سیاست مذهبی اقامحمدخان و فتحعلی شاه

[ویکی فقه] سیاست مذهبی آقامحمدخان و فتحعلی شاه. قاجارها وقتی بر سر کار آمدند، خود می دانستند که مردم ایران پادشاهی ایشان را مشروع نمی دانند، بنابراین به هر وسیله می خواستند تا مشروعیتِ نداشته را به دست آورند. "آقا محمدخان" بسیاری از روحانیون را پذیرفت، "فتحعلی شاه" نیز دنبال این را گرفت و بلکه پای را فراتر گذاشت.
آقا محمدخان سه قرن پس از صفویه در هنگام تاج گذاری با نپذیرفتن تاج نادر دستور داد تا شمشیر شاه اسماعیل را از مقبره اش در اردبیل به پایتخت بیاورند؛ او با این حرکت نمادین اعلام کرد که همچون شاه اسماعیل سلطنت و شمشیرش را در خدمت به تشیع قرار خواهد داد.
ملکم، تاریخ کامل ایران، ترجمه اسماعیل حیرت، تاریخ ایران، تهران، افسون، ۸۰، ص۱۸۳.
به طور کلی اساس ابتدایی عشیره ای حکومت قاجار که در دوره آقا محمدخان بسیار مشهود بود، به علما امکان نداد که نفوذ زیادی به دست آورند؛ اگرچه امام جمعه و شیخ الاسلام هر شهر را سلطان انتخاب می کرد؛
ملکم، تاریخ کامل ایران، ترجمه اسماعیل حیرت، تاریخ ایران، تهران، افسون، ۸۰، ص۸۳۲.
۱. ↑ الگار، حامد، دین و دولت در ایران دوره قاجار، تهران، توس، ۶۹، ص۷۸. ۲. ↑ ملکم، تاریخ کامل ایران، ترجمه اسماعیل حیرت، تاریخ ایران، تهران، افسون، ۸۰، ص۱۸۳. ۳. ↑ الگار، حامد، نقش روحانیت پیشرو در درره قاجار، تهران، توس، ۵۵، ص۱۳۱. ۴. ↑ الگار، حامد، نقش روحانیت پیشرو در درره قاجار، تهران، توس، ۵۵، ص۱۰۴. ۵. ↑ ملکم، تاریخ کامل ایران، ترجمه اسماعیل حیرت، تاریخ ایران، تهران، افسون، ۸۰، ص۸۳۲. ۶. ↑ سپهر، لسان الملک، ناسخ التواریخ، تهران، اساطیر، ۷۷، ج۱، ص۷۰. ۷. ↑ تنکابنی، میرزا محمد، قصص العلما، تهران، کتابفروشی اسلامیه، بی تا، ص۱۰۵۸. ↑ ملکم، تاریخ کامل ایران، ترجمه اسماعیل حیرت، تاریخ ایران، تهران، افسون، ۸۰، ص۸۳۰. ۹. ↑ مجتهدی، مهدی، رجال آذربایجان در مشروطه، بی جا، نقش جهان، ۱۳۲۷، ص۲۳. ۱۰. ↑ لسان الملک، سپهر، ناسخ التواریخ، تهران، کتابفروشی اسلامیه، ۵۳، ص۴۷۲. ۱۱. ↑ اعتمادالسلطنه، منتظم ناصری، تهران، دنیای کتاب، ۱۳۶۷، صص۱۴۰ـ۱۵۰. ۱۲. ↑ الگار، حامد، دین و دولت در ایران دوره قاجار، تهران، توس، ۶۹، ص۱۳۴. ۱۳. ↑ الگار، حامد، دین و دولت در ایران دوره قاجار، تهران، توس، ۶۹، ص۷۸. ۱۴. ↑ غزالی، ابوحامد، احیاء علوم الدین، قاهره، بی نا، بی تا، ج۲، صص۱۴۰ـ۱۵۱. ۱۵. ↑ الگار، حامد، دین و دولت در ایران دوره قاجار، تهران، توس، ۶۹، ص۸۰. ۱۶. ↑ شمیم، علی اصغر، ایران در دوره قاجار، تهران، افکار، ۱۳۷۴، ص۱۰۷. ۱۷. ↑ واتسن، گرنت، تاریخ ایران دوره قاجار، ترجمه وحید مازندرانی، تهران، سیمرغ، ۱۳۵۴، ص۲۵۱. ۱۸. ↑ سپهر، لسان الملک، ناسخ التواریخ، تهران، اساطیر، ۷۷، ص۴۵. ۱۹. ↑ شمیم، علی اصغر، ایران در دوره قاجار، تهران، افکار، ۱۳۷۴، ص۱۱۰. ۲۰. ↑ تنکابنی، محمد بن سلیمان، قصص العلما، تصحیح محمدرضا برزگر، تهران، انتشارات علمی و فرهنگی، ۱۳۸۳، ص۲۱. ۲۱. ↑ الگار، حامد، دین و دولت در ایران دوره قاجار، تهران، توس، ۶۹، ص۱۵۲. ۲۲. ↑ موسوی، محمدباقر، روضات الجنات، ترجمه شیخ محمدباقر، تهران، اسماعلیه، بی تا، ص۶۵۹. ۲۳. ↑ تنکابنی، محمد بن سلیمان، قصص العلما، تصحیح محمدرضا برزگر، تهران، انتشارات علمی و فرهنگی، ۱۳۸۳، ص۱۹ـ۲۰
منبع
...