سینمای جمهوری آذربایجان. سینمای جمهوری آذربایجان ( به ترکی آذربایجانی: Azərbaycan kinosu ) ( به انگلیسی: Cinema of Azerbaijan ) به صنعت سینما در جمهوری آذربایجان اشاره دارد. ایجاد سینما در آذربایجان به ۱۸۹۸ برمی گردد. آذربایجان از نخستین کشورهایی بود که به سینماتوگرافی پرداخت. یکی از پیشگامان سینما در آذربایجان، الکساندر میشون است. او در باکو زندگی می کرد و از اتفاقات مهمی همچون کشف نفت در آذربایجان فیلم برداشته است. برخی از کارهای او عبارتند از بندر و کشتی بخار، ورود قطار به ایستگاه، تشریفات بدرقه اعلی حضرت امیر بخارا در کشتی بخار و رقص محلی قفقازی.
از سینماگران مشهور آذربایجان می توان به عارف بابایف، الچین موسی اوغلو و رستم ابراهیم بیگف اشاره کرد. ابراهیم بیگف فیلم نامه نویس فیلم آفتاب سوخته است که در سال ۱۹۹۵ برنده جایزه اسکار بهترین فیلم خارجی زبان شد.
در سال ۱۸۹۸ برادران لومیر به واسطۀ آشنایانی که در روسیۀ تزاری داشتند، پای برخی از تجار آذربایجانی را به فرانسه باز کردند و دوربین های محصول کارگاه این ۲ برادر به کشور آذربایجان صادر شد. در این سال ها یک فرانسوی به نام الکساندر میشون به همراه یک فیلمبردار و یک کارگردان صحنه به باکو آمدند و زمینه ساز فعالیت های سینمای اولیه شدند. [ ۴]
اقدامات آن ها تا سال های ۱۹۰۵ به ثمر نشست. با این همه کارهای الکساندر میشون بیشتر عکاسی بود تا سینما. اگرچه عمدۀ کارهای او خوشبختانه هنوز هم در موزۀ ملی آذربایجان نگهداری می گردد.
در سال ۱۹۱۵ برادران بلژیکی تبار به نام پیرون، به باکو آمدند و تقریباً توانستند مستندهایی از این شهر شهر بسازند اما هنوز از فعالیت های سینمایی داستانی خبری نبود.
تا سال ۱۹۲۰ در دورۀ تثبیت کمونیست ها، سینمای ملی آذربایجان فیلمی تولید نکرده بود. اگرچه استودیوی بزرگ سینمایی باکو رسماً در سال ۱۹۲۱ تأسیس و معرفی شده بود.
در سال ۱۹۲۴ نخستین فیلم ساخت سینمای آذربایجان به نام برج افسانه ای که یک فیلم با داستانی مربوط به فرهنگ و اساطیر بود این کشور ساخته شد. در این دهه استعدادهای فراوانی نیز به صحنه آمدند و افرادی نظیر حسین عربلینسکی خارج از مرزهای آذربایجان نیز به شهرت رسیدند. [ ۵]
در طی دهه های ۵۰ تا ۹۰ آنچه در سینمای آذربایجان تولید گردید جز فیلم های سفارشی نبود. بودجه های هرکدام از کشورهای جز اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی برای مقاصد فرهنگی از پیش معلوم و هرچه ساخته می شد سفارشی بود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاز سینماگران مشهور آذربایجان می توان به عارف بابایف، الچین موسی اوغلو و رستم ابراهیم بیگف اشاره کرد. ابراهیم بیگف فیلم نامه نویس فیلم آفتاب سوخته است که در سال ۱۹۹۵ برنده جایزه اسکار بهترین فیلم خارجی زبان شد.
در سال ۱۸۹۸ برادران لومیر به واسطۀ آشنایانی که در روسیۀ تزاری داشتند، پای برخی از تجار آذربایجانی را به فرانسه باز کردند و دوربین های محصول کارگاه این ۲ برادر به کشور آذربایجان صادر شد. در این سال ها یک فرانسوی به نام الکساندر میشون به همراه یک فیلمبردار و یک کارگردان صحنه به باکو آمدند و زمینه ساز فعالیت های سینمای اولیه شدند. [ ۴]
اقدامات آن ها تا سال های ۱۹۰۵ به ثمر نشست. با این همه کارهای الکساندر میشون بیشتر عکاسی بود تا سینما. اگرچه عمدۀ کارهای او خوشبختانه هنوز هم در موزۀ ملی آذربایجان نگهداری می گردد.
در سال ۱۹۱۵ برادران بلژیکی تبار به نام پیرون، به باکو آمدند و تقریباً توانستند مستندهایی از این شهر شهر بسازند اما هنوز از فعالیت های سینمایی داستانی خبری نبود.
تا سال ۱۹۲۰ در دورۀ تثبیت کمونیست ها، سینمای ملی آذربایجان فیلمی تولید نکرده بود. اگرچه استودیوی بزرگ سینمایی باکو رسماً در سال ۱۹۲۱ تأسیس و معرفی شده بود.
در سال ۱۹۲۴ نخستین فیلم ساخت سینمای آذربایجان به نام برج افسانه ای که یک فیلم با داستانی مربوط به فرهنگ و اساطیر بود این کشور ساخته شد. در این دهه استعدادهای فراوانی نیز به صحنه آمدند و افرادی نظیر حسین عربلینسکی خارج از مرزهای آذربایجان نیز به شهرت رسیدند. [ ۵]
در طی دهه های ۵۰ تا ۹۰ آنچه در سینمای آذربایجان تولید گردید جز فیلم های سفارشی نبود. بودجه های هرکدام از کشورهای جز اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی برای مقاصد فرهنگی از پیش معلوم و هرچه ساخته می شد سفارشی بود.
wiki: سینمای جمهوری آذربایجان