سیدمحمدباقر حسینی تویسرکانی اصفهانی

[ویکی فقه] حاج سیّدمحمّدباقر بن حاج میرزاعبدالغّفار حسینی تویسرکانی، عالم فاضل مجتهد زاهد، از علمای عالی قدر قرن چهاردهم هجری در اصفهان می باشد.
حاج سیّدمحمّدباقر بن حاج میرزاعبدالغّفار حسینی تویسرکانی، عالم فاضل مجتهد زاهد، از علمای عالی قدر قرن چهاردهم هجری. در غرّه جمادی الاولی سال ۱۲۹۳ق متولّد شد و نزد علمای این شهر از جمله آقا سیّدمحمّد شوشتری، ملّاعبدالرزّاق رشتی، آقا میرزاحسین همدانی، حاج میرزا بدیع درب امامی، آقا میرزا محمّدحسن نجفی، آقا میرزا محمّد هاشم چهارسوقی، جهانگیرخان قشقائی، آخوند ملّامحمّد کاشانی و پدر دانشمند خود میرزا عبدالغفّار تویسرکانی کسب فیض نمود. پس از آن به نجف اشرف رفته و دو سال در آنجا نزد آیات عظام آخوند خراسانی و آقا سیّدمحمّدکاظم طباطبائی یزدی به تحصیل پرداخت. امّا به علّت کسالت مجبور به بازگشت به اصفهان شد و نزد آقا سیّدمحمّدباقر درچه ای و آخوند ملّامحمّدحسین فشارکی تحصیلات خود را تکمیل نموده و به اخذ اجازه اجتهاد و روایت در سال ۱۳۴۶ق نائل شد. وی از ائمه جماعت محلّه جماله و پیش نماز مسجد حاج محمّدجعفر آباده ای بود. او بیشتر اوقات در کتابخانه خود به مطالعه مشغول بود و جمعی از فضلاء و دوستانش به منزل او می رفتند و به مباحثه می پرداختند.
وفات
این عالم جلیل در شب دوّم ربیع الاوّل ۱۳۷۴ق وفات یافته و جنب قبر پدر خود واقع در تکیه تویسرکانی در تخت فولاد مدفون گردید. مادّه تاریخ فوت او این بیت است: اِذ جمع الواحد فی الجمعِ قُل ••••• اِقَتَرب الباقرُ بِالباقر
تألیفات
کتب زیر از تالیفات ایشان است: ۱. «تعلیقات بر حواشی مغنی» ۲. «حواشی بر شرایع» ۳. «حواشی بر شرح لمعه» ۴. «حواشی بر تفسیر روح البیان»، شیخ اسماعیل حقّی ۵. «ماثر الباقریّه» در فوائد رجالی و متفرقات ۶. «رساله در احوال صاحب الزمان (عجل اللَّه تعالی فرجه الشّریف)» ۷. «مشکوة الضیاء فی احوال فاطمه الزّهرا» ۸. «تحفة الاخوان فی اعجاز القرآن»
مهدوی، سیدمصلح الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۳۵۰.
...