق فرمول BMI باید ورزشکار چاق باشد. این درحالی است که ورزشکاران عضله بیشتری دارند و چاق نیستند.
wiki: شاخص توده بدنی
