[ویکی فقه] سیدابوالحسن بن سیدعلی طباطبایی بروجردی، از علماء و مجتهدین بزرگ و مدرّسین اصفهان است.
حاج میرزا ابوالحسن بروجردی بن حاج میر سیّدعلی طباطبایی بن عبدالکریم بن علیّ بن میر سیّدمحمّد، عالم فاضل زاهد، از علماء و مجتهدین بزرگ و مدرّسین اصفهان است. در اصفهان نزد حاج سیّدمهدی نحوی و آقا میرزا محمّدباقر صاحب روضات و میرزا محمّدحسن نجفی و حاج میرزا بدیع درب امامی تلمّذ نموده، و سپس به نجف اشرف مهاجرت نموده، و تحصیلات خود را تکمیل نموده، و پس از نائل شدن به اجتهاد، به اصفهان معاودت کرده، و به انجام وظایف شرعی مبادرت ورزیده است. سال ها امام جماعت مسجد درکوشک بوده، و در بین خاص و عام، محبوبیّت داشت. در اوائل مشروطه که در انجمن ولایتی، علمای بزرگ، امثال آقانجفی و دیگران گردآمده بودند، منطوقات ایشان، الحق مورد تحسین همگان می شد. مشارٌالیه در صبح جمعه ۱۸ ذی قعده ۱۳۴۸ق یک هفته پس از فوت عالم بزرگوار میرزا احمد مدرّس وفات نمود، و در تکیه ای مخصوص در تخت فولاد مدفون گردید، و بقعه ای بر مزار او بنا شد. میرزا حسن خان جابری در باب سال وفات او و میرزا احمد سروده است: از مقام قاب قوسینی یکی آمد بگفت: «بود در معراج احمد بوالحسن یار و رفیق»
مهدوی، سیدمصلح الدین، رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص۸۱-۸۲.
۱. ↑ مهدوی، سیدمصلح الدین، رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص۸۱-۸۲.۲. ↑ جابری انصاری، حاج میرزا حسن خان، تاریخ اصفهان و ری، ص۲۹۰.۳. ↑ جابری انصاری، حاج میرزا حسن خان، تاریخ اصفهان و ری، ص۳۲۷.۴. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، نقباءالبشر، ص۴۰.۵. ↑ مهدوی، سیدمصلح الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۸۵.۶. ↑ مهدوی، سیدمصلح الدین، زندگی نامه علاّمه مجلسی، ج۱، ص۳۸۶.۷. ↑ مهدوی، سیدمصلح الدین، سیری در تاریخ تخت فولاد، ص۸۱.
منبع
مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، ج۱، ص۲۵۶.
...
حاج میرزا ابوالحسن بروجردی بن حاج میر سیّدعلی طباطبایی بن عبدالکریم بن علیّ بن میر سیّدمحمّد، عالم فاضل زاهد، از علماء و مجتهدین بزرگ و مدرّسین اصفهان است. در اصفهان نزد حاج سیّدمهدی نحوی و آقا میرزا محمّدباقر صاحب روضات و میرزا محمّدحسن نجفی و حاج میرزا بدیع درب امامی تلمّذ نموده، و سپس به نجف اشرف مهاجرت نموده، و تحصیلات خود را تکمیل نموده، و پس از نائل شدن به اجتهاد، به اصفهان معاودت کرده، و به انجام وظایف شرعی مبادرت ورزیده است. سال ها امام جماعت مسجد درکوشک بوده، و در بین خاص و عام، محبوبیّت داشت. در اوائل مشروطه که در انجمن ولایتی، علمای بزرگ، امثال آقانجفی و دیگران گردآمده بودند، منطوقات ایشان، الحق مورد تحسین همگان می شد. مشارٌالیه در صبح جمعه ۱۸ ذی قعده ۱۳۴۸ق یک هفته پس از فوت عالم بزرگوار میرزا احمد مدرّس وفات نمود، و در تکیه ای مخصوص در تخت فولاد مدفون گردید، و بقعه ای بر مزار او بنا شد. میرزا حسن خان جابری در باب سال وفات او و میرزا احمد سروده است: از مقام قاب قوسینی یکی آمد بگفت: «بود در معراج احمد بوالحسن یار و رفیق»
مهدوی، سیدمصلح الدین، رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص۸۱-۸۲.
۱. ↑ مهدوی، سیدمصلح الدین، رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص۸۱-۸۲.۲. ↑ جابری انصاری، حاج میرزا حسن خان، تاریخ اصفهان و ری، ص۲۹۰.۳. ↑ جابری انصاری، حاج میرزا حسن خان، تاریخ اصفهان و ری، ص۳۲۷.۴. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، نقباءالبشر، ص۴۰.۵. ↑ مهدوی، سیدمصلح الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۸۵.۶. ↑ مهدوی، سیدمصلح الدین، زندگی نامه علاّمه مجلسی، ج۱، ص۳۸۶.۷. ↑ مهدوی، سیدمصلح الدین، سیری در تاریخ تخت فولاد، ص۸۱.
منبع
مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، ج۱، ص۲۵۶.
...
wikifeqh: ابوالحسن_بروجردی