سیدعلی بن سیدمحمد مقیم اصفهانی

[ویکی فقه] سیدعلی بن سیدمحمد مقیم اصفهانی، از شعرا و خوشنویسان قرن یازدهم هجری در اصفهان بوده است.
سیّدعلی بن محمّد مقیم تبریزی، خوشنویس و شاعر ادیب در قرن یازدهم هجری در اصفهان بوده است. وی نواده میر شاه میر از سادات حسینی تبریز و از اهالی محلّه عباس آباد اصفهان بود.
کتابدار کتابخانه سلطنتی هند
او به همراه پدر به هندوستان رفت. سیّدعلی به معلّمی عالمگیر گماشته شد و شاه جهان پادشاه گورکانی هند به او لقب «جواهررقم» داد و چندی بعد در دربار عالمگیر به لقب «خان» و عنوان «هزاری» و سپس «خدمت نویسی» مفتخر گردیده و کتابدار کتابخانه سلطنتی هند شد. او از کسانی بود که در سفر عالمگیر به کشمیر، دکن و سایر مناطق هند در رکاب پادشاه به سفر می رفت.
خوشنویسی و شعرسرایی
در خط نستعلیق استادی توانا بوده و نزد پدر مشق خط کرده بود و شعر را نیکو می سرود و به نام خود (علی) تخلّص می کرد. از او ده ها قطعه خوشنویسی در کتابخانه سلطنتی تهران، موزه دولتی افغانستان در کابل، موزه باستان شناسی دهلی، کتابخانه آقای سلطان القرائی در تبریز، موزه آثار اسلامی ترک در استانبول، کتابخانه مجلس شورای اسلامی در تهران و مجموعه مهدی بیانی در تهران موجود است. این بیت از اوست: "چه جلوه بود که در صحن باغ پیدا شد ••• که شاخ گل قفس بلبلان شیدا شد".
وفات
...