سیدمحمدابراهیم چهارسوقی موسوی خوانساری اصفهانی

[ویکی فقه] میرزا محمّدابراهیم چهارسوقی موسوی خوانساری اصفهانی، از مجتهدین و وعاظ شهیر اصفهان در قرن سیزده هجری بوده است.
میرزا محمّدابراهیم بن میرزا محمّدصادق چهارسوقی بن میرزا زین العابدین موسوی خوانساری اصفهانی، عالم فاضل و واعظ کامل، در شب پنج شنبه ۱۵ رمضان ۱۲۶۹ق در اصفهان متولّد شد، و در جوانی نزد دو عموی بزرگوار خود میرزا محمّدباقر چهارسوقی صاحب روضات و میرزا محمّدهاشم چهارسوقی به تحصیل پرداخت، سپس به نجف اشرف مهاجرت کرد، و نزد شیخ زین العابدین مازندرانی و سیّدحسین کوه کمری تحصیلات خود را تکمیل نمود، و به اجتهاد نائل آمد، آن گاه در اصفهان به اقامه جماعت در مسجدی در محلّه خلجا پرداخت، و مردم را از مواعظ شافیه خود مستفیض نمود، مردم اصفهان، شیفته منابر او بودند.با علماء مسیحی در منزل خود مباحثات و مناظراتی در اثبات نبّوت پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلّم) داشته، و چون آن ها زیر بار منطق و استدلال نمی رفتند، ایشان را به مباهله دعوت نموده، و دعوت نامه به چاپ رسانید، و در اصفهان و اطراف منتشر کرد، مع هذا کشیشان مسیحی به مباهله حاضر نشدند، و بدین طریق، بطلان گفتار آنان ثابت گردید. این عالم جلیل القدر در شب یک شنبه ۲۱ ربیع الثّانی ۱۳۳۱ق بر اثر سکته وفات یافته، در جوار مرقد عموی بزرگوارش صاحب روضات در تخت فولاد مدفون گردید. از آثار ایشان رساله عملیّه و تعلیقات علمی بر کتاب های فقهی و اصولی است.