[ویکی فقه] خاندان خسروشاهی از خاندان های اصیل فقهی و روحانی آذربایجان است که روحانیت و فقاهت در آن دودمان سالیان متمادی ـ شاید ۲۰۰ یا ۳۰۰ سال ـ جریان و استمرار داشته است. یکی از این علما آیت الله سید احمد خسروشاهی می باشد.
بزرگان بسیاری از این خاندان در عرصه دانش و فضیلت ظهور کرده اند. برخی از آن ها از ستارگان پر فروغ علم و فضیلت به شمار می روند که از جمله آن ها می توان آیت الله سیدابوالحسن خسروشاهی، از علمای قرن سیزدهم هجری را نام برد. این مرد بزرگ که یکی از فقهای نامدار شیعه است، جد اعلای خاندان خسروشاهی به شمار می رود. فرزانگانی که از این خاندان در عرصه اجتهاد ظهور کرده اند، عبارتند از:۱ ـ آیت الله سید علی خسروشاهی: وی از علمای اواخر قرن سیزدهم بود که به کربلا و نجف اشرف هجرت کرد و در آن جا ماندگار شد.۲ ـ آیت الله سید محمد خسروشاهی: وی فرزند آیت الله سید علی خسروشاهی و فقیهی فرزانه بود. او در سال ۱۲۶۸ هـ. ق. در کربلا متولد گردید و در حوزه های کربلا و نجف به درجات عالی نایل گشت. وی از شاگردان شیخ انصاری است و آثاری نیز از خود به یادگار گذاشته است. کتاب مشکاة المصابیح در اصول الفقه و رساله ای در وضع الفاظ و حقیقت شرعیه از آثار اوست.۳ ـ آیت الله سید محمد حسینی خسروشاهی : وی فرزند آیت الله سید علی خسروشاهی است و در سال ۱۳۱۲ هـ. ق. در کربلا متولد شد و نزد بزرگانی چون شیخ انصاری به کمالات علمی و معنوی نایل گشت.از وی آثاری چون مشکوة المصابیح فی التعادل و التراجیح، رسالة فی التقیه، رسالة الباریه، رسالة فی بیان وضع الالفاظ و الحقیقة الشرعیه به چاپ رسیده است.شیخ آقا بزرگ تهرانی در الذریعه، کتاب الاوضاع اللفظیة وی را معرفی کرده است. ۴ ـ آیت الله سید احمد خسروشاهی، جد آقا سید احمد در سال ۱۲۲۸هـ. ق. در تبریز متولد گردید و پس از فراگیری مقدمات و فقه در تبریز، برای تکمیل دانش خود به نجف هجرت نمود و از محضر بزرگانی چون حاج میرزا حبیب الله رشتی، فاضل ایروانی و آقا شیخ حسن ممقانی ـ که از استادان معروف حوزه علمیه در عصر خود بود ـ چندین سال بهره برد. او از جمله شخصیت هایی بود که در عرفان و در مسیر معنویت نیز سیر و سلوک کرده بود و به ایمان و اخلاص شهرت داشت.از سید احمد، آثاری چون حجیة القطع و الظن و البرائة و حاشیه بر مشکوة المصابیح فی التعادل و التراجیح به یادگار مانده است.۵ ـ آیت الله سید مرتضی خسروشاهی در سال ۱۳۷۲ هـ. ق. در تبریز متولد گردید و دروس مقدماتی را در زادگاه خویش فرا گرفت و سپس به مشهد مسافرت نمود و در درس آیت الله سید ابوالحسن انگجی و میرزا ابوالقاسم جواهری شرکت کرد. وی مدتی نیز در درس آیت الله نائینی و آیت الله حایری یزدی شرکت کرد.از وی آثار ارزشمندی چون فوائد الافهام در شرح قواعد الاحکام، نثارات الکواکب علی خیارات المکاسب و رسائل جداگانه در مسائل متفرقه نیز به جای مانده است. آیت الله سید ابوالفضل خسروشاهی، آیت الله سید احمد خسروشاهی و آیت الله سید هادی خسروشاهی از فرزندان آیت الله سید مرتضی خسروشاهی هستند.
بزرگان بسیاری از این خاندان در عرصه دانش و فضیلت ظهور کرده اند. برخی از آن ها از ستارگان پر فروغ علم و فضیلت به شمار می روند که از جمله آن ها می توان آیت الله سیدابوالحسن خسروشاهی، از علمای قرن سیزدهم هجری را نام برد. این مرد بزرگ که یکی از فقهای نامدار شیعه است، جد اعلای خاندان خسروشاهی به شمار می رود. فرزانگانی که از این خاندان در عرصه اجتهاد ظهور کرده اند، عبارتند از:۱ ـ آیت الله سید علی خسروشاهی: وی از علمای اواخر قرن سیزدهم بود که به کربلا و نجف اشرف هجرت کرد و در آن جا ماندگار شد.۲ ـ آیت الله سید محمد خسروشاهی: وی فرزند آیت الله سید علی خسروشاهی و فقیهی فرزانه بود. او در سال ۱۲۶۸ هـ. ق. در کربلا متولد گردید و در حوزه های کربلا و نجف به درجات عالی نایل گشت. وی از شاگردان شیخ انصاری است و آثاری نیز از خود به یادگار گذاشته است. کتاب مشکاة المصابیح در اصول الفقه و رساله ای در وضع الفاظ و حقیقت شرعیه از آثار اوست.۳ ـ آیت الله سید محمد حسینی خسروشاهی : وی فرزند آیت الله سید علی خسروشاهی است و در سال ۱۳۱۲ هـ. ق. در کربلا متولد شد و نزد بزرگانی چون شیخ انصاری به کمالات علمی و معنوی نایل گشت.از وی آثاری چون مشکوة المصابیح فی التعادل و التراجیح، رسالة فی التقیه، رسالة الباریه، رسالة فی بیان وضع الالفاظ و الحقیقة الشرعیه به چاپ رسیده است.شیخ آقا بزرگ تهرانی در الذریعه، کتاب الاوضاع اللفظیة وی را معرفی کرده است. ۴ ـ آیت الله سید احمد خسروشاهی، جد آقا سید احمد در سال ۱۲۲۸هـ. ق. در تبریز متولد گردید و پس از فراگیری مقدمات و فقه در تبریز، برای تکمیل دانش خود به نجف هجرت نمود و از محضر بزرگانی چون حاج میرزا حبیب الله رشتی، فاضل ایروانی و آقا شیخ حسن ممقانی ـ که از استادان معروف حوزه علمیه در عصر خود بود ـ چندین سال بهره برد. او از جمله شخصیت هایی بود که در عرفان و در مسیر معنویت نیز سیر و سلوک کرده بود و به ایمان و اخلاص شهرت داشت.از سید احمد، آثاری چون حجیة القطع و الظن و البرائة و حاشیه بر مشکوة المصابیح فی التعادل و التراجیح به یادگار مانده است.۵ ـ آیت الله سید مرتضی خسروشاهی در سال ۱۳۷۲ هـ. ق. در تبریز متولد گردید و دروس مقدماتی را در زادگاه خویش فرا گرفت و سپس به مشهد مسافرت نمود و در درس آیت الله سید ابوالحسن انگجی و میرزا ابوالقاسم جواهری شرکت کرد. وی مدتی نیز در درس آیت الله نائینی و آیت الله حایری یزدی شرکت کرد.از وی آثار ارزشمندی چون فوائد الافهام در شرح قواعد الاحکام، نثارات الکواکب علی خیارات المکاسب و رسائل جداگانه در مسائل متفرقه نیز به جای مانده است. آیت الله سید ابوالفضل خسروشاهی، آیت الله سید احمد خسروشاهی و آیت الله سید هادی خسروشاهی از فرزندان آیت الله سید مرتضی خسروشاهی هستند.
[ویکی فقه] خاندان خسروشاهی از خاندان های اصیل فقهی و روحانی آذربایجان است که روحانیت و فقاهت در آن دودمان سالیان متمادی ـ شاید ۲۰۰ یا ۳۰۰ سال ـ جریان و استمرار داشته است.
بزرگان بسیاری از این خاندان در عرصه دانش و فضیلت ظهور کرده اند. برخی از آن ها از ستارگان پر فروغ علم و فضیلت به شمار می روند که از جمله آن ها می توان آیت الله سیدابوالحسن خسروشاهی، از علمای قرن سیزدهم هجری را نام برد. این مرد بزرگ که یکی از فقهای نامدار شیعه است، جد اعلای خاندان خسروشاهی به شمار می رود. فرزانگانی که از این خاندان در عرصه اجتهاد ظهور کرده اند، عبارتند از:۱ ـ آیت الله سید علی خسروشاهی: وی از علمای اواخر قرن سیزدهم بود که به کربلا و نجف اشرف هجرت کرد و در آن جا ماندگار شد.۲ ـ آیت الله سید محمد خسروشاهی: وی فرزند آیت الله سید علی خسروشاهی و فقیهی فرزانه بود. او در سال ۱۲۶۸ هـ. ق. در کربلا متولد گردید و در حوزه های کربلا و نجف به درجات عالی نایل گشت. وی از شاگردان شیخ انصاری است و آثاری نیز از خود به یادگار گذاشته است. کتاب مشکاة المصابیح در اصول الفقه و رساله ای در وضع الفاظ و حقیقت شرعیه از آثار اوست.۳ ـ آیت الله سید محمد حسینی خسروشاهی : وی فرزند آیت الله سید علی خسروشاهی است و در سال ۱۳۱۲ هـ. ق. در کربلا متولد شد و نزد بزرگانی چون شیخ انصاری به کمالات علمی و معنوی نایل گشت.از وی آثاری چون مشکوة المصابیح فی التعادل و التراجیح، رسالة فی التقیه، رسالة الباریه، رسالة فی بیان وضع الالفاظ و الحقیقة الشرعیه به چاپ رسیده است.شیخ آقا بزرگ تهرانی در الذریعه، کتاب الاوضاع اللفظیة وی را معرفی کرده است.
الذریعه، آقا بزرگ تهرانی، ج۲، ص۴۷۹.
آیت الله سید احمد خسروشاهی در ۲۶ ربیع الثانی ۱۳۳۰ هـ. ق. به دنیا آمد و در دامان خاندان علم و فضیلت پا به مکتب گشود. پدرش سید مرتضی خسروشاهی نخستین معلم وی بود. پدرش مردی بود که علم و عمل و پارسایی او زبانزد خاص و عام بود و یکی از مراجع بزرگ و صاحب نفوذ خطه آذربایجان به شمار می رفت.
دوران تحصیل
سیداحمد نزد پدرش، مقدمات و قسمتی از سطح را فرا گرفت و سپس همراه پدرش، راهی شهرهای سمنان و مشهد گردید. این مسافرت به معنای تبعید آیت الله سید مرتضی خسروشاهی به دو شهر یاد شده بود چون وی از جمله کسانی به شمار می رفت که در برابر سیاست های فرهنگی رضاخان قد علم کرد و در جریان کشف حجاب در سال ۱۳۱۴ ش. سخت بر آشفت. بدون تردید رژیم وقت این موضع گیری را از یک عالم بزرگی در موقعیت سید مرتضی آن هم در آذربایجان بر نمی تافت. فلذا چاره حکومت در این بود که این عالم فرزانه را از تبریز که هسته مرکزی جریانات به شمار می رفت، دور سازد. آیت الله سید احمد خسروشاهی هر چند در آن زمان در سنین جوانی بود، لکن هر چه بود، او نیز در کنار پدر، طعم تلخ تبعید و دور شدن از خانه و زندگی را دریافت و از این سختی ها و لحظه های تلخ زندگی پدر، درس آموخت.وی پس از آن که در شهر مقـدس مشهد اقامت یافت، دومین مرحله از تحصیـلات خود را در جوار امام رضا علیه السّلام ، نزد استـادان بـزرگ حوزه علمیه مشهد فرا گرفت.در آن زمان، حوزه علمیه مشهد که به جهت حضور استـادان معروف، موقعیت مناسبی داشت، آقا سید احمد را مدت ها در مشهد ماندگار سـاخت و سرآغاز زندگی مبارک و توام با علم و فضیلت برای وی گردید. آیت الله حاج حسین قمی، آیت الله میرزا ابوالحسن انگجی و آیت الله آقـا میرزا احمد آقا زاده خراسانی از استـادان بزرگ حوزه علمیه مشهد در آن عصر بودند.آیت الله سید احمد خسروشاهی پس از سپری شدن دوران تبعید پدر، همراه وی به تبریز بازگشت و نزدیک دو سال در این شهر، در کنار پدر ماندگار گردید، لکن از این جهت که تبریز در آن روزگار حوزه علمیه باشکوهی نداشت، وی دوباره برای تحصیل علم هجرت دیگری را آغاز نمود و این بار برای تکمیل علوم و رسیدن به کمالات معنوی، حوزه علمیه قم را برگزید. وی ۴ سال در محضر آیت الله حایری یزدی، مؤسس حوزه علمیه قم زانوی تواضع به زمین زد و خوشه چین دانش و معارف آن بزرگ مرد علم و عمل بود و سپس مدتی نیز در درس آیت الله سید محمدتقی خوانساری و آیت الله سید محمد حجت کوه کمره ای شرکت کرد. و در اصول و فقه، به مراحل عالی نایل گشت. وی در حوزه علمیه قم تدریس را آغاز کرد.
آثـار علمی
...
بزرگان بسیاری از این خاندان در عرصه دانش و فضیلت ظهور کرده اند. برخی از آن ها از ستارگان پر فروغ علم و فضیلت به شمار می روند که از جمله آن ها می توان آیت الله سیدابوالحسن خسروشاهی، از علمای قرن سیزدهم هجری را نام برد. این مرد بزرگ که یکی از فقهای نامدار شیعه است، جد اعلای خاندان خسروشاهی به شمار می رود. فرزانگانی که از این خاندان در عرصه اجتهاد ظهور کرده اند، عبارتند از:۱ ـ آیت الله سید علی خسروشاهی: وی از علمای اواخر قرن سیزدهم بود که به کربلا و نجف اشرف هجرت کرد و در آن جا ماندگار شد.۲ ـ آیت الله سید محمد خسروشاهی: وی فرزند آیت الله سید علی خسروشاهی و فقیهی فرزانه بود. او در سال ۱۲۶۸ هـ. ق. در کربلا متولد گردید و در حوزه های کربلا و نجف به درجات عالی نایل گشت. وی از شاگردان شیخ انصاری است و آثاری نیز از خود به یادگار گذاشته است. کتاب مشکاة المصابیح در اصول الفقه و رساله ای در وضع الفاظ و حقیقت شرعیه از آثار اوست.۳ ـ آیت الله سید محمد حسینی خسروشاهی : وی فرزند آیت الله سید علی خسروشاهی است و در سال ۱۳۱۲ هـ. ق. در کربلا متولد شد و نزد بزرگانی چون شیخ انصاری به کمالات علمی و معنوی نایل گشت.از وی آثاری چون مشکوة المصابیح فی التعادل و التراجیح، رسالة فی التقیه، رسالة الباریه، رسالة فی بیان وضع الالفاظ و الحقیقة الشرعیه به چاپ رسیده است.شیخ آقا بزرگ تهرانی در الذریعه، کتاب الاوضاع اللفظیة وی را معرفی کرده است.
الذریعه، آقا بزرگ تهرانی، ج۲، ص۴۷۹.
آیت الله سید احمد خسروشاهی در ۲۶ ربیع الثانی ۱۳۳۰ هـ. ق. به دنیا آمد و در دامان خاندان علم و فضیلت پا به مکتب گشود. پدرش سید مرتضی خسروشاهی نخستین معلم وی بود. پدرش مردی بود که علم و عمل و پارسایی او زبانزد خاص و عام بود و یکی از مراجع بزرگ و صاحب نفوذ خطه آذربایجان به شمار می رفت.
دوران تحصیل
سیداحمد نزد پدرش، مقدمات و قسمتی از سطح را فرا گرفت و سپس همراه پدرش، راهی شهرهای سمنان و مشهد گردید. این مسافرت به معنای تبعید آیت الله سید مرتضی خسروشاهی به دو شهر یاد شده بود چون وی از جمله کسانی به شمار می رفت که در برابر سیاست های فرهنگی رضاخان قد علم کرد و در جریان کشف حجاب در سال ۱۳۱۴ ش. سخت بر آشفت. بدون تردید رژیم وقت این موضع گیری را از یک عالم بزرگی در موقعیت سید مرتضی آن هم در آذربایجان بر نمی تافت. فلذا چاره حکومت در این بود که این عالم فرزانه را از تبریز که هسته مرکزی جریانات به شمار می رفت، دور سازد. آیت الله سید احمد خسروشاهی هر چند در آن زمان در سنین جوانی بود، لکن هر چه بود، او نیز در کنار پدر، طعم تلخ تبعید و دور شدن از خانه و زندگی را دریافت و از این سختی ها و لحظه های تلخ زندگی پدر، درس آموخت.وی پس از آن که در شهر مقـدس مشهد اقامت یافت، دومین مرحله از تحصیـلات خود را در جوار امام رضا علیه السّلام ، نزد استـادان بـزرگ حوزه علمیه مشهد فرا گرفت.در آن زمان، حوزه علمیه مشهد که به جهت حضور استـادان معروف، موقعیت مناسبی داشت، آقا سید احمد را مدت ها در مشهد ماندگار سـاخت و سرآغاز زندگی مبارک و توام با علم و فضیلت برای وی گردید. آیت الله حاج حسین قمی، آیت الله میرزا ابوالحسن انگجی و آیت الله آقـا میرزا احمد آقا زاده خراسانی از استـادان بزرگ حوزه علمیه مشهد در آن عصر بودند.آیت الله سید احمد خسروشاهی پس از سپری شدن دوران تبعید پدر، همراه وی به تبریز بازگشت و نزدیک دو سال در این شهر، در کنار پدر ماندگار گردید، لکن از این جهت که تبریز در آن روزگار حوزه علمیه باشکوهی نداشت، وی دوباره برای تحصیل علم هجرت دیگری را آغاز نمود و این بار برای تکمیل علوم و رسیدن به کمالات معنوی، حوزه علمیه قم را برگزید. وی ۴ سال در محضر آیت الله حایری یزدی، مؤسس حوزه علمیه قم زانوی تواضع به زمین زد و خوشه چین دانش و معارف آن بزرگ مرد علم و عمل بود و سپس مدتی نیز در درس آیت الله سید محمدتقی خوانساری و آیت الله سید محمد حجت کوه کمره ای شرکت کرد. و در اصول و فقه، به مراحل عالی نایل گشت. وی در حوزه علمیه قم تدریس را آغاز کرد.
آثـار علمی
...
wikifeqh: آیت الله_سید_احمد_خسروشاهی