سیدجعفر بنارسی

[ویکی فقه] بَنارسی، سیدجعفر، معروف به حکیم ابوعلی خان از علمای شیعه در هند است.
وی در ۱۲۰۲ در دهلی به دنیا آمد؛ ادبیات عرب، فقه و حدیث را نزد علامه فیلسوف میرزا محمد کامل (متوفی ۱۲۳۵)، مؤلف النّزهة الاثنی عشریّة، و طب را نزد حکیم رضی الدین امروهی آموخت.

علت تالیف کتب
بیشتر آثار او در پاسخ به رساله ها و کتب مخالفان شیعه است.
کشف الغمام عن تعزیة الامام را در جواز و استحباب تعزیه امام حسین علیه السلام و در پاسخ به کتاب مولوی عبدالحیّ نوشت.
پس از آن نیز در پاسخ به ردّیه های مولوی رشیدالدین خان (متوفی ۱۲۴۹) کشف الرَّیْن عن تعزیة الحسین و کشف السّحاب را تألیف کرد.

تالیفات عربی
آثار دیگر بنارسی عبارت است از: معین الصّادقین (به فارسی)، در ردّ رجوم الشیّاطین، تألیف فاضل رشید، صاحب شوکة العمریّة و شاگرد عبدالعزیز دهلوی که خود ردّیه ای است بر باب نهم النزهة الاثنی عشریّة؛ برهان الصادقین در ردّ باب هفتم تحفة اثنی عشریة؛ تکسیر (کسر) الصّنمین (به فارسی)، در ردّ باب دهم تحفة اثنی عشریه؛ شفاء المسلمین (به فارسی)، در ردّ تبصرة الایمان ِ سلامتعلی بنارسی؛ و هادی المخالفین، ردّ بر تحفة المسلمین.

تالیفات فارسی
...