سفرنامهٔ خسرومیرزا به پطرزبورغ نام کتابی از میرزا مصطفی افشار ملقب به بهاءالملک، محرّر میرزا مسعود گرمرودی است. او طی سال های ۱۲۷۷ تا ۱۲۸۱ق. پیشکاری ظلّ السلطان و سپس انوشیروان خان عین الملک در حکومت مازندران و استرآباد را نیز بر عهده داشت. میرزا مصطفی به همراه یک هیئت سیاسی، سفری به روسیه نیز داشت که از ۱۸ شعبان ۱۲۴۴ق/ ۱۲۰۷ش. شروع و حدود یک سال بعد در رمضان ۱۲۴۵ق. خاتمه یافت. او مشاهدات این مأموریت ده ماهه را در قالب سفرنامه ای به رشتهٔ تحریر درآورد. «بخاطر گذشت که اوضاع این سفر را آنچه دیده و شنیده باشد و بقدر قوّهٔ عاجزانهٔ خود دریافت نموده، بدون عبارت آرایی و طبع آزمایی جهت استحضار طالبان در سلک تحریر و بیان آرد». [ ۱]
دستور گسیل این هیئت را عباس میرزا در سال ۱۲۴۴ هجری قمری به میرزا مسعود به عنوان مأمور سفر صادر نمود. سپس چند ماه پس از اقامت هیئت در قفقاز و فراهم نمودن پیش زمینه های دیدار از پایتخت روسیه، سرانجام خسرو میرزا قاجار هفتمین پسر عباس میرزا به عنوان نمایندهٔ دربار ایران به این گروه پیوست.
نویسندهٔ کتاب - بهاءالملک - یا آنچه را که نوشته است در سفر به چشم دیده یا از شنیده های میرزا مسعود مستوفی بهره برده است. [ ۱] کتاب در اصل در شش فصل بوده است؛ ولی فصل ششم کتاب به نام در اطوار مراجعت مفقود گردیده است. اما جرج بورنوتیان با استفاده از اسناد و مدارک روسی و انگلیسی، به بازسازی این بخش از سفرنامه پرداخته و کل مجموعه را با عنوان «از تبریز به سنت پطرزبورگ، هیئت نمایندگی عذرخواهی ایران به روسیه در سال ۱۸۲۹» به زبان انگلیسی منتشر نمود. [ ۲]
در این کتاب گزارشی نغز از برخورد ایرانیان با کارخانجات روسی، صنایع مدرن، بالون، لیتوگرافی، موزه، گلخانه، تاکسیدرمی و… آمده است. نویسنده به تقریب هرجا که پیشرفتی در کار روس ها دیده افسوس خورده که چرا ایرانیان از این زمینه ها بی بهره اند و در متن کتاب هم پیشنهادهایی برای گسیل دانشجویان از ایران به روسیه و دیگر کشورهای فرنگ برای آموختن و ترقی طرح می کند.
اعضای این هیئت که به سنت پترزبورگ رسیدند عبارت بودند از: خسرو میرزا قاجار، میرزا صالح شیرازی، میرزا مسعود مستوفی، میرزا صالح، امیرنظام زنگنه، میرزا مصطفی ( نویسندهٔ کتاب ) ، میرزا بابا افشار ( پزشک هیئت ) و گروهی دیگر از جمله میرزا تقی خان فراهانی ( امیرکبیر آینده ) و شماری خدمه.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدستور گسیل این هیئت را عباس میرزا در سال ۱۲۴۴ هجری قمری به میرزا مسعود به عنوان مأمور سفر صادر نمود. سپس چند ماه پس از اقامت هیئت در قفقاز و فراهم نمودن پیش زمینه های دیدار از پایتخت روسیه، سرانجام خسرو میرزا قاجار هفتمین پسر عباس میرزا به عنوان نمایندهٔ دربار ایران به این گروه پیوست.
نویسندهٔ کتاب - بهاءالملک - یا آنچه را که نوشته است در سفر به چشم دیده یا از شنیده های میرزا مسعود مستوفی بهره برده است. [ ۱] کتاب در اصل در شش فصل بوده است؛ ولی فصل ششم کتاب به نام در اطوار مراجعت مفقود گردیده است. اما جرج بورنوتیان با استفاده از اسناد و مدارک روسی و انگلیسی، به بازسازی این بخش از سفرنامه پرداخته و کل مجموعه را با عنوان «از تبریز به سنت پطرزبورگ، هیئت نمایندگی عذرخواهی ایران به روسیه در سال ۱۸۲۹» به زبان انگلیسی منتشر نمود. [ ۲]
در این کتاب گزارشی نغز از برخورد ایرانیان با کارخانجات روسی، صنایع مدرن، بالون، لیتوگرافی، موزه، گلخانه، تاکسیدرمی و… آمده است. نویسنده به تقریب هرجا که پیشرفتی در کار روس ها دیده افسوس خورده که چرا ایرانیان از این زمینه ها بی بهره اند و در متن کتاب هم پیشنهادهایی برای گسیل دانشجویان از ایران به روسیه و دیگر کشورهای فرنگ برای آموختن و ترقی طرح می کند.
اعضای این هیئت که به سنت پترزبورگ رسیدند عبارت بودند از: خسرو میرزا قاجار، میرزا صالح شیرازی، میرزا مسعود مستوفی، میرزا صالح، امیرنظام زنگنه، میرزا مصطفی ( نویسندهٔ کتاب ) ، میرزا بابا افشار ( پزشک هیئت ) و گروهی دیگر از جمله میرزا تقی خان فراهانی ( امیرکبیر آینده ) و شماری خدمه.
