سیدمحمداسماعیل بن ابوصالح حسینی اعرجی اصفهانی

[ویکی فقه] سیدمحمداسماعیل بن ابوصالح حسینی اعرجی اصفهانی، از وعاظ و فضلای اصفهان در اواخر قرن دوازدهم هجری بوده است.
میرمحمّداسماعیل بن میرابوصالح بن امیر عبدالرزّاق حسینی اعرجی سبزواری اصفهانی، عالم فاضل، واعظ کامل در این شهر سکونت داشته، و تحصیل نموده است. امام جماعت مسجد جامع جدید عبّاسی (مسجد امام فعلی) بوده، و در آن جا وعظ و ارشاد می نموده است. وفات او ظاهراً در اواخر قرن دوازدهم یا اوایل قرن سیزدهم بوده، و ایشان را سه پسر است به نام های میرمحمّدرفیع، میرمحمّدتقی شیخ الاسلام ماربین و میرمحمّدباقر.
آثار و تالیفات
صاحب عنوان، تالیفاتی داشته که از آن جمله است:۱. رساله ای در اصول دین؛۲. رساله ای در تجوید؛۳. کتابی در ادعیه.
مهدوی، سیدمصلح الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۲۶۵.
۱. ↑ مهدوی، سیدمصلح الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۲۶۵.
منبع
...