سرگئی ولادیمیرویچ میخالکوف ( به روسی: Серге́й Влади́мирович Михалко́в؛ به انگلیسی Sergey Vladimirovich Mikhalkov؛ ۱۳ مارس ۱۹۱۳–۲۷ اوت ۲۰۰۹ ) نویسنده و شاعر کتاب های کودکان و حکایتهای طنز و نمایشنامه نویس اهل روسیه و اتحاد جماهیر شوروی بود. او سراینده سرود ملی اتحاد جماهیر شوروی و روسیه مدرن است و این فرصت را یافت تا سه بار شعر سرود ملی کشور را در سه دوره زمانی مختلف به سراید که تقریباً ۶۰ سال را پوشش می دهد.
سرگئی میخالکوف ۱۲ مارس ۱۹۱۳ در مسکو زاده شد. پدرش او را با آثار مایاکوفسکی و سرگئی یسنین آشنا کرد و عشق به ادبیات روس را در او به وجود آورد. دوران مدرسه را در پیتیگورسک گذراند و در سال ۱۹۳۰ از دبیرستان فارغ التحصیل شد.
نخستین شعرش به نام «جاده» در سال ۱۹۲۸ منتشر شد. در ۱۹۲۸ به انجمن نویسندگان کارگری شهر تویر پیوست. پس از آن آثارش پیوسته در روزنامه ها منتشر شد. در ۱۹۳۹ او به مسکو رفت و در کارخانه پارچه بافی به کار پرداخت برای مدتی نیز به گشت و گذار در قزاقستان شرقی و کنار رود ولگا پرداخت.
شعرهای او کم کم با موفقیت های بیشتری رو به رو می شد، به طوری که در ۱۹۳۳ توانست با درآمد نویسندگی زندگی کند و به انجمن نویسندگان جوان در مجله آگانیوک بپیوندد. بین سال های ۱۹۳۵ و ۱۹۳۷ میخالکوف در انستیتوی ادبیات گورکی به تحصیل پرداخت.
نخستین شعری که برای کودکان سرود، «سه همشهری» نام داشت که در مجله «پیشگام» در ۱۹۳۵ منتشر شد. «مسافر خوشحال»، «توماس لجباز»، «من و دوستم»، «عمو استیوپا» از دیگر شعرهای او برای کودکان است که در سال ۱۹۳۶ در یک مجموعه چاپ شد. شعر «عمو استیوپا» از آثار محبوب کودکان روس است و هنوز در کودکستان های خوانده می شود.
میخالکوف در ۱۹۳۹ به ارتش سرخ فراخوانده شد و به عنوان خبرنگار جنگ فعالیت کرد و در آزاد سازی اکراین غربی شرکت کرد. میخالکوف در سال ۱۹۴۴ سرود ملی اتحاد جماهیر شوروی را سرود.
او به پیشنهاد تولستوی حکایت های بسیاری را نیز برای کودکان نوشت. نخستین آن ها «روباه و اسب آبی» بود که در روزنامه پراودا چاپ شد. «خرگوش مست»، «دو دوست» و «خرس های شادی» از بی شمار قصه هایی است که برای کودکان نوشته است.
میخالکوف نمایشنامه های بسیاری نیز نوشته که «مأموریت حساس» و «کراوات قرمز» از آن جمله است. «می خواهم به خانه برگردم» نمایشنامه ای است افشاگرانه دربارهٔ رفتار غیرانسانی ارتش انگلستان در ممانعت از بازگشت کودکان تبعیدی روس.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفسرگئی میخالکوف ۱۲ مارس ۱۹۱۳ در مسکو زاده شد. پدرش او را با آثار مایاکوفسکی و سرگئی یسنین آشنا کرد و عشق به ادبیات روس را در او به وجود آورد. دوران مدرسه را در پیتیگورسک گذراند و در سال ۱۹۳۰ از دبیرستان فارغ التحصیل شد.
نخستین شعرش به نام «جاده» در سال ۱۹۲۸ منتشر شد. در ۱۹۲۸ به انجمن نویسندگان کارگری شهر تویر پیوست. پس از آن آثارش پیوسته در روزنامه ها منتشر شد. در ۱۹۳۹ او به مسکو رفت و در کارخانه پارچه بافی به کار پرداخت برای مدتی نیز به گشت و گذار در قزاقستان شرقی و کنار رود ولگا پرداخت.
شعرهای او کم کم با موفقیت های بیشتری رو به رو می شد، به طوری که در ۱۹۳۳ توانست با درآمد نویسندگی زندگی کند و به انجمن نویسندگان جوان در مجله آگانیوک بپیوندد. بین سال های ۱۹۳۵ و ۱۹۳۷ میخالکوف در انستیتوی ادبیات گورکی به تحصیل پرداخت.
نخستین شعری که برای کودکان سرود، «سه همشهری» نام داشت که در مجله «پیشگام» در ۱۹۳۵ منتشر شد. «مسافر خوشحال»، «توماس لجباز»، «من و دوستم»، «عمو استیوپا» از دیگر شعرهای او برای کودکان است که در سال ۱۹۳۶ در یک مجموعه چاپ شد. شعر «عمو استیوپا» از آثار محبوب کودکان روس است و هنوز در کودکستان های خوانده می شود.
میخالکوف در ۱۹۳۹ به ارتش سرخ فراخوانده شد و به عنوان خبرنگار جنگ فعالیت کرد و در آزاد سازی اکراین غربی شرکت کرد. میخالکوف در سال ۱۹۴۴ سرود ملی اتحاد جماهیر شوروی را سرود.
او به پیشنهاد تولستوی حکایت های بسیاری را نیز برای کودکان نوشت. نخستین آن ها «روباه و اسب آبی» بود که در روزنامه پراودا چاپ شد. «خرگوش مست»، «دو دوست» و «خرس های شادی» از بی شمار قصه هایی است که برای کودکان نوشته است.
میخالکوف نمایشنامه های بسیاری نیز نوشته که «مأموریت حساس» و «کراوات قرمز» از آن جمله است. «می خواهم به خانه برگردم» نمایشنامه ای است افشاگرانه دربارهٔ رفتار غیرانسانی ارتش انگلستان در ممانعت از بازگشت کودکان تبعیدی روس.
wiki: سرگئی میخالکوف