خبرنگار جنگ

خبرنگار جنگ ( انگلیسی: War correspondent ) روزنامه نگاری است که گزارش ها و اخبار دست اول مناطق جنگی را مخابره می کند. در قرن نوزدهم، به این نوع خبرنگاری، خبرنگاری ویژه گفته می شد. برای خبرنگار جنگ بودن، نیاز است خبرنگار در مناطق جنگ زده حضور پیدا کند و برای تهیه گزارش، عکس و فیلم، به اندازه کافی به صحنه نبرد نزدیک شود؛ بنابراین، خبرنگاری جنگ یکی از خطرناک ترین حیطه های روزنامه نگاری به حساب می آید. از سوی دیگر، پوشش اخبار و حوادث جنگ به دست یک خبرنگار، برای او موفقیت و اعتبار فراوانی به بار می آورد. تیراژ و فروش روزنامه ها در دوران جنگ، بالا می رود و مخاطبان اخبار تلویزیونی افزایش می یابند. گاهی، سازمان های خبری، متهم به نظامی گری می شوند چراکه منافع فراوانی از درگیری ها و جنگ به دست می آورند.
تنها برخی از درگیری ها در جهان، از پوشش رسانه ای گسترده برخوردار می شوند. در میان جنگ های سده اخیر، جنگ کوزوو و جنگ خلیج فارس از پوشش گسترده ای برخوردار شدند. با این همه، بسیاری از نبردهای رخ داده در جهان سوم، به دلیل علاقه مند نبودن رسانه ها، کمتر پوشش داده می شوند و نبود زیرساخت های لازم، باعث می شود تهیه گزارش از این نزاع ها، گران تر و دشوارتر شود و درگیری ها نیز امروزه، برای خبرنگاران جنگی، خطرناک تر از پیش شده اند.
از خبرنگاران جنگی مشهور ایرانی می توان به رضا دقتی، کاوه گلستان، کریستین امان پور ، غلامرضا رهبر و مرتضی آوینی اشاره کرد.
محمود صارمی از خبرنگاران ایرانی بود که در افغانستان توسط طالبان کشته شد. [ ۱]
ماری کالوین یکی از مشهورترین خبرنگاران جنگی آمریکایی است. او یک چشم خود را در همین راه از دست داد. [ ۲]