ناصرالدین شاه سه بار در طول سلطنت خود اقدام به سفر به کشورهای اروپایی کرد، اولین سفر در سال ۱۲۹۰ هجری قمری ( ۱۸۷۳ میلادی ) ، دومین سفر در سال ۱۲۹۵ هجری قمری ( ۱۸۷۸ میلادی ) و سومین سفر از ۱۳۰۶ تا ۱۳۰۷ هجری قمری ( ۱۸۸۹ میلادی ) بوده است.
اولین سفر ناصرالدین شاه در تاریخ ۱۹ آوریل ۱۸۷۳ ( فروردین ۱۲۵۲ ) آغاز شد که نخستین مسافرت یکی از پادشاهان ایران به اروپا بود. قبل از او هیچ یک از سلاطین ایران به یک کشور مسیحی قدم نگذاشته بودند. ناصرالدین شاه در آن زمان چهل و سه سال داشت و بیست و پنج سال از حکومتش بر ایران می گذشت. این سفر به توصیه صدراعظم، میرزا حسین خان سپهسالار ترتیب داده شده بود.
وی سفر را از تهران به سمت بندرانزلی و گذشتن از راه های صعب العبور و گردنه های مرتفع رشته کوه های البرز شروع کرد که چهار هفته طول کشید تا آنها به ساحل دریای خزر برسند، سپس به وسیله کشتی به بندر آستراخان روسیه رفتند، تعداد کسانی که در بندر انزلی به همراه شاه سوار کشتی شدند در حدود یکصد نفر بودند. آنها پس از رسیدن به بندر آستراخان به وسیله قایق از طریق رودخانه ولگا سفر خود را ادامه دادند و سپس سوار بر قطار شدند. آنها با قطار به مسکو رفتند. ناصرالدین شاه از مسکو تا سن پترزبورگ را با قطار طی کرده و در ایستگاه راه آهن سن پترزبورگ، تزار و سایر اعضای خانواده سلطنتی روس از وی استقبال کردند.
ناصرالدین شاه پس از چند روز اقامت در روسیه به ترتیب، به کشورهای آلمان، بلژیک، انگلستان، فرانسه، سوییس، ایتالیا، اتریش و عثمانی مسافرت کرد. در آلمان، علاوه بر ویلهلم یکم، امپراتور آلمان، با اتو فون بیسمارک، صدراعظم نیز دیدار کرد، وی پس از بازدید از شهرهای مختلف این کشور راهی بلژیک شد. در بروکسل، پادشاه لئوپولد دوم، از او پذیرایی کرد و از آنجا راهی انگلیس شد. وی با ۸۴ نفر همراه خود صبح روز ۱۸ ژوئن ۱۸۷۳ بروکسل را به قصد بندر «اوستند» ترک می کند و در آنجا سوار کشتی جنگی ویجیلنت و دو کشتی کوچک بخار نیروی دریایی می شود. در انگلستان، پسران دوم و سوم ملکه و وزیر خارجه «لرد گرانویل» به استقبال کشتی ناصرالدین شاه می آیند و از طرف ملکه انگلستان به شاه خوش آمد می گویند. روز سوم اقامت در لندن، به ملاقات ملکه ویکتوریا رفت و نشان بند جوراب بالاترین نشان افتخار انگلستان را دریافت کرد.
در دوم ژوئیه مراسم خداحافظی در انگلستان برگزار شد و وی به فرانسه رفت، در آنجا با پاتریس دو مک ماهون، رئیس جمهور، در سوییس با فرانسوا ژوزف و در ایتالیا با ویتوریو امانوئله دوم ملاقات و گفت وگو کرد. سپس از ایتالیا به اتریش رفت و پس از دیدارهای سیاسی در اتریش، وارد عثمانی شد و پس از چند روز اقامت در عثمانی به ایران بازگشت.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاولین سفر ناصرالدین شاه در تاریخ ۱۹ آوریل ۱۸۷۳ ( فروردین ۱۲۵۲ ) آغاز شد که نخستین مسافرت یکی از پادشاهان ایران به اروپا بود. قبل از او هیچ یک از سلاطین ایران به یک کشور مسیحی قدم نگذاشته بودند. ناصرالدین شاه در آن زمان چهل و سه سال داشت و بیست و پنج سال از حکومتش بر ایران می گذشت. این سفر به توصیه صدراعظم، میرزا حسین خان سپهسالار ترتیب داده شده بود.
وی سفر را از تهران به سمت بندرانزلی و گذشتن از راه های صعب العبور و گردنه های مرتفع رشته کوه های البرز شروع کرد که چهار هفته طول کشید تا آنها به ساحل دریای خزر برسند، سپس به وسیله کشتی به بندر آستراخان روسیه رفتند، تعداد کسانی که در بندر انزلی به همراه شاه سوار کشتی شدند در حدود یکصد نفر بودند. آنها پس از رسیدن به بندر آستراخان به وسیله قایق از طریق رودخانه ولگا سفر خود را ادامه دادند و سپس سوار بر قطار شدند. آنها با قطار به مسکو رفتند. ناصرالدین شاه از مسکو تا سن پترزبورگ را با قطار طی کرده و در ایستگاه راه آهن سن پترزبورگ، تزار و سایر اعضای خانواده سلطنتی روس از وی استقبال کردند.
ناصرالدین شاه پس از چند روز اقامت در روسیه به ترتیب، به کشورهای آلمان، بلژیک، انگلستان، فرانسه، سوییس، ایتالیا، اتریش و عثمانی مسافرت کرد. در آلمان، علاوه بر ویلهلم یکم، امپراتور آلمان، با اتو فون بیسمارک، صدراعظم نیز دیدار کرد، وی پس از بازدید از شهرهای مختلف این کشور راهی بلژیک شد. در بروکسل، پادشاه لئوپولد دوم، از او پذیرایی کرد و از آنجا راهی انگلیس شد. وی با ۸۴ نفر همراه خود صبح روز ۱۸ ژوئن ۱۸۷۳ بروکسل را به قصد بندر «اوستند» ترک می کند و در آنجا سوار کشتی جنگی ویجیلنت و دو کشتی کوچک بخار نیروی دریایی می شود. در انگلستان، پسران دوم و سوم ملکه و وزیر خارجه «لرد گرانویل» به استقبال کشتی ناصرالدین شاه می آیند و از طرف ملکه انگلستان به شاه خوش آمد می گویند. روز سوم اقامت در لندن، به ملاقات ملکه ویکتوریا رفت و نشان بند جوراب بالاترین نشان افتخار انگلستان را دریافت کرد.
در دوم ژوئیه مراسم خداحافظی در انگلستان برگزار شد و وی به فرانسه رفت، در آنجا با پاتریس دو مک ماهون، رئیس جمهور، در سوییس با فرانسوا ژوزف و در ایتالیا با ویتوریو امانوئله دوم ملاقات و گفت وگو کرد. سپس از ایتالیا به اتریش رفت و پس از دیدارهای سیاسی در اتریش، وارد عثمانی شد و پس از چند روز اقامت در عثمانی به ایران بازگشت.
