«سرعت فریبنده» ( به انگلیسی: Speed Demon ) ترانه ای از مایکل جکسون است که در هفتمین آلبوم استودیویی وی با نام بــد منتشر شد. متن این ترانه دربارهٔ سرعت است. [ ۱] این آهنگ توسط جکسون سروده، آهنگسازی شده و تهیه کنندگی مشترک با کوئینسی جونز است. «سرعت فریبنده» یک آهنگ فانک راک است که شعر آن مربوط به رانندگی سریع است. این آهنگ در ۴ سپتامبر ۱۹۸۸ به عنوان یک تک آهنگ تبلیغاتی[ ۲] برای آلبوم و فیلم مون واکر در سال ۱۹۸۸ منتشر شد. این آهنگ نقدهای متفاوتی از منتقدان معاصر دریافت کرد.
همچنین جکسون هیچ گاه این آهنگ را در تور بد و دیگر تورهایش اجرا نکرد.
جکسون یک ویدئوی تبلیغاتی برای این آهنگ در مارس ۱۹۸۸ در استودیو برادران وارنر، بربنک فیلمبرداری کرد. [ ۳] این ویدئو اولین بار به عنوان یک بخش در فیلم گلچین مون واکر ( ۱۹۸۸ ) دیده می شود. [ ۴] [ ۵] به کارگردانی ویل وینتون، [ ۶] ویدئو توسط وینتون، جری کرامر، مایکل جکسون و فرانک دیلیو تولید شد. [ ۷]
با شروع ویدئو، جکسون سعی می کند از طرفداران و مصاحبه کنندگان بیش از حد سِمِج دوری کند و خود را در قالب خرگوشی به نام اسپایک درآورد. با این حال، او به عنوان آلتر ایگوی، طرفداران را تشویق می کند تا او را تعقیب کنند. در طول تعقیب و گریز، او به چهره های مشهور دیگری تبدیل می شود، از جمله سیلوستر استالونه، تینا ترنر و پی وی هرمان. پس از این که در نهایت دیگر او را دنبال نکردند، لباس مبدل خود را برمی دارد، که زنده می شود و او را به رقص دعوت می کند. در حالی که رقص دو نفر به پایان می رسد، یک افسر پلیس ( که توسط کلنسی براون به تصویر کشیده شده ) نزدیک می شود و علامت «رقص ممنوع» را نشان می دهد. جکسون سعی می کند همه چیز را توضیح دهد، اما اسپایک ناپدید شده است. افسر به طعنه نشان می دهد که به «خودنویس» جکسون در یک برگه تخلف نیاز دارد، که جکسون با بی میلی ارائه می دهد. افسر می رود و در حالی که جکسون برای انجام همین کار آماده می شود، یک صخره سنگی در دوردست به سر اسپایک تبدیل می شود. جکسون و صخره به هم لبخند می زنند.
دنیس هانت از لس آنجلس تایمز در نقد خود از مون واکر اظهار داشت که این ویدئو ( همراه با ویدیوهای «بد» و «حسی که به من می دهی» ) «شیک، خوش ساخت و گران قیمت است». او با این وجود احساس می کرد که این بخش ها در مجموع «هنوز فقط موزیک ویدئو» هستند، و همچنین بیان می کند که آن ها «حتی به شیوه ای خاص تخیلی به هم متصل نشده اند». [ ۸] در سال ۲۰۱۰، نسخه طولانی موزیک ویدئو در جعبه مجموعه ویژن مایکل جکسون منتشر شد. [ ۹]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفهمچنین جکسون هیچ گاه این آهنگ را در تور بد و دیگر تورهایش اجرا نکرد.
جکسون یک ویدئوی تبلیغاتی برای این آهنگ در مارس ۱۹۸۸ در استودیو برادران وارنر، بربنک فیلمبرداری کرد. [ ۳] این ویدئو اولین بار به عنوان یک بخش در فیلم گلچین مون واکر ( ۱۹۸۸ ) دیده می شود. [ ۴] [ ۵] به کارگردانی ویل وینتون، [ ۶] ویدئو توسط وینتون، جری کرامر، مایکل جکسون و فرانک دیلیو تولید شد. [ ۷]
با شروع ویدئو، جکسون سعی می کند از طرفداران و مصاحبه کنندگان بیش از حد سِمِج دوری کند و خود را در قالب خرگوشی به نام اسپایک درآورد. با این حال، او به عنوان آلتر ایگوی، طرفداران را تشویق می کند تا او را تعقیب کنند. در طول تعقیب و گریز، او به چهره های مشهور دیگری تبدیل می شود، از جمله سیلوستر استالونه، تینا ترنر و پی وی هرمان. پس از این که در نهایت دیگر او را دنبال نکردند، لباس مبدل خود را برمی دارد، که زنده می شود و او را به رقص دعوت می کند. در حالی که رقص دو نفر به پایان می رسد، یک افسر پلیس ( که توسط کلنسی براون به تصویر کشیده شده ) نزدیک می شود و علامت «رقص ممنوع» را نشان می دهد. جکسون سعی می کند همه چیز را توضیح دهد، اما اسپایک ناپدید شده است. افسر به طعنه نشان می دهد که به «خودنویس» جکسون در یک برگه تخلف نیاز دارد، که جکسون با بی میلی ارائه می دهد. افسر می رود و در حالی که جکسون برای انجام همین کار آماده می شود، یک صخره سنگی در دوردست به سر اسپایک تبدیل می شود. جکسون و صخره به هم لبخند می زنند.
دنیس هانت از لس آنجلس تایمز در نقد خود از مون واکر اظهار داشت که این ویدئو ( همراه با ویدیوهای «بد» و «حسی که به من می دهی» ) «شیک، خوش ساخت و گران قیمت است». او با این وجود احساس می کرد که این بخش ها در مجموع «هنوز فقط موزیک ویدئو» هستند، و همچنین بیان می کند که آن ها «حتی به شیوه ای خاص تخیلی به هم متصل نشده اند». [ ۸] در سال ۲۰۱۰، نسخه طولانی موزیک ویدئو در جعبه مجموعه ویژن مایکل جکسون منتشر شد. [ ۹]
wiki: سرعت فریبنده