[ویکی فقه] سیدمحمدتقی بن عبدالرزاق فقیه احمدآبادی اصفهانی. سیّدمحمّدتقی فقیه احمدآبادی بن سیّدعبدالرزاق بن سیّدعبدالجواد موسوی احمدآبادی بن میرقاضی بن سیّدمحمّد نائب الصدر بن میرمحمّدتقی موسوی عالم فاضل، خطیب بارع، و مجتهد جلیل القدر در اصفهان می باشد.
سیّدمحمّدتقی فقیه احمدآبادی بن سیّدعبدالرزاق بن سیّدعبدالجواد موسوی احمدآبادی بن میرقاضی بن سیّدمحمّد نائب الصدر بن میرمحمّدتقی موسوی (وزیر شاه صفی = شاه سلیمان صفوی و همسفر او در سفر خراسان و مشهد مقدّس)، عالم فاضل، خطیب بارع، و مجتهد جلیل القدر، در شب جمعه ۵ جمادی الاولی ۱۳۰۱ق در اصفهان متولّد شده و نزد جمعی از علمای اصفهان به کسب فیض پرداخته و یا اجازه دریافت نمود که از آن جمله است: سیّدابوالقاسم دهکردی، آقا سیّد اسداللَّه (عمه زاده اش)، حاج میرزا بدیع درب امامی، آخوند ملّامحمّدحسین فشارکی، حاج میرمحمّدصادق خاتون آبادی، آقا میرزا عبدالرزّاق (پدر دانشمندش)، آخوند ملّاعبدالکریم گزی، آخوند ملّامحمّد کاشانی، سیّدمحمود کلیشادی و حاج آقا منیرالدّین بروجردی. تا این که به مقامات عالیه علم و اجتهاد رسید. وی در مسجد امامزاده اسماعیل اقامه جماعت می نمود و تدریس می کرد. او از شیفتگان و دلباختگان حضرت ولیعصر (عجل اللّه تعالی فرجه الشریف) بود. طبع شعر نیز داشت و اشعاری از او موجود می باشد.
شهادت
سرانجام در شب سه شنبه ۲۵ رمضان المبارک سال ۱۳۴۸ق پس از انتقال به بیمارستان مرسلین انگلیسی در اصفهان وفات یافت و یا به قول برخی از بستگان آن مرحوم به دست یکی از افراد فرقه ضالّه بهائیت که متصدی بیمارستان بود مسموم شد و به شهادت رسید و در تخت فولاد در تکیه ای مخصوص مدفون گردید. در سال های اخیر بقعه ای شکوه مند بر سر مزار او و پدر عالی قدرش بنا شده و زیارت گاه اهل معرفت است.
تالیفات
کتب زیر از تالیفات اوست: ۱. «آیین جمعه» یا «آداب الجمعات و ابواب الجنان» مطبوع ۲. «انیس المتفرّدین» ۳. «ایضاح الشّبهات» ۴. «بساتین الجنان» در معانی و بیان ۵. «تحفة المتادّبین» در نحو ۶. «تذکرة الطّالبین» در شرح «آداب المتعلّمین» ۷. «ترتیب الطّلاب در نحو» ۸. «تعادل و تراجیح» ۹. «تفسیر قرآن» ۱۰. «توضیح الشّواهد» ۱۱. «حواشی بر شرح الخبیص» ۱۲. «دیوان اشعار» با تخلّص «شرعی» و «تقی» ۱۳. «سراج القبور» در آداب نماز و نافله شب ۱۴. «شرح مختصر بر کتاب تصریف» ۱۵. «شرح نصاب» که در ۱۶ رجب ۱۳۱۰ق در ۱۰ سالگی تالیف نموده است. ۱۶. «ضیاء المنیر» در صرف ۱۷. «کنز الغنائم» در فضیلت دعا و نماز جهت حضرت قائم (علیه السّلام) ۱۸. «محاسن الآداب» در نحو ۱۹. «مکیال المکارم» (عجل اللَّه تعالی فرجه)، به عربی، در ۲ جلد که بارها به طبع رسیده و به فارسی هم ترجمه شده است. ۲۰. «نور الابصار» در فضیلت انتظار ۲۱. «وظیفة الانام فی زمن غیبة الامام» (عجل اللَّه تعالی فرجه الشریف). این شعر از اوست: گرم نصیب شود یک نظر به روی حبیب ••••• نثار او بنمایم روان به رغم رقیببه پای خود، اگرم بوسه ای روا دارد ••••• نهم به تارک شاهان، ز حشمت و زیبغم فراق و دل پر ز خون و اشک بصر ••••• مرا ز روز ازل این سه چیز گشته نصیب
مهدوی، سیدمصلح الدین، رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص۴۶.
...
سیّدمحمّدتقی فقیه احمدآبادی بن سیّدعبدالرزاق بن سیّدعبدالجواد موسوی احمدآبادی بن میرقاضی بن سیّدمحمّد نائب الصدر بن میرمحمّدتقی موسوی (وزیر شاه صفی = شاه سلیمان صفوی و همسفر او در سفر خراسان و مشهد مقدّس)، عالم فاضل، خطیب بارع، و مجتهد جلیل القدر، در شب جمعه ۵ جمادی الاولی ۱۳۰۱ق در اصفهان متولّد شده و نزد جمعی از علمای اصفهان به کسب فیض پرداخته و یا اجازه دریافت نمود که از آن جمله است: سیّدابوالقاسم دهکردی، آقا سیّد اسداللَّه (عمه زاده اش)، حاج میرزا بدیع درب امامی، آخوند ملّامحمّدحسین فشارکی، حاج میرمحمّدصادق خاتون آبادی، آقا میرزا عبدالرزّاق (پدر دانشمندش)، آخوند ملّاعبدالکریم گزی، آخوند ملّامحمّد کاشانی، سیّدمحمود کلیشادی و حاج آقا منیرالدّین بروجردی. تا این که به مقامات عالیه علم و اجتهاد رسید. وی در مسجد امامزاده اسماعیل اقامه جماعت می نمود و تدریس می کرد. او از شیفتگان و دلباختگان حضرت ولیعصر (عجل اللّه تعالی فرجه الشریف) بود. طبع شعر نیز داشت و اشعاری از او موجود می باشد.
شهادت
سرانجام در شب سه شنبه ۲۵ رمضان المبارک سال ۱۳۴۸ق پس از انتقال به بیمارستان مرسلین انگلیسی در اصفهان وفات یافت و یا به قول برخی از بستگان آن مرحوم به دست یکی از افراد فرقه ضالّه بهائیت که متصدی بیمارستان بود مسموم شد و به شهادت رسید و در تخت فولاد در تکیه ای مخصوص مدفون گردید. در سال های اخیر بقعه ای شکوه مند بر سر مزار او و پدر عالی قدرش بنا شده و زیارت گاه اهل معرفت است.
تالیفات
کتب زیر از تالیفات اوست: ۱. «آیین جمعه» یا «آداب الجمعات و ابواب الجنان» مطبوع ۲. «انیس المتفرّدین» ۳. «ایضاح الشّبهات» ۴. «بساتین الجنان» در معانی و بیان ۵. «تحفة المتادّبین» در نحو ۶. «تذکرة الطّالبین» در شرح «آداب المتعلّمین» ۷. «ترتیب الطّلاب در نحو» ۸. «تعادل و تراجیح» ۹. «تفسیر قرآن» ۱۰. «توضیح الشّواهد» ۱۱. «حواشی بر شرح الخبیص» ۱۲. «دیوان اشعار» با تخلّص «شرعی» و «تقی» ۱۳. «سراج القبور» در آداب نماز و نافله شب ۱۴. «شرح مختصر بر کتاب تصریف» ۱۵. «شرح نصاب» که در ۱۶ رجب ۱۳۱۰ق در ۱۰ سالگی تالیف نموده است. ۱۶. «ضیاء المنیر» در صرف ۱۷. «کنز الغنائم» در فضیلت دعا و نماز جهت حضرت قائم (علیه السّلام) ۱۸. «محاسن الآداب» در نحو ۱۹. «مکیال المکارم» (عجل اللَّه تعالی فرجه)، به عربی، در ۲ جلد که بارها به طبع رسیده و به فارسی هم ترجمه شده است. ۲۰. «نور الابصار» در فضیلت انتظار ۲۱. «وظیفة الانام فی زمن غیبة الامام» (عجل اللَّه تعالی فرجه الشریف). این شعر از اوست: گرم نصیب شود یک نظر به روی حبیب ••••• نثار او بنمایم روان به رغم رقیببه پای خود، اگرم بوسه ای روا دارد ••••• نهم به تارک شاهان، ز حشمت و زیبغم فراق و دل پر ز خون و اشک بصر ••••• مرا ز روز ازل این سه چیز گشته نصیب
مهدوی، سیدمصلح الدین، رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص۴۶.
...
wikifeqh: سید_محمد_تقی_موسوی_احمدآبادی