[ویکی فقه] سیدمحمدحسین بن سیدمهدی مهدوی اردکانی اصفهانی، عالم فاضل جلیل در اصفهان می باشد.
سیّدمحمّدحسین مهدوی اردکانی ابن آقاسیّدمهدی بن سیّداسماعیل بن محمّد بن جعفر بن ابوطالب بن میرعلی اکبر بن میرجعفر طباطبائی اردکانی، عالم فاضل جلیل.در ۲۰ شعبان ۱۳۲۵ق در اردکان یزد متولّد شده، مقدّمات علوم را در مولد خویش فراگرفته و جهت تکمیل به اصفهان مهاجرت نمود و در مدرسه جده کوچک ساکن شده و با کمال سعی و کوشش به تحصیل ادامه داد و نزد آقاشیخ محمّدرضا نجفی، میرسیّدعلی نجف آبادی، سیّدمحمد مدرس نجف آبادی و مدّت کمی نزد میرزا ابوالهدی کلباسی و شیخ محمّد حکیم کسب فیض نمود.وی در زمان اختناق رضاشاهی اذیت و آزار بسیار دید لکن تمام آن سختی ها را تحمّل کرده و از جادّه مستقیم صبر و قناعت بیرون نهاد. پس از آن که آقارضا صدرالعلماء به علت گرفتاری های زندگی و بیماری ترک جماعت در مسجد نمود، میرسیّدعلی نجف آبادی، صاحب عنوان را در مسجد (مسجد صدرالعلماء) واقع در شمس آباد جهت امامت نصب نمود، وی به امامت و ارشاد خلق پرداخته و تا آخرین روزهای حیات در تعمیر مسجد و احیاء مدرسه شمس آباد و اقامه جماعت ادامه داد.
وفات
او سرانجام در بعدازظهر پنج شنبه از ماه شعبان سال ۱۴۰۷ق در اصفهان وفات یافته و صبح روز جمعه با تشییع شایسته و شرکت هیئت های عزادار و علماء و مردم به امامزاده زینبیه منتقل و در یکی از اطاق های آن مکان مقدّس دفن گردید.
مهدوی، سیدمصلح الدین، تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان، ج۲، ص۳۰۷-۳۰۸.
۱. ↑ مهدوی، سیدمصلح الدین، تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان، ج۲، ص۳۰۷-۳۰۸.۲. ↑ قاسمی، رحیم، وفیات علمای معاصر اصفهان، مخطوط.۳. ↑ مهدوی، سیدمصلح الدین، مزارات اصفهان، ص۲۳۶.۴. ↑ مهدوی، سیدمصلح الدین، تاریخچه ارزنان و مقبره علیا جناب زینب خاتون، ص۴۲-۴۳.
منبع
...
سیّدمحمّدحسین مهدوی اردکانی ابن آقاسیّدمهدی بن سیّداسماعیل بن محمّد بن جعفر بن ابوطالب بن میرعلی اکبر بن میرجعفر طباطبائی اردکانی، عالم فاضل جلیل.در ۲۰ شعبان ۱۳۲۵ق در اردکان یزد متولّد شده، مقدّمات علوم را در مولد خویش فراگرفته و جهت تکمیل به اصفهان مهاجرت نمود و در مدرسه جده کوچک ساکن شده و با کمال سعی و کوشش به تحصیل ادامه داد و نزد آقاشیخ محمّدرضا نجفی، میرسیّدعلی نجف آبادی، سیّدمحمد مدرس نجف آبادی و مدّت کمی نزد میرزا ابوالهدی کلباسی و شیخ محمّد حکیم کسب فیض نمود.وی در زمان اختناق رضاشاهی اذیت و آزار بسیار دید لکن تمام آن سختی ها را تحمّل کرده و از جادّه مستقیم صبر و قناعت بیرون نهاد. پس از آن که آقارضا صدرالعلماء به علت گرفتاری های زندگی و بیماری ترک جماعت در مسجد نمود، میرسیّدعلی نجف آبادی، صاحب عنوان را در مسجد (مسجد صدرالعلماء) واقع در شمس آباد جهت امامت نصب نمود، وی به امامت و ارشاد خلق پرداخته و تا آخرین روزهای حیات در تعمیر مسجد و احیاء مدرسه شمس آباد و اقامه جماعت ادامه داد.
وفات
او سرانجام در بعدازظهر پنج شنبه از ماه شعبان سال ۱۴۰۷ق در اصفهان وفات یافته و صبح روز جمعه با تشییع شایسته و شرکت هیئت های عزادار و علماء و مردم به امامزاده زینبیه منتقل و در یکی از اطاق های آن مکان مقدّس دفن گردید.
مهدوی، سیدمصلح الدین، تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان، ج۲، ص۳۰۷-۳۰۸.
۱. ↑ مهدوی، سیدمصلح الدین، تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان، ج۲، ص۳۰۷-۳۰۸.۲. ↑ قاسمی، رحیم، وفیات علمای معاصر اصفهان، مخطوط.۳. ↑ مهدوی، سیدمصلح الدین، مزارات اصفهان، ص۲۳۶.۴. ↑ مهدوی، سیدمصلح الدین، تاریخچه ارزنان و مقبره علیا جناب زینب خاتون، ص۴۲-۴۳.
منبع
...