سمفونی شماره ۱

سمفونی شماره ۱ (برامس). سمفونی شماره ۱ ( انگلیسی: Symphony No. 1 ) در گام سی مینور اپوس ۶۸، سمفونی ای است از مصنف و آهنگ ساز برجسته آلمانی سبک رمانتیک، یوهانس برامس. چنین برآورد می گردد که برامس ۱۴ سال برای تکمیل این سمفونی وقت صرف کرد که نخستین طرح های مقدماتی آن از سال ۱۸۵۴ شروع شد. برامس اذعان داشت که پیش طرح ها تا رسیدن به حاصل نهایی، از ۱۸۵۵ تا ۱۸۷۶ و به طور کلی، ۲۱ سال به طول انجامیده است. نخستین اجرای این سمفونی در تاریخ ۴ نوامبر سال ۱۸۷۶ در کارلسروهه و به رهبری فلیکس اتو دسوف بر روی صحنه رفت.

سمفونی شماره ۱ (چایکوفسکی). سمفونی شمارهٔ ۱ در سُل مینور، اُپوس ۱۳، معروف به رؤیاهای زمستانی ( به روسی: Зимние грёзы ) ، نخستین سمفونی پیوتر ایلیچ چایکوفسکی است که آهنگساز آن را در سال ۱۸۶۶ میلادی در گام سل مینور نوشته است. تصنیف این سمفونی پس از انتخاب چایکوفسکی به عنوان استاد در کنسرواتور ملی مسکو انجام شده است. او این سمفونی را به نیکلای روبینشتاین تقدیم کرد.
ساخت این سمفونی در ۲۶سالگی، موجب بحران های روحی و جسمیِ بسیاری برای چایکوفسکی شد. به گفتهٔ برادر او، مُدِست، سمفونی شمارهٔ ۱ به تنهایی بیش از هر اثر دیگری موجب ناراحتیِ چایکوفسکی شد. [ ۱]
سمفونی شمارهٔ ۱ چایکوفسکی از چهار موومان تشکیل شده است؛ که عبارتند از:
• رؤیای یک سفر زمستانی. آلگرو ترانکوئیلو
• سرزمین غم زده، سرزمین آشفتگی ها. آداجو کانتابیله ما نُن تانتو
• اسکرتسو. آلگرو اسکراتساندو جوکوزو
• فیناله. آندانته لوگوبره—آلگرو مائستوزو
چایکوفسکی کار بر روی نخستین سمفونی خود را از مارس ۱۸۶۶ آغاز کرد. [ ۲] اندکی بعد دوست و همکارش، نیکلای روبینشتاین، تصنیف یک اوورتور بر پایهٔ سرود ملی دانمارک را به وی سپرد. این اُورتور قرار بود به مناسبت ورود ملکهٔ آینده به مسکو اجرا گردد. چایکوفسکی در این زمان روز و شب مشغول کار بود به گونه ای که دچار سردرد شدید و بی خوابی گشت. او تصور می کرد به سکتهٔ ناقص و انسداد شراین دچار شده است و پیش از پایان یافتن سمفونی یکم عمرش به سر خواهد آمد. [ ۳]
در سیزدهم ماه مه همان سال اجرای موفقی از اوورتور در فا چایکوفسکی در سن پترزبورگ به رهبری استاد وی، آنتون روبینشتاین انجام گرفت. این موفقیت موجب بهبود وضع روحی چایکوفسکی گردید.
چایکوفسکی در تابستان همان سال همراه با برادرش، مُدِست به پترهوف نزد خانوادهٔ داویدُف رفت. در این زمان تصنیف سمفونی خود را ادامه داد؛ ولی کار به آسانی پیش نمی رفت. واقعیت آن بود که چایکوفسکی پختگی لازم را برای ساخت یک سمفونی نداشت. او نمی توانست افکار خود را متمرکز ساخته و جوشش ملودی ها را در زنجیرهٔ هارمونی به نظم بکشد. این وضع موجب مختل شدن اعصابش گشت؛ و او را در آستانهٔ یک بحران روحی قرار داد. در پایان ماه ژوئیه او را نزد پزشکی بردند که استراحت مطلق را برای چایکوفسکی ۲۶ ساله تجویز کرد. مجموعهٔ این رویدادها موجب شد او نتواند کار ساخت سمفونیش را در آن تابستان به پایان برساند. [ ۴]

سمفونی شماره ۱ (راخمانینوف). سمفونی شماره ۱ در ر مینور، اپوس ۳۱، اثر سرگئی راخمانینوف آهنگساز روس است که آن را بین ژانویه تا اکتبر ۱۸۹۵ در نزدیکی شهر تامبوف در روسیه تصنیف کرد. با وجود اولین بازخوردهای ضعیف از این اثر، این سمفونی هم اکنون یکی از آثار پویا در موسیقی سمفونیک روسی به حساب می آید. رابرت سیمپسون آهنگساز بریتانیایی، سمفونی شماره ۱ راخمانینوف را یک اثر قدرتمند در نوع خود، الهام گرفته از برودین و چایکوفسکی می داند که کاملاً مطمئن، شخصی و ظریف تصنیف شده و به یک بیان قهرمانانه و تراژیک دست یافته که بسیار بالاتر از تجربیات موسیقی بعدی اوست. [ ۱]
اولین اجرای این سمفونی در سنت پترزبورگ در ۲۸ مارس ۱۸۹۷ با دلایلی همانند تمرین کم و اجرای ضعیف رهبر ارکستر الکساندر گلازونف یک شکست مطلق بود. راخمانینوف بعد از این اجرا دچار فروپاشی روانی شد؛[ ۲] اما تلاشی هم برای از بین بردن پارتیتورها نکرد. نت ها در تا زمانی که راخمانینوف روسیه را در سال ۱۹۱۷ ترک کرد در آنجا باقی ماندند و بعد از آن گم شدند. [ ۳] بعد از مرگ راخمانینوف در سال ۱۹۴۴، بخش های جداگانه سمفونی پیدا شدند و برای بازسازی دوباره پارتیتور مورد استفاده قرار گرفتند. دومین اجرای سمفونی در روز ۱۷ اکتبر ۱۹۴۵ در کنسرواتوار مسکو با رهبری الکساندر گائوک[ ۴] به انجام رسید. بعد از ارزیابی های مجدد، سمفونی شماره ۱ راخمانینوف به طور مکرر به اجرای عمومی درآمد و ضبط شد. [ ۴]
سمفونی شماره ۱ راخمانینوف در واقع دومین تلاش وی برای تصنیف یک سمفونی بود. در طی سالهای ۱۸۹۰ تا ۱۸۹۱ که آخرین سال حضور راخمانینوف در کنسرواتوار مسکو بود، آنتون آرنسکی، یکی از استادان آهنگسازی در کنسرواتوار به وی مأموریت یافت تا یک سمفونی را به عنوان تمرین تصنیف کند. راخمانینف بعدها به زندگینامه نویس اسکار فون ریسمان گفت که کار را در آن زمان به پایان رسانده بود. با این حال، نت های سه موومان از چهار موومان بعد از آن ناپدید شد. تنها موومانی که باقی مانده بود تقریباً ۱۲ دقیقه طول می کشید و پس از مرگ راخمانینوف در سال ۱۹۴۷ با عنوان سمفونی جوانان راخمانینف منتشر شد. این اثر به شکل سوناتای سنتی نوشته شده و از موومان آغازین سمفونی چهارم چایکوفسکی الهام گرفته شده بود. راخمانینف بعدها به زندگی نامه نویس خود گفت که نه آرنسکی و نه استاد دانشگاه سرگئی تانیف علاقه خاصی به کار اون نشان ندادند، شاید به دلیل عدم وجود فردیت در موسیقی آن. [ ۵] اولین کنسرتوی پیانو که بعداً در سال ۱۸۹۱ نوشت، نشانه بهتری از توانایی او در تصنیف کارهای عظیم موسیقی بود[ ۶] و رونویسی او ( ۱۸۹۴ ) از سمفونی مانفرد اثر چایکوفسکی به یک اثر پیانوی دونفره باعث شد بیشتر در معرض منتقدان موسیقی قرار گیرد. [ ۷]

سمفونی شماره ۱ (شومان). سمفونی شماره ۱ ( انگلیسی: Symphony No. 1 ) در گام سی بمل ماژور، اپوس ۳۸، همچنین شناخته شده به عنوان سمفونی بهار، اولین اثر سمفونیک نوشته و ساخته شده توسط روبرت شومان، آهنگساز آلمانی رمانتیک است.
شومان در پاییز سال ۱۸۴۰ تلاش هایی برای ساخت اثر سمفونیک انجام داده بود، مدت زمان کوتاهی پس از آن، او با کلارا ویک ازدواج کرد، وی اولین سمفونی خودش را از حدود سال ۱۸۴۱ به بعد تصنیف کرد، در آن زمان او بیشتر به خاطر بهره گیری از پیانو و آثار آوازی در آثارش در میان عامه مشهور بود، در حقیقت این همسرش کلارا بود که وی را ترغیب به نوشتن و خلق سمفونی نمود.

سمفونی شماره ۱ (مالر). سمفونی شماره ۱ ( انگلیسی: Symphony No. 1 ) همچنین شناخته شده با عنوان سمفونی تایتان، نخستین سمفونی گوستاو مالر است که اواخر ۱۸۸۷ تا مارس ۱۸۸۸ تکمیل گردید. این سمفونی زمانی تصنیف گردید که مالر، به عنوان دومین رهبر ارکستر اپرای لایپزیک آلمان فعالیت می کرد. سمفونی شماره ۱ دارای ۴ موومان است

سمفونی شماره ۱ (مندلسون). سمفونی شماره ۱ ( انگلیسی: Symphony No. 1 ) در گام دو مینور، اپوس ۱۱، اولین اثر سمفونیک فلیکس مندلسون، آهنگساز آلمانی می باشد که در ۲۱ مارس ۱۸۲۴ یعنی زمانی که آهنگساز ۱۵ سال بیشتر نداشت تصنیف گردید، با این همه دستنوشتهٔ این اثر تا سال ۱۸۳۱ منتشر نگردید، مندلسون، این اثر را تقدیم به انجمن رویال فیلارمونیک نمود که برای اولین بار توسط همین ارکستر در شهر لندن و در ۲۵ می ۱۸۲۹ توسط شخصِ مُصنف رهبری و اجرا گردید.
مندلسون برای اجرا از ملودیِ اسکرتسوی هشت ترجیع بند یا اوکتت آلترناتیو ( تناوب چرخشی ) موومان سوم سمفونی بهره گرفت. سمفونی شماره ۱ اولین بار در یک محفلِ خصوصی به تاریخ ۱۴ نوامبر ۱۸۲۴ و به مناسبتِ نوزدهمین سالگرد ولادتِ خواهر آهنگساز فانی مندلسون اجرا گردید. نخستین اجرای عمومیِ اثر هم در ۱ فوریه ۱۸۲۷ و توسط گواندهاوس لایپزیک اجرا گردید.