سیریل و متودی مقدس

سیریل ( زاده قسطنطنیه، ۸۲۶–۸۶۹ ) و متودی ( ۸۱۵–۸۸۵ ) دو برادر الهی دان و مبلغ مسیحی بودند. به دلیل فعالیت هایی که در زمینه مسیحی سازی اسلاوها انجام داده بودند، «رسولان اسلاوها» نامیده شدند. [ ۴]
آنان طراح الفبای گلاگولیتی بودند که نخستین الفبای به کار رفته برای رونویسی زبان اسلاوی کلیسایی باستان بود. [ ۵] شاگردان آنها پس از مرگشان کار تبلیغی آنها را ادامه دادند. دو برادر در کلیسای ارتدکس شرقی با عنوان قدیس ستایش می شوند. پاپ لئون سیزدهم در سال ۱۸۸۰ روز جشن آنان را به تقویم کلیسای کاتولیک افزود. در سال ۱۹۸۰ پاپ ژان پل دوم آنان را به همراه بندیکت نرسیا قدیسان حامی اروپا اعلام کرد. [ ۶]
دو برادر در سالونیک ( یونان کنونی ) زاده شدند. سیریل ( زاده حدود ۸۲۷ تا ۸۲۸ ) برادر کوچکتر بود که در زمان تولد، کنستانتین نام داشت؛ ولی اندکی پیش از مرگ، هنگام رسیدن به مقام راهبی در رم نام سیریل به او اعطا شد. [ ۷] متودی ( زاده حدود ۸۱۵ تا ۸۲۰ ) در زمان تولد، میکائیل نام گرفت و نام متودی پس از رسیدن به مقام راهبی در میسیا به او داده شد. [ ۸]
قومیت دقیق دو برادر نامشخص است. بحث هایی پیرامون اسلاو یا یونانی بیزانسی بودن آنها وجود دارد. پدر آنها در چهارده سالگی سیریل درگذشت و وزیر قدرتمندی به نام تئوکتیستوس مراقبت از آنها را به عهده گرفت. سیریل در دانشگاهی که مسئولیت آن به عهده تئوکتیستوس و بارداس بود، درس خواند و مدتی نیز کشیش بود. برادرش متودی تا سال ۸۶۷ یا ۸۶۸ شماس بود. [ ۹]
میخائیل سوم ( امپراتور بیزانس ) و فوتیوس اول ( اسقف اعظم قسطنطنیه ) در حدود سال ۸۶۰ سیریل را برای سفری تبلیغی به سوی خزرها اعزام کردند. آنان تقاضا کرده بودند دانشمندی برای بحث با یهودیان و مسلمانان برایشان فرستاده شود. [ ۱۰] ادعا شده است که متودی نیز او را در این سفر همراهی کرده است؛ ولی ممکن است این مطلب بعدها افزوده شده باشد.
کاری که باعث شهرت تاریخی دو برادر بود، در سال ۸۶۲ آغاز شد. در آن سال شاهزادهٔ موراویای بزرگ با نام روستیسلاو از امپراتور میخائیل سوم و اسقف اعظم فوتیوس درخواست کرد مبلغانی برای تبشیر رعایای اسلاوش بفرستند. به نظر می رسد این اقدام او بیشتر جنبه سیاسی داشته است تا مذهبی. روستیسلاو با حمایت لویی ژرمن ( حاکم فرانک ها ) به تخت نشست؛ ولی پس از آن به دنبال استقلال یافتن از فرانک ها رفت. سیریل و متودی نخستین کسانی نبودند که مسیحیت را به موراویا بردند و نامهٔ روستیسلاو به میخائیل سوم به وضوح بیان می کند که مردم روستیسلاو «شرک را رد کرده اند و پیرو قانون مسیحیت هستند. »[ ۱۱] گفته شده است که روستیسلاو مبلغان کلیسای کاتولیک را اخراج کرده است و به دنبال کمک کلیسای قسطنطنیه و شاید نوعی حمایت سیاسی بوده است. [ ۱۲] امپراتور به سرعت سیریل و برادرش متودی را برای فرستادن انتخاب کرد. [ ۱۳] این درخواست فرصتی مناسب برای گسترش تأثیر بیزانس بود. دو برادر در سال ۸۶۳ ترجمه کتاب مقدس به زبانی که اکنون اسلاوی کلیسایی باستان خوانده می شود را آغاز کردند و برای تبلیغ آن به موراویای بزرگ سفر کردند. [ ۱۴] آنان موفقیت زیادی در این هدف به دست آوردند. هرچند به دلیل مخالفت کلیساهای آلمان با ایجاد رسوم اسلاوی خاص با آنان دچار کشمکش شدند.