سوخت خورشیدی

سوخت خورشیدی یک سوخت شیمیایی مصنوعی و سنتزشده است که به شیوهٔ مستقیم یا غیرمستقیم از انرژی خورشیدی نور خورشید یا گرما و حرارت خورشید، با استفاده از روش های فوتوشیمیایی یا زیستی ( مانند فوتوسنتز مصنوعی که تا سال ۲۰۱۳ در مقیاس آزمایشی انجام گرفته است ) ، تولید می شود. تولید، تهیه و فرآوری سوخت خورشیدی، با هدف تبدیل انرژی خورشیدی به انرژی شیمیایی، از طریق روش های مبتنی بر ترموشیمی و الکتروشیمی برای ایجاد واکنش های شیمیایی ویژه ای انجام می شود که با بهره گیری از نور و گرمای خورشید، با کاهش پروتون عنصر سنگین تر، هیدروژن تولید می کنند و یا کربن دی اکسید را به ترکیبات آلی تبدیل می کنند. کاتالیزگرهای نوری گوناگونی در دست طراحی، توسعه و تهیه هستند که این واکنش ها را به شکلی سازگار با محیط زیست ایجاد کنند. انرژی حاصل از سوخت خورشیدی، نمونه ای از انرژی تجدیدپذیر است.
تولید سوخت کربن خنثی با بهره گیری از انرژی تجدیدپذیر خورشیدی را می توان نمونه ای از تولید سوخت خورشیدی دانست.
تولید فوتوشیمیایی هیدروژن و کاهش فوتوشیمیایی کربن دی اکسید، از جمله فرایندهای تولید سوخت با بهره گیری از انرژی خورشیدی هستند.