انرژی خورشیدی ( به انگلیسی: Solar energy ) نور و گرمای تابشی خورشید است که با استفاده از طیف وسیعی از فناوری های در حال تکامل مانند گرمایش خورشیدی، فتوولتائیک، انرژی حرارتی خورشیدی، معماری خورشیدی، نیروگاه های نمک مذاب و فتوسنتز مصنوعی مهار می شود. [ ۱] [ ۲]
انرژی خورشیدی یک منبع اساسی از انرژی تجدیدپذیر است و بسته به نحوه جذب و توزیع انرژی خورشیدی یا تبدیل آن به برق خورشیدی، فناوری های آن به دو دسته خورشیدی غیرفعال و خورشیدی فعال تقسیم می شوند. تکنیک های خورشیدی فعال شامل استفاده از سیستم های فتوولتائیک، انرژی خورشیدی متمرکز و گرمایش آب خورشیدی برای مهار انرژی است. تکنیک های غیرفعال خورشیدی شامل جهت دهی ساختمان به سمت خورشید، انتخاب موادی با جرم حرارتی مطلوب یا دارای خصوصیات پراکندگی نور و طراحی فضاهایی است که به طور طبیعی هوا را به گردش درمی آورند.
مقدار زیاد انرژی خورشیدی موجود، آن را به یک منبع الکتریسیته بسیار جذاب تبدیل کرده است. برنامه توسعه سازمان ملل متحد در ارزیابی جهانی انرژی سال ۲۰۰۰ خود دریافت که پتانسیل سالانه انرژی خورشیدی ۱٬۵۷۵ تا ۴۹٬۸۳۷ اگزاژول ( EJ ) است. این مقدار چندین برابر کل مصرف انرژی جهان است که در سال ۲۰۱۲ برابر ۵۵۹٫۸ اگزاژول بود. [ ۳] [ ۴]
در سال ۲۰۱۱، آژانس بین المللی انرژی بیان کرد: «توسعه فناوری های انرژی خورشیدی مقرون به صرفه، پایان ناپذیر و تمیز دارای مزایای طولانی مدت خواهد بود. این امر از طریق اعتماد به یک منبع بومی، پایان ناپذیر و عمدتاً مستقل از واردات، امنیت انرژی کشورها را افزایش داده، باعث افزایش پایداری، کاهش آلودگی، کاهش هزینه های مربوط به جلوگیری از گرمایش زمین و پایین نگه داشتن قیمت سوخت های فسیلی می شود. این مزایا جهانی هستند. از این رو هزینه های اضافی مشوق های استقرار زودهنگام باید برای یادگیری سرمایه گذاری ها در نظر گرفته شود؛ آنها باید هوشمندانه هزینه شوند و باید به طور گسترده به اشتراک گذاشته شوند». [ ۲]
شناخت انرژی خورشیدی و استفاده از آن برای منظورهای مختلف به زمان پیشاتاریخ بازمی گردد. شاید به دوران سفالگری، در آن هنگام روحانیون معابد به کمک جام های بزرگ طلائی صیقل داده شده و پرتو خورشید، آتشدان های محراب ها را روشن می کردند. یکی از فراعنه مصر باستان معبدی ساخته بود که با طلوع خورشید در آن باز و با غروب خورشید در بسته می شد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفانرژی خورشیدی یک منبع اساسی از انرژی تجدیدپذیر است و بسته به نحوه جذب و توزیع انرژی خورشیدی یا تبدیل آن به برق خورشیدی، فناوری های آن به دو دسته خورشیدی غیرفعال و خورشیدی فعال تقسیم می شوند. تکنیک های خورشیدی فعال شامل استفاده از سیستم های فتوولتائیک، انرژی خورشیدی متمرکز و گرمایش آب خورشیدی برای مهار انرژی است. تکنیک های غیرفعال خورشیدی شامل جهت دهی ساختمان به سمت خورشید، انتخاب موادی با جرم حرارتی مطلوب یا دارای خصوصیات پراکندگی نور و طراحی فضاهایی است که به طور طبیعی هوا را به گردش درمی آورند.
مقدار زیاد انرژی خورشیدی موجود، آن را به یک منبع الکتریسیته بسیار جذاب تبدیل کرده است. برنامه توسعه سازمان ملل متحد در ارزیابی جهانی انرژی سال ۲۰۰۰ خود دریافت که پتانسیل سالانه انرژی خورشیدی ۱٬۵۷۵ تا ۴۹٬۸۳۷ اگزاژول ( EJ ) است. این مقدار چندین برابر کل مصرف انرژی جهان است که در سال ۲۰۱۲ برابر ۵۵۹٫۸ اگزاژول بود. [ ۳] [ ۴]
در سال ۲۰۱۱، آژانس بین المللی انرژی بیان کرد: «توسعه فناوری های انرژی خورشیدی مقرون به صرفه، پایان ناپذیر و تمیز دارای مزایای طولانی مدت خواهد بود. این امر از طریق اعتماد به یک منبع بومی، پایان ناپذیر و عمدتاً مستقل از واردات، امنیت انرژی کشورها را افزایش داده، باعث افزایش پایداری، کاهش آلودگی، کاهش هزینه های مربوط به جلوگیری از گرمایش زمین و پایین نگه داشتن قیمت سوخت های فسیلی می شود. این مزایا جهانی هستند. از این رو هزینه های اضافی مشوق های استقرار زودهنگام باید برای یادگیری سرمایه گذاری ها در نظر گرفته شود؛ آنها باید هوشمندانه هزینه شوند و باید به طور گسترده به اشتراک گذاشته شوند». [ ۲]
شناخت انرژی خورشیدی و استفاده از آن برای منظورهای مختلف به زمان پیشاتاریخ بازمی گردد. شاید به دوران سفالگری، در آن هنگام روحانیون معابد به کمک جام های بزرگ طلائی صیقل داده شده و پرتو خورشید، آتشدان های محراب ها را روشن می کردند. یکی از فراعنه مصر باستان معبدی ساخته بود که با طلوع خورشید در آن باز و با غروب خورشید در بسته می شد.
wiki: انرژی خورشیدی