سید عبدالهادی شیرازی

[ویکی فقه] سید عبدالهادی شیرازی، فرزند آیة الله سید اسماعیل شیرازی در سال ۱۳۰۵ هـ. ق. در شهر سامرا ، در عراق دیده به جهان گشود.
در همین سال پدرش درگذشت. سرپرستی او را آیة الله العظمی میرزا محمدحسن شیرازی (میرزای بزرگ) که پسر عموی پدرش بود، بر عهده گرفت. اما هنوز هفت بهار از زندگانی وی نگذشته بود، که میرزای شیرازی، در سال ۱۳۱۲ هـ. ق. جهان فانی را وداع گفت و به دیار باقی شتافت.پس از درگذشت میرزای شیرازی، فرزند وی عالم بزرگوار سید میرزا علی آقا که پسر عمه سید عبدالهادی محسوب می گردید، او را تحت سرپرستی خویش قرار داد و همچون پدر ارجمند خویش نهایت محبت و مهربانی را نسبت به این کودک یتیم ابراز داشت. به گفته شیخ آقا بزرگ تهرانی ، او بیش از فرزندان خویش به وی نیکی و مهربانی می نمود.
خاندان
← آیت الله سید اسماعیل حسینی شیرازی
آیة الله سید عبدالهادی شیرازی، در شهر سامرا تحصیلات مقدماتی خویش را در محضر برخی از فضلای این حوزه آغاز کرد. پس از آن سطح، فقه و اصول را در محضر دو تن از عالمان فرزانه، میرزا علی آقا (فرزند میرزای شیرازی) و میرزا محمدتقی شیرازی به پایان برد.آنگاه به سال ۱۳۲۶ هـ. ق. رهسپار نجف اشرف گردید و در جوار بارگاه ملکوتی امام علی علیه السّلام درس فقه و اصول را از محضر بزرگانی چون شیخ محمدکاظم خراسانی و شیخ الشریعة اصفهانی ، بهره مند گردید. فلسفه و حکمت را در خدمت حکیم الهی، محمدباقر اصطهباناتی شیرازی و درس اخلاق را از شیخ آقا رضا تبریزی آموخت.
استادان
...

[ویکی شیعه] سید عبدالهادی شیرازی (۱۳۰۵-۱۳۸۲ ه ق) فقیه، اصولی و مرجع تقلید شیعیان در قرن چهاردهم هجری. وی پس از درگذشت سید ابوالحسن اصفهانی مرجعیت را عهده دار شد. شیرازی در دوره عبدالکریم قاسم حاکم وقت عراق در مقابله با تبلیغات حزب بعث، فتوای ضد کمونیستی صادر کرد.
سید عبدالهادی شیرازی، فرزند سید اسماعیل شیرازی در سال (۱۳۰۵ه‍.ق.) در سامرا بدنیا آمد. در همان سال پدرش درگذشت. سرپرستی او را میرزا محمدحسن شیرازی که پسر عموی پدرش بود، بر عهده گرفت. سالها به نجف رفت و در درس آخوند خراسانی و شیخ الشریعه اصفهانی شرکت کرد. سید عبدالهادی شیرازی پس از سالها اقامت در نجف به سامرا بازگشت و از آن پس همواره فقط در درس سید علی آقا فرزند میرزای بزرگ شیرازی، شرکت می کرد. تا زمانی که استاد دیگرش محمد تقی شیرازی رهبر انقلاب عراق در رابطه با انقلاب ضد انگلیسی عراق به کربلا مهاجرت کرد، او نیز با وی همراه شد و به کربلا رفت. وی بعدهااز کربلا به نجف اشرف رفت و تنها در درس شیخ الشریعه شرکت می کرد؛ تا این که آخرین استادش درگذشت. وی از آن پس خود تدریس طلاب حوزه نجف را به عهده گرفت.
سید عبدالهادی شیرازی، در شهر سامرا تحصیلات مقدماتی خویش را با برخی از فضلای این حوزه آغاز کرد. فقه و اصول را با میرزا علی آقا (فرزند میرزای شیرازی) و میرزا محمدتقی شیرازی به پایان برد. در سال ۱۳۲۶ ه ق. رهسپار نجف اشرف گردید و درس خارج فقه و اصول را در درس محمدکاظم خراسانی و شیخ الشریعه اصفهانی، شرکت کرد. فلسفه و حکمت را در درس حکیم الهی، محمدباقر اصتهباناتی شیرازی و درس اخلاق را از شیخ رضا تبریزی آموخت.