سوختگی ( به انگلیسی: Burn ) نوعی آسیب به پوست یا بافت است که بر اثر گرما، برق، مواد شیمیایی،
اصطکاک یا
پرتو به وجود می آید. [ ۱] سوختگی هایی که تنها بر سطح پوست اثر می گذارند را سوختگی های سطحی یا سوختگی های درجه اول می نامند. سوختگی با ضخامت نسبی یا سوختگی درجه دوم هنگامی اتفاق می افتد که لایه های زیرین پوست آسیب می بینند. در سوختگی با ضخامت کامل یا سوختگی درجه سوم به همهٔ لایه های پوست آسیب می رسد. در سوختگی نوع چهارم بافت های عمیق تر مانند
ماهیچه ها یا
استخوان آسیب می بینند. سوختگی های سطحی را می توان به وسیلهٔ
مسکّن درمان کرد، درحالی که سوختگی های شدیدتر نیازمند درمان مداوم در مراکز سوختگی ویژه هستند.
قرار دادن محل سوختگی زیر شیر آب می تواند به تسکین درد کمک کند و آسیب را کاهش دهد؛ با این وجود تماس طولانی با آب ممکن است باعث
سرمازدگی شود. در سوختگی با ضخامت نسبی لازم است محل سوختگی را با آب و
صابون شست وشو داد و سپس
پانسمان کرد. معمولاً در سوختگی های نوع سوم به درمان های
جراحی مانند
پیوند پوست نیاز است. معمولاً سوختگی های وسیع نیازمند چندین مرحله
تزریق وریدی هستند زیرا واکنش
التهابی متعاقب باعث کم شدن محسوس جریان
مویرگ و بروز
خیز می شود. رایج ترین مشکل در رابطه با سوختگی مربوط به عفونت است.
اگرچه سوختگی های وسیع می توانند باعث مرگ شوند اما درمان های جدید که از سال ۱۹۶۰ ابداع شده اند به طور قابل توجهی مرگ ناشی از سوختگی را به ویژه در
کودکان و
نوجوانان کاهش داده اند. [ ۲] حدود ۱۱ میلیون نفر در جهان نیازمند درمان دارویی اند و هر ساله ۳۰۰۰۰۰ نفر در اثر سوختگی می میرند. [ ۳] در
آمریکا نزدیک به ۴۰٪ از افرادی که در مراکز سوختگی پذیرش می شوند بر اثر صدمات ناشی از سوختگی می میرند. [ ۴] پیامد درازمدت سوختگی در مرحلهٔ اول به وسعت سوختگی و سن فرد بستگی دارد.
ویژگی های سوختگی به عمق آن بستگی دارد. در سوختگی های سطحی فرد آسیب دیده دو یا سه روز درد دارد و در طول روزهای بعدی پوست ناحیه ای که دچار سوختگی شده کنده می شود. افرادی که از سوختگی های شدیدتر رنج می برند، بیشتر از
فشار روانی نارضایتی و شکایت دارند تا از درد ناشی از سوختگی. افرادی که دچار سوختگی های با ضخامت کامل هستند ممکن است به طور کامل نسبت به سوزن زدن یا لمس خفیف بی تفاوت باشند. اگرچه سوختگی های سطحی به رنگ
قرمز هستند، سوختگی های شدید ممکن است به رنگ صورتی، سفید یا سیاه باشند. [ ۵] سوختگی های اطراف دهان یا سوختگی سطحی موهای داخل
بینی می تواند نشانگر سوختگی مجاری تنفسی باشد، اما این یافته ها قطعی نیستند. [ ۶] نشانه های نگران کننده تر شامل این موارد است: تنگی نفس، گرفتگی صدا و صدای گوشخراش یا خس خس سینه.
خارش در طول فرایند بهبود، طبیعی است و در ۹۰٪ افراد بالغ و تقریباً در همهٔ کودکان اتفاق می افتد. [ ۷] ممکن است در مورد آسیب های ناشی از برق، احساس کرختی یا مورمور برای مدت طولانی ادامه داشته باشد. [ ۸] ممکن است سوختگی ها
اختلالات روانی و عاطفی را به همراه داشته باشند. [ ۹]