سیلورین

سیلورین ( Silurian ) دوره ای زمین شناسانه است که از پایان دوره اردوویسین در ۱٫۵ ± ۴۴۳٫۴ میلیون سال پیش آغاز شد و تا آغاز دوره دوونین در ۳٫۲ ± ۴۱۹٫۲ میلیون سال پیش ادامه پیدا کرد. همانند دیگر دوره های زمین شناسی، بسترهای سنگی مشخص کننده این دوره در زمان های نامشخصی تشکیل شده اند و زمان دقیق تا ۷ میلیون سال عدم اطمینان دارد. مهم ترین رویداد این دوره اما رویداد انقراضی بود که نزدیک ۶۰ درصد گونه های ساکن در دریاها و اقیانوس ها را منقرض کرد.
یکی از مهم ترین اتفاقات فرگشتی در دوره سیلورین پدیدار شدن ماهی های استخوانی و بی فک بر روی زمین بود. در این هنگام همچنین حیات خشکی زی هم در شکل گیاهانی کوچک، خزه - شکل، و آوندی شکل گرفت. این گیاهان در کنار دریاچه ها، رودخانه ها، و کرانه دریاها آغاز به زندگی کردند. اگرچه چنین چیزی آغاز پدید آمدن حیات گیاهی بر روی خشکی بود اما تا دوره دوونین طول کشید تا حیات خاکی تنوع و گسترش فراوان پیدا کند.
سیلورین از آن رو اهمیت دارد که در طی آن اقیانوس ها شاهد گسترش انواع جانداران ساکن آب از جمله سوسن شکلان بودند. بازوپایان به گسترش خود ادامه دادند و کهن ترین سنگواره های به دست آمده از آب سنگ های مرجانی در این دوران شکل گرفتند. ماهی های بی فک در این هنگام به سرعت زیاد شدند و نخستین ماهیان آب شیرین و نخستین نمونه از ماهی های فک دار نیز در دوره سیلورین در دریاها به شنا پرداختند. دیگر سنگواره های آبزیان به دست آمده از این دوران عبارتند از تریلوبیت ها، گراپتولیت ها، جلبک ها، و نرم تنان. [ ۱]