سلم

[ویکی الکتاب] معنی سَلَّمَ: سلامتی داد - ایمنی بخشید
معنی سَّلْمِ: صلح
معنی سَّلَمَ: تسلیم بودن - خضوع - فرمانبری
معنی سِّلْمِ: تسلیم بودن - اسلام
معنی سُلَّمٌ: نردبان (سلم در اصل لغت چیزی را گویند که در مواقع خطر به وسیله آن میتوان به مکانهای بلند برآمده و سلامت خود را حفظ نمود ، آنگاه این لفظ اسم شده برای هر چیزی که آلت بالا رفتن و وسیله آن باشد . )
معنی مَکَّةَ: مکه (شهری که مسجدالحرام و کعبه در آن قرار دارد و وطن رسول خدا (صلی اللّه علیه و آله و سلم ) می باشد. این شهر پس از اقامت حضرت هاجر و اسماعیل علیهما السلام در کنار کعبه و پدید آمدن معجزه وار چشمه ی زمزم به تدرج شکل گرفته است)
ریشه کلمه:
سلم (۱۴۰ بار)

«سُلَّم» (بر وزن خرّم)، به معنای نردبان، و گاه به معنای هر گونه وسیله است، در این که آنها مدعی استماع چه چیزی بودند؟ در میان مفسران گفتگو است، بعضی آن را به وحی تفسیر کرده اند، و بعضی دیگر نسبت هایی را که به پیامبر(صلی الله علیه وآله) می دادند، مانند شاعر و مجنون، و یا شریک هایی که برای خدا می پنداشتند، و بعضی به معنای نفی نبوت از پیامبر(صلی الله علیه وآله) تفسیر کرده اند (جمع میان این معانی نیز بعید نیست، هر چند معنای اول از همه روشن تر است).

[ویکی فقه] سلم (آشتی). در قرآن کریم، ۱۴۰ بار از مشتقات واژه «سلم» استفاده شده است،
اهل لغت در معنای این واژه اختلاف دارند.برخی می گویند «سِلم» به کسر «سین» به معنای «صلح» بوده، و به فتح «سین» معنایش «تسلیم» و «اطاعت» است.بعضی گفته اند به فتح «سین» معنایش صلح، و به کسر «سین»، «اسلام» است. راغب اصفهانی می گوید: «السَّلَامُ و السِّلْمُ و السَّلَمُ»؛ یعنی صلح. «سلم القومُ»؛ یعنی آن قوم با هم آشتی و توافق کردند.
دیدگاه های مفسران در مورد معنای سلم
با توجه به اختلاف معنای «سلم» نزد لغت شناسان، مفسران نیز با توجه به کاربرد این واژه در آیات مختلف، در معنای آن نظریات مختلفی ارائه کرده اند.بنابر این آن جا که قرآن کریم می فرماید: «یا اَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا ادْخُلُوا فِی السِّلْمِ کَافَّة». ۱.برخی معتقدند؛ از مفهوم این آیه چنین استفاده می شود که صلح و آرامش تنها در پرتو ایمان امکان پذیر است، و تنها با تکیه بر قوانین مادی هرگز جنگ، ناامنی و اضطراب از دنیا بر چیده نخواهد شد؛ زیرا عالم ماده، و علاقه به آن، همواره سرچشمه کشمکش ها و درگیری ها است، و اگر نیروی معنوی ایمان، آدمی را کنترل نکند، صلح غیر ممکن است، بلکه می توان گفت از دعوت عمومی این آیه که همه مؤمنان را بدون استثناء از هر زبان و نژاد و منطقه جغرافیایی و قشر اجتماعی، به صلح و صفا دعوت می کند، استفاده می شود که در پرتو ایمان به خدا، تشکیل حکومت واحد جهانی که صلح در سایه آن همه جا آشکار گردد، امکان پذیر است. ۲.گروهی بر آنند؛ اصل کلمه «سلم» از انقیاد (اطاعت) است.آن جا که خداوند می فرماید: «اِذْ قالَ لَهُ رَبُّهُ اَسْلِمْ قالَ اَسْلَمْتُ».«و پروردگارش به او گفت: تسلیم شو.گفت: من در برابر پروردگار جهانیان تسلیمم» اسلام نیز به جهت تسلیم شدن،اسلام نامیده شده است.اما غلبه در صلح و ترک جنگ پیدا کرد.البته صلح نیز بازگشت به تسلیم و انقیاد دارد؛ چرا که در سایه صلح و سازش است که هر فردی در کنار دیگری با مسالمت و بدون درگیری زندگی می کند. ۳.عده ای می گویند «ادْخُلُوا فِی السِّلْمِ»، «سلم» به کسر و فتح، قرائت شده و به معنای صلح است.و مقصود از ایمان که در ابتدای آیه آمده، اسلام است که با بیعت عمومی و قبول دعوت ظاهری به دست می آید.و مقصود از سلم، ولایت و بیعت خصوصی و قبول دعوت باطنی است، و این معنا، «سلم» نامیده می شود؛ چون کسی که به سبب پذیرش دعوت باطنی و قبول ولایت در ایمان حقیقی داخل شده، به تدریج برای او صلح کلّی با همه موجودات حاصل می شود، و با هیچ یک از آنها در هیچ چیز منازعه نمی کند. بنابر این با دقت در آنچه که بیان شد، به نظر می رسد واژه «سلم» و «صلح» از نظر معنایی نزدیک به هم بوده، و در فرهنگ قرآن کاربرد یکسان دارند.این معنا از بسیاری از آیات قرآن قابل برداشت است؛ مانند: «وَ اِنْ جَنَحُوا لِلسَّلْمِ فَاجْنَحْ لَها وَ تَوَکَّلْ عَلَی اللَّهِ اِنَّهُ هُوَ السَّمیعُ الْعَلیمُ»؛ و اگر تمایل به صلح نشان دهند، تو نیز از در صلح درآی و بر خدا توکّل کن، که او شنوا و دانا است.البته همان گونه که بیان شد، واژه «سلم» گستره معنایی بیشتری دارد.

[ویکی فقه] سلم (ابهام زدایی). سلم ممکن است در معانی ذیل به کار رفته باشد: • آیه سلم، یا «آیه صلح» آیه ۶۱ سوره انفال• بیع سلم، یا بیع سلف، به معنای معامله ی کالای مدّت دار به بهای نقد• سلم (آشتی)، به معنای صلح و آشتی و تأکید شده در قرآن کریم
...

سلم (کیار). سلم روستایی از توابع شهرستان کیار در استان چهارمحال و بختیاری ایران است. این روستا از طایفه زراسوند بختیاری هستند.
این روستا در دهستان کیارغربی قرار دارد و بر اساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۱٬۴۵۴ نفر ( ۳۳۰ خانوار ) بوده است.

سَلْم
در شاهنامۀ فِردوسی، پسر بزرگ فریدون. وقتی فریدون در تقسیم کشور میان پسران، روم و خاور را به او داد؛ سلم و دیگر برادرش، تور، که از برتری سهم برادر کوچک خود، ایرج، خشمگین شده بودند او را از پای درآوردند . چون منوچهر نوۀ ایرج، ببالید، به فرمان فریدون به کین خواهی برخاست . سلم و تور به نیرنگ با او از در آشتی درآمدند. منوچهر نپذیرفت و در نبردی که درگرفت تور کشته شد و سلم گریخت ، اما با تدبیر قارَن، سپهسالار منوچهر، راه گریز بر سلم بسته شد؛ و او در نبردی ناگزیر به تیغ منوچهر کشته شد. منوچهر نیز سر او را برای فریدون فرستاد.