[ویکی فقه] سوره احزاب مدنی و نودمین سوره در ترتیب نزول و سی و سومین سوره در ترتیب مصحف است که پس از سوره انفال و پیش از سوره مائده نازل شده و دارای ۷۳ آیه و ۱۲۸۰ کلمه است.
نامگذاری این سوره به احزاب ازاین رو است که آیات ۹ و ۲۵ این سوره، درباره جنگ احزاب است و کلمه «احزاب» دو بار در آیه ۲۰ و یک بار در آیه ۲۲ آمده و مقصود از آن، گروه های کافری است که از قبایل مهم برای یک سره از بین بردن اسلام و پیغمبر اکرم(صلی الله علیه و آله) متحد شده، جنگ احزاب را آغاز کردند: «یَحسَبونَ الاَحزابَ لَم یَذهَبوا و اِن یَأتِ الاَحزابُ یَوَدّوا لَو اَنَّهُم بادونَ فِی الاَعرابِ یَسَلونَ عَن اَنبائِکم ولَو کانوا فیکم ما قتَلوا اِلاّ قَلیلا... و لَمّا رَءَا المُؤمِنونَ الاَحزابَ قالوا هذا ما وعَدَنَا اللّهُ و رَسولُهُ ...». برخی آغاز سوره احزاب را با پایان سوره پیشین(سجده) مرتبط دانسته اند؛ زیرا آن سوره با امر به پیغمبر اکرم(صلی الله علیه وآله) به اعراض از کافران و انتظار کیفر آنان به پایان رسیده و این سوره با امر به تقوا و پیروی نکردن از کافران و منافقان آغاز شده است.
اوضاع زمان نزول سوره
حوادث مطرح شده در این سوره بین سال دوم و پنجم هجرت روی داده است که به سبب نوپا بودن حکومت اسلامی در مدینه ، مسلمانان دوران سختی داشتند و مشرکان، یهودیان و منافقان به آنان آسیب می رساندند. طی این مدت جنگ احزاب و بنی قریظه رخ داد و رفته رفته حکومت اسلامی در مدینه و نیز قوانین اجتماعی اسلامی بیشتر تثبیت شد. سوره احزاب همچنان که ویژگی های دیگر سوره های مدنی را دارد، محتوایش نیز با فضای برهه نزول هماهنگ است.
مفاهیم و محتوای آیات
نقطه اتصال میان آیات این سوره را می توان از یک سو کوشش پیامبر اسلام برای تثبیت قوانین اجتماعی و مبارزه با رسوم جاهلی و از سوی دیگر تلاش مشترک مشرکان، یهودیان و منافقان در دسیسه علیه حکومت اسلامی از طریق یورش نظامی، اخلالگری در اوضاع اجتماعی مسلمانان و تضعیف جایگاه رهبری پیغمبراکرم(صلی الله علیه وآله) دانست.
← توصیه به تقوا و توکل
...
نامگذاری این سوره به احزاب ازاین رو است که آیات ۹ و ۲۵ این سوره، درباره جنگ احزاب است و کلمه «احزاب» دو بار در آیه ۲۰ و یک بار در آیه ۲۲ آمده و مقصود از آن، گروه های کافری است که از قبایل مهم برای یک سره از بین بردن اسلام و پیغمبر اکرم(صلی الله علیه و آله) متحد شده، جنگ احزاب را آغاز کردند: «یَحسَبونَ الاَحزابَ لَم یَذهَبوا و اِن یَأتِ الاَحزابُ یَوَدّوا لَو اَنَّهُم بادونَ فِی الاَعرابِ یَسَلونَ عَن اَنبائِکم ولَو کانوا فیکم ما قتَلوا اِلاّ قَلیلا... و لَمّا رَءَا المُؤمِنونَ الاَحزابَ قالوا هذا ما وعَدَنَا اللّهُ و رَسولُهُ ...». برخی آغاز سوره احزاب را با پایان سوره پیشین(سجده) مرتبط دانسته اند؛ زیرا آن سوره با امر به پیغمبر اکرم(صلی الله علیه وآله) به اعراض از کافران و انتظار کیفر آنان به پایان رسیده و این سوره با امر به تقوا و پیروی نکردن از کافران و منافقان آغاز شده است.
اوضاع زمان نزول سوره
حوادث مطرح شده در این سوره بین سال دوم و پنجم هجرت روی داده است که به سبب نوپا بودن حکومت اسلامی در مدینه ، مسلمانان دوران سختی داشتند و مشرکان، یهودیان و منافقان به آنان آسیب می رساندند. طی این مدت جنگ احزاب و بنی قریظه رخ داد و رفته رفته حکومت اسلامی در مدینه و نیز قوانین اجتماعی اسلامی بیشتر تثبیت شد. سوره احزاب همچنان که ویژگی های دیگر سوره های مدنی را دارد، محتوایش نیز با فضای برهه نزول هماهنگ است.
مفاهیم و محتوای آیات
نقطه اتصال میان آیات این سوره را می توان از یک سو کوشش پیامبر اسلام برای تثبیت قوانین اجتماعی و مبارزه با رسوم جاهلی و از سوی دیگر تلاش مشترک مشرکان، یهودیان و منافقان در دسیسه علیه حکومت اسلامی از طریق یورش نظامی، اخلالگری در اوضاع اجتماعی مسلمانان و تضعیف جایگاه رهبری پیغمبراکرم(صلی الله علیه وآله) دانست.
← توصیه به تقوا و توکل
...
wikifeqh: سوره_احزاب
[ویکی شیعه] سوره اَحزاب سی و سومین سوره قرآن و از سوره های مدنی است. به جهت آنکه بخش مهمی از سوره به داستان جنگ احزاب یا خندق، میپردازد، احزاب نامیده شده است. این سوره درباره موضوعات گوناگونی چون غزوه احزاب یا خندق، ازدواج زینب دختر حَجش با پیامبر(ص)، معاد و حجاب سخن گفته است.
آیات اُمَّهات المؤمنین، تطهیر، اُسوه، خاتمیت، صلوات و امانت از آیات مشهور سوره احزاب است. در احادیث به سوره احزاب، بسیار توجه شده است. کتاب نور الثقلین، ۲۶۶ حدیث، در ذیل آیات آن، نقل کرده است.
سوره احزاب در زمینه های متنوعی چون مسائل اعتقادی، احکام، داستان ها، عبرت ها و به ویژه درباره غزوه احزاب یا خندق سخن گفته است. برخی از موضوعات مهم این سوره به نوشته تفسیر نمونه، به شرح زیر است:
آیات اُمَّهات المؤمنین، تطهیر، اُسوه، خاتمیت، صلوات و امانت از آیات مشهور سوره احزاب است. در احادیث به سوره احزاب، بسیار توجه شده است. کتاب نور الثقلین، ۲۶۶ حدیث، در ذیل آیات آن، نقل کرده است.
سوره احزاب در زمینه های متنوعی چون مسائل اعتقادی، احکام، داستان ها، عبرت ها و به ویژه درباره غزوه احزاب یا خندق سخن گفته است. برخی از موضوعات مهم این سوره به نوشته تفسیر نمونه، به شرح زیر است:
wikishia: سوره_احزاب
[ویکی اهل البیت] این صفحه مدخلی از دائرة المعارف قرآن کریم است
سوره احزاب سی و سومین سوره قرآن است و دارای 73 آیه است.
سوره احزاب مدنی و نودمین سوره در ترتیب نزول و سی و سومین سوره در ترتیب مصحف است که پس از سوره انفال و پیش از سوره مائده نازل شده و دارای 73 آیه و 1280 کلمه است.
نام گذاری این سوره به احزاب از این رو است که آیات 9 ـ 25 این سوره، درباره جنگ احزاب است و کلمه «احزاب» دو بار در آیه 20 و یک بار در آیه 22 آمده و مقصود از آن گروه های کافری است که از قبایل مهم برای یک سره از بین بردن اسلام و پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله متحد شده، جنگ احزاب را آغاز کردند: «یَحسَبونَ الاَحزابَ لَم یَذهَبوا و اِن یَأتِ الاَحزابُ یَوَدّوا لَو اَنَّهُم بادونَ فِی الاَعرابِ یَسـَلونَ عَن اَنبائِکُم ولَو کانوا فیکُم ما قـتَلوا اِلاّ قَلیلا... ولَمّا رَءَاالمُؤمِنونَ الاَحزابَ قالوا هذا ما وعَدَنَا اللّهُ و رَسولُهُ ...». (سوره احزاب/33، 20 و 22)
برخی آغاز سوره احزاب را با پایان سوره پیشین (سجده) مرتبط دانسته اند زیرا آن سوره با امر به پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله به اعراض از کافران و انتظار کیفر آنان به پایان رسیده و این سوره با امر به تقوا و پیروی نکردن از کافران و منافقان آغاز شده است.
حوادث مطرح شده در این سوره بین سال دوم و پنجم هجرت روی داده است که به سبب نوپا بودن حکومت اسلامی در مدینه مسلمانان دوران سختی داشتند و مشرکان، یهودیان و منافقان به آنان آسیب می رساندند. طی این مدت جنگ احزاب و بنی قریظه رخ داد و رفته رفته حکومت اسلامی در مدینه و نیز قوانین اجتماعی اسلامی بیشتر تثبیت شد.
سوره احزاب همچنان که ویژگی های دیگر سوره های مدنی را دارد، محتوایش نیز با فضای برهه نزول هماهنگ است.
نقطه اتصال میان آیات این سوره را می توان از یک سو کوشش پیامبر اسلام برای تثبیت قوانین اجتماعی و مبارزه با رسوم جاهلی و از سوی دیگر تلاش مشترک مشرکان، یهودیان و منافقان در دسیسه علیه حکومت اسلامی از طریق یورش نظامی، اخلال گری در اوضاع اجتماعی مسلمانان و تضعیف جایگاه رهبری پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله دانست.
سوره احزاب سی و سومین سوره قرآن است و دارای 73 آیه است.
سوره احزاب مدنی و نودمین سوره در ترتیب نزول و سی و سومین سوره در ترتیب مصحف است که پس از سوره انفال و پیش از سوره مائده نازل شده و دارای 73 آیه و 1280 کلمه است.
نام گذاری این سوره به احزاب از این رو است که آیات 9 ـ 25 این سوره، درباره جنگ احزاب است و کلمه «احزاب» دو بار در آیه 20 و یک بار در آیه 22 آمده و مقصود از آن گروه های کافری است که از قبایل مهم برای یک سره از بین بردن اسلام و پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله متحد شده، جنگ احزاب را آغاز کردند: «یَحسَبونَ الاَحزابَ لَم یَذهَبوا و اِن یَأتِ الاَحزابُ یَوَدّوا لَو اَنَّهُم بادونَ فِی الاَعرابِ یَسـَلونَ عَن اَنبائِکُم ولَو کانوا فیکُم ما قـتَلوا اِلاّ قَلیلا... ولَمّا رَءَاالمُؤمِنونَ الاَحزابَ قالوا هذا ما وعَدَنَا اللّهُ و رَسولُهُ ...». (سوره احزاب/33، 20 و 22)
برخی آغاز سوره احزاب را با پایان سوره پیشین (سجده) مرتبط دانسته اند زیرا آن سوره با امر به پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله به اعراض از کافران و انتظار کیفر آنان به پایان رسیده و این سوره با امر به تقوا و پیروی نکردن از کافران و منافقان آغاز شده است.
حوادث مطرح شده در این سوره بین سال دوم و پنجم هجرت روی داده است که به سبب نوپا بودن حکومت اسلامی در مدینه مسلمانان دوران سختی داشتند و مشرکان، یهودیان و منافقان به آنان آسیب می رساندند. طی این مدت جنگ احزاب و بنی قریظه رخ داد و رفته رفته حکومت اسلامی در مدینه و نیز قوانین اجتماعی اسلامی بیشتر تثبیت شد.
سوره احزاب همچنان که ویژگی های دیگر سوره های مدنی را دارد، محتوایش نیز با فضای برهه نزول هماهنگ است.
نقطه اتصال میان آیات این سوره را می توان از یک سو کوشش پیامبر اسلام برای تثبیت قوانین اجتماعی و مبارزه با رسوم جاهلی و از سوی دیگر تلاش مشترک مشرکان، یهودیان و منافقان در دسیسه علیه حکومت اسلامی از طریق یورش نظامی، اخلال گری در اوضاع اجتماعی مسلمانان و تضعیف جایگاه رهبری پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله دانست.
wikiahlb: سوره_احزاب