سماع قران

[ویکی فقه] سماع قرآن. در احادیث اسلامی چه شیعه و چه سنی فضیلتهای فراوانی برای شنیدن (سماع) و گوش فرادادن به قرائت قرآن (استماع) ذکر شده است.
« سمع » در معانی متفاوتی همچون: قوه شنوایی، شنیدن (که فعل قوه شنوایی) است و گوش (آلت شنیدن) بکار رفته است. و «سماع» عبارت است از: صرف شنیدن هر چند بدون اراده باشد. اما «استماع» مصدر باب «استفعال»، و به معنای گوش سپردن همراه با پذیرش قلبی است که بدون اعمال اراده حاصل نمی شود.
فضیلت شنیدن قرآن
در احادیث اسلامی (از شیعه وسنی) فضیلت فراوان برای شنیدن (سماع) و گوش فرادادن به قرآن (استماع) ذکر شده است و منابع علوم قرآنی نیز برخی از این احادیث را نقل کرده اند. به مضامین برخی از این احادیث اشاره می کنیم:۱. خداوند از مستمع قرآن بلای آخرت و از تلاوت کننده آن بلای دنیا را دفع خواهد کرد.۲. تلاوت کننده و گوش فرادهنده به قرآن در پاداش مساوی اند.۳. کسی که فقط یک حرف از کتاب خدا بشنود، برایش یک حسنه نوشته و یک گناه از او محو و یک درجه به او عطا می شود.طبق احادیث، هنگام تلاوت قرآن، دیگران باید سکوت کنند.