سیره اخلاقی مقدس اردبیلی

[ویکی فقه] در فرهنگ فخیم و زلال شیعی، گوهران ارزشمند بسیاری بوده اند که مانند خورشید بر تارک تاریخ تشیع درخشیده و در پرتو نور خود، چهره های فروزانی تربیت کرده اند. در این نوشتار، برآنیم تا در زمینه نیکویی های اخلاقی و چهره معنوی و ملکوتی علامه احمد بن محمد اردبیلی سخن بگوییم؛ علامه ای که که به محقق و مقدس اردبیلی، نامبردار شده و درباره اش گفته اند: والأردبیلی من الأعاظم منه استجاز صاحب المعالم مقدس ذو ورع و عفه وفانه فی الألف الاالسبعه
اردبیلی همان بزرگمردی است که صاحب معالم از او دانش آموخت و اجازه روایت گرفت.

سال درگذشت
زندگی را با قداست و پاکی و پاکدامنی سپری کرد و در سال ۹۹۳هـ. ق نیز دنیا را به درود گفت.

فضایل اخلاقی ایشان
در زمینه نیکویی های اخلاقی و چهره معنوی و ملکوتی اواو سخن ها گفته اند
پاک سرشتی و نیکویی های اخلاقی او در تاریخ، زبانزد همگان و ضرب المثل شده است و این ویژگی او، مانند خلق نیکوی پیامبر – صلی الله علیه و آله - و شجاعت و استواری امام علی – علیه السلام - و بخشندگی حاتم طایی، شهرت یافته است.
این فقیه وارسته، فراست و درایت و پژوهش را با پاکی و پرهیزکاری در آمیخت. سالها، جبین بندگی برآستان ربوبی بسایید، نفس را از شرّ و شیطنت به دور داشت، شرک خفی را از صفحه دل زدود، از بارگران خود پرستی رهید و به درگاه مقدس الهی روی نیاز آورد و از دوستی جز خدا گریزان بود.
با این همه، از کسانی نبود که مقدس بودن و تقدس را حرفه خود قرار دهد و به همین جهت در برابر عوام دستگاهی نداشت، بی تکلف می زیست و از هرگونه خودنمایی و عوام فریبی به دور بود. برای خوش آمد گویی عوام و ساده دلان، حقیقت را فدای مصلحت نکرد و در همه عمر، مقدس راستین بماند و با همین راستی و قداست برفت.

سیره علمی
...