سنجاق

سنجاق (ابزار). سنجاق ابزاری است که برای وصل کردن و نگاه داشتن اشیاء و اجزا به یکدیگر بکار می رود. [ ۱]
انسانهای اولیه از سنجاق هایی از جنس خار و استخوان های تیز ماهیان استفاده می نمودند. با آغاز عصر مفرق، سنجاق های مفرقی مورد استفاده انسان قرار گرفتند. سنجاق هایی مفرقی با عمری بیش از سه هزار سال در مصر یافت شده است. در روم باستان نیز سنجاق کاربرد تزئینی داشته است. [ ۲]
در ایران نیز سنجاق های ساخته شده از مفرق کاربرد مذهبی، زینتی و صنعتی داشته اند. این سنجاق ها در لرستان بدست آمده اند. [ ۲]
در سده یازده میلادی، در انگلستان قانونی وجود داشت که بر اساس آن خرید و فروش سنجاق بجز در روزهای اول و دوم ژانویه ممنوع بود. [ ۲]
تا سال ۱۸۴۲ سنجاق ها با دست ساخته می شدند. در این سال یک آمریکایی دستگاهی اختراع نمود که از قطعات سیم، سنجاق تولید می کرد. [ ۲]
سنجاق ته گرد یا سنجاق راست، نوعی از سنجاق است که بیشتر برای متصل کردن پارچه و کاغذ بکار می رود. گونه ای از این سنجاق ها زینتی است و به همین منظور ته آن ها با مواد رنگی پوشیده می شود. سابقه کاربرد این سنجاق ها در صنایع پوشاک به صدها سال می رسد. [ ۲]
• سنجاق قفلی
• سنجاق سر
• سنجاق سینه
• سنجاق فشاری یا پونز

سنجاق (تقسیمات کشوری عثمانی). سنجاق[ ۱] ( به ترکیه عثمانی: سنجاق، به ترکی: Sancağı ) یکی از تقسیمات کشوری در امپراتوری عثمانی، و به معنی منطقه یا شهرستان زبان فارسی است، سنجاق در فارسی معنی مستقیم پرچم می دهد؛ همان گونه که در زبان عربی این نوع تقسیم اداری به لواء یعنی پرچم ترجمه شده است. [ ۲] سرزمین امپراتوری عثمانی به چند قسمت تقسیم می شود که هرکدام را ایالت می نامیدند و هر ایالت نیز به چند سنجاق تقسیم می شد و در رأس آن نیز سنجاق بگ قرار داشت.
در زمان جنگ جهانی دوم و زمان قیمومت فرانسه بر سوریه، فرانسه از سنجاق اسکندرون که جزء سوریه بود عقب نشینی کرد و نیروهای ترک در سال ۱۹۳۹ این منطقه را جزء کشور ترکیه تحت نام ختای اعلام کردند.