سید محمد مجاهد

[ویکی فقه] سید محمد مجاهد بن سید علی بن محمد علی بن ابی المعالی حسنی طباطبایی در سال ۱۱۸۰ هجری قمری در کربلای معلی متولد شد.
از نظر نسب خانوادگی، هم پدر و هم مادرش از خاندان علم و تقوا هستند. مادرش آمنه بیگم (۱۱۶۰. ۱۲۴۳ قمری)، دختر آقا محمد باقر بن محمد اکمل، معروف به وحید بهبهانی است. او زنی عالمه و با فضیلت بوده که صاحب مستدرکات اعیان الشیعه درباره او می گوید: «من افقه نساء عصره، متکلمه واعظه اصولیه محققه محدثه جلیله» این بانوی بزرگوار با پسر عمه اش سید علی طباطبایی (متوفای ۱۲۳۱ قمری) ازدواج کرد و حاصل این ازدواج دو پسر به نامهای سید محمد و سید مهدی بود.سید علی صاحب الریاض، از اعاظم فقهای عصر خود است. او استاد بزرگانی همچون صاحب مفتاح الکرامه، جواد بن محمد حسینی عاملی، صاحب مقابیس و صاحب مطالع است.در اعیان الشیعه درباره او اینطور آمده است: «هو المحقق المؤسس الذی ملاء الدنیا ذکره و عم العالم فضله، تخرج علیه علماء اعلام و فقهاء عظام صاروا من اکابر المراجع فی الاسلام.» سید علی صاحب الریاض از اجلاء شاگردان آقا محمد باقر، وحید بهبهانی است.سید محمد مجاهد با تنها دختر سید محمد مهدی بحر العلوم (متوفای ۱۲۰۸ یا ۱۲۱۲ قمری) ازدواج کرد و از آن دو، سه فرزند به نامهای سید حسین، سید حسن و سید جعفر باقی ماند. سید حسین بزرگترین فرزند آنان است و در اعیان الشیعه درباره او اینطور آمده است: «کان فاضلا عالما مجتهدا بصیرا بالقواعد الاصولیه» در مورد سید حسن نیز، چنین آمده است: «کان عالما فاضلا مجتهدا بصیرا قاضیا رئیسا فی الحائر علی مشرفه السلام».

[ویکی اهل البیت] سید محمد مجاهد بن سید علی بن محمدعلی بن ابی المعالی حسنی طباطبایی در سال 1180 هجری قمری در کربلای معلی متولد شد.
از نظر نسب خانوادگی، هم پدر و هم مادرش از خاندان علم و تقوا هستند. مادرش آمنه بیگم (1160-1243 قمری)، دختر آقا محمد باقر بن محمد اکمل، معروف به وحید بهبهانی است. او زنی عالمه و بافضیلت بوده که صاحب مستدرکات أعیان الشیعة درباره او می گوید: «من أفقه نساء عصره، متکلمة واعظة أصولیة محققة محدثة جلیلة» (مستدرکات أعیان الشیعة، ج5، ص62)
این بانوی بزرگوار با پسر عمه اش سید علی طباطبایی (متوفی 1231 قمری) ازدواج کرد و حاصل این ازدواج دو پسر به نامهای سید محمد و سید مهدی بود.
سید علی صاحب الریاض، از اعاظم فقهای عصر خود است. او استاد بزرگانی همچون صاحب مفتاح الکرامة، جواد بن محمد حسینی عاملی، صاحب مقابیس و صاحب مطالع است.
در أعیان الشیعة درباره او این طور آمده است: «هو المحقق المؤسس الذی ملاء الدنیا ذکره و عم العالم فضله، تخرج علیه علماء أعلام و فقهاء عظام صاروا من أکابر المراجع فی الإسلام». (أعیان الشیعة، ج8، ص314)
سید علی صاحب الریاض از اجلاء شاگردان آقا محمدباقر، وحید بهبهانی است.
سید محمد مجاهد با تنها دختر سید محمدمهدی بحرالعلوم (متوفی 1208 یا 1212 قمری) ازدواج کرد و از آن دو، سه فرزند به نامهای سید حسین، سید حسن و سید جعفر باقی ماند. سید حسین بزرگترین فرزند آنان است و در أعیان الشیعة درباره او این طور آمده است: «کان فاضلاً عالماً مجتهداً بصیراً بالقواعد الأصولیّة» (أعیان الشیعة، ج6، ص159)
در مورد سید حسن نیز، چنین آمده است: «کان عالماً فاضلاً مجتهداً بصیراً قاضیاً رئیساً فی الحائر علی مشرفه السلام».

[ویکی فقه] سیدمحمد مجاهد (مقبره). سیدمحمد طباطبایی (۱۱۸۰- ۱۲۴۲ق)، معروف به سیدمحمد مجاهد و از فقیهان شیعه در قرن دوازدهم و سیزدهم قمری است. وی در کربلا نزد فقیهانی چون پدر و پدر زنش، علامه بحرالعلوم تحصیلاتش را به پایان برد و در زمان حیات پدر به اصفهان هجرت نمود. و در آنجا به تدریس و تحقیق مشغول بود. پس از درگذشت پدرش (۱۲۳۱ق) به کربلا برگشت و مرجعیت شیعیان را بر عهده گرفت.وی در زمان تعرض روس ها به خاک ایران فتوای جهاد داد و خودش نیز اول به تهران و بعد به تبریز رفت. اما این جنگ به خاطر بی کفایتی شاه قاجار و برخی علل دیگر شکست خورد. سیدمحمد در راه برگشت از تبریز، در قزوین از دنیا رفت و برای دفن به کربلا منتقل گردید.مقبره ایشان در حاشیه شمالی بین الحرمین واقع شده و بنای کوچکی با گنبد کاشی کاری شده بر روی آن وجود دارد.
سیدمحمد طباطبایی کربلایی، معروف به سیدمحمد مجاهد، فرزند سیدعلی طباطبایی صاحب ریاض، از علمای نیمه اول قرن سیزدهم هجری است. او فرزند سیدعلی طباطبائی صاحب ریاض است و پدربزرگ وی از ناحیه مادر، علامه آقا محمدباقر وحید بهبهانی (متوفای ۱۲۰۵ ه. ق)، فقیه بزرگ شیعه در قرن دوازدهم هجری بود.سیدمحمد مجاهد، حدود سال ۱۱۸۰ ه. ق، در کربلا به دنیا آمد و نزد پدرش و نیز علامه سیدمهدی بحرالعلوم، به آموختن علوم دینی پرداخت. سپس به اصفهان مهاجرت کرد و در آنجا، به تدریس و تالیف پرداخت. پس از وفات پدرش، به کربلا بازگشت و مدتی نیز در کاظمین اقامت نمود.
موسوی خوانساری، محمدباقر، روضات الجنات، ج۷، ص۱۴۵.
مقبره وی، در حاشیه شمالی بین الحرمین واقع است و شامل اتاق هشت ضلعی کوچکی است که بالای آن، گنبد بسیار کوچکی با پوشش کاشی کاری وجود دارد. نمای بیرونی مقبره، دارای پوششی از سنگ مرمر است و بالای دیوارهای آن، گرداگرد مقبره، کتیبه هایی حاوی قصیده ای به زبان عربی در مدح سیدمجاهد، به چشم می خورد.بسیاری از نوادگان سیدمحمد مجاهد، از علما و فقهای شیعه بودند که برخی از آنان نیز در مجاورت وی، به خاک سپرده شده اند که از آن جمله می توان به سیدمحمدعلی طباطبایی (۱۳۰۲- ۱۳۸۱ ه. ق)، از شاگردان میرزا محمدتقی شیرازی، اشاره کرد.
مجید هدو، حمید و جواد کاظم، سامی، دفناء فی العتبة الحسینیة المقدسة، ص۲۰۵.
۱. ↑ موسوی خوانساری، محمدباقر، روضات الجنات، ج۷، ص۱۴۵.
...