سیدحسن بن ابوالفتوح صلائی حسینی موسوی شهرستانی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] سیدحسن بن ابوالفتوح صلائی حسینی موسوی شهرستانی، از اعیان و اشراف اصفهان در عصر صفویه می باشد.
سیّدجلال الدّین حسن صلائی بن میرابوالفتوح حسینی موسوی شهرستانی، از اعیان و اشراف اصفهان در عصر صفویه است. سیدی فاضل و ادیب بوده و شاه عباس در سال ۱۰۱۵ق صدارات محال عراق عجم (اصفهان، یزد، قم، کاشان، ساوه و نطنز) و مازندران را به او تفویض نموده و مقرّر کرد رسیدگی به موقوفات مناطق فوق به عهده صلائی باشد. در این سال شاه عباس به شیروان و داغستان حمله برد و در هنگام تسخیر قلعه شماخی، صلائی وفات یافت. او طبع شعر نیز داشت. ابتدا «حزینی» و سپس «صلائی» تخلّص می نمود و سرانجام در سال ۱۰۱۸ق وفات یافت.این بیت از اوست:گمگشته عشقیم که در روز جزا هم ••••• در دفتر اعمال ز ما نام نجویند
هاشمی، محمدجعفر، تاریخ پانصد ساله خاندان شهرستانی، ص۱۱۵-۱۱۲.
۱. ↑ هاشمی، محمدجعفر، تاریخ پانصد ساله خاندان شهرستانی، ص۱۱۵-۱۱۲.۲. ↑ منجم یزدی، محمد بن عبدالله، تاریخ عباسی یا روزنامه ملّا جلال، ص۳۰۴.۳. ↑ حسن خان بهادر، سیدمحمدصدیق، تذکره شمع انجمن، ص۴۱۱.۴. ↑ حسینی کاشانی، تقی الدین محمد بن شرف الدین علی، تذکره خلاصة الاشعار، (بخش اصفهان)، ص۲۳۱-۲۲۹.
منبع
مهدوی، سیدمصلح الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۴۴۹.
...

پیشنهاد کاربران

بپرس