سرطان روده بزرگ ( به انگلیسی: Colorectal cancer ) ( که همچنین به نام های سرطان کولون، سرطان رکتوم یا چنگار روده بزرگ نیز شناخته می شود ) به رشد سلول های سرطانی در کولون یا رکتوم ( بخشی از روده بزرگ ) گفته می شود. این بیماری به دلیل رشد و تکثیر غیرطبیعی سلول ها اتفاق می افتد. این سلول ها می توانند به بافت های دیگر بدن انتشار یافته ( متاستاز ) یا در آن ها تکثیر یابند. نشانه ها و علائم این بیماری می تواند شامل مواردی همچون خون در مدفوع ( هماتوشزی ) ، تغییر در حرکات روده و دفع مدفوع، کاهش وزن و خستگی همیشگی باشد.
بسیاری از سرطان های روده بزرگ به دلیل عوامل ناشی از سبک زندگی و افزایش سن ایجاد می شوند و تعداد کمی از موارد به خاطر اختلالات ژنتیکی ارثی اتفاق می افتند. عوامل خطر شامل مواردی همچون نوع رژیم غذایی، چاقی، مصرف دخانیات و نداشتن فعالیت جسمانی کافی است. عوامل مرتبط با رژیم غذایی که خطر این بیماری را افزایش می دهند شامل مصرف گوشت قرمز و گوشت های فرآوری شده و همچنین مصرف زیاد الکل می باشد. عامل خطر دیگر بیماری التهابی روده است که مواردی از قبیل بیماری کرون و کولیت زخمی را در بر می گیرد. برخی از شرایط موروثی که بیماری سرطان روده بزرگ را ایجاد می کنند، مواردی همچون پولیپ های آدنوماتوز خانوادگی و سرطان کولون غیرپولیپی ارثی هستند؛ اما این ها شامل کمتر از پنج درصد موارد می شوند. این بیماری معمولاً با تومور خوش خیم آغاز می گردد که به مرور زمان تبدیل به سرطانی می شود.
سرطان روده بزرگ را می توان با بافت برداری از کولون در طول سیگموئیدوسکوپی یا کولونوسکوپی تشخیص داد. معمولاً بعد از این امر تصویربرداری پزشکی انجام می شود تا معلوم شود که بیماری منتشر شده یا خیر. غربالگری سرطان در کاهش احتمال مرگ ناشی از سرطان روده بزرگ مؤثر است و با شروع سن ۵۰ سالگی و بعد از آن به صورت مداوم تا سن ۷۵ سالگی توصیه می شود. هنگام کولونوسکوپی پولیپ ها برداشته می شوند. آسپیرین و دیگر داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی خطر را کاهش می دهند. البته استفاده عمومی آنها، به دلیل اثرات جانبی توصیه نمی شود.
درمان هایی که برای سرطان روده به کار می رود، می تواند شامل ترکیبی از جراحی، پرتودرمانی، شیمی درمانی و درمان هدفمند باشد. احتمال درمان سرطان های محدود به درون دیوارهٔ کولون، با جراحی وجود دارد، اما سرطانی که در سراسر بدن گسترش یافته، معمولاً قابل درمان نیست و مدیریت بر روی بهبود کیفیت زندگی و علائم بیماری متمرکز می شود. نرخ بقای پنج ساله در ایالات متحده حدود ۶۵ درصد است. البته این مقدار به میزان پیشرفت سرطان و این که آیا تمام سرطان با جراحی قابل برداشت هست یا خیر و همچنین به سلامت کلی فرد بستگی دارد. در تمام دنیا، سرطان روده بزرگ، سومین نوع معمول سرطان است و ده درصد تمامی موارد سرطان را در بر می گیرد. در سال ۲۰۱۲، ۱٫۴ میلیون مورد ابتلای جدید به این بیماری و همین طور ۶۹۴ هزار مورد مرگ از آن اتفاق افتاد. این بیماری در کشورهای توسعه یافته شایع تر است و ۶۵ درصد موارد در این کشورها یافت می شود. شیوع این بیماری در زنان کمتر از مردان است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبسیاری از سرطان های روده بزرگ به دلیل عوامل ناشی از سبک زندگی و افزایش سن ایجاد می شوند و تعداد کمی از موارد به خاطر اختلالات ژنتیکی ارثی اتفاق می افتند. عوامل خطر شامل مواردی همچون نوع رژیم غذایی، چاقی، مصرف دخانیات و نداشتن فعالیت جسمانی کافی است. عوامل مرتبط با رژیم غذایی که خطر این بیماری را افزایش می دهند شامل مصرف گوشت قرمز و گوشت های فرآوری شده و همچنین مصرف زیاد الکل می باشد. عامل خطر دیگر بیماری التهابی روده است که مواردی از قبیل بیماری کرون و کولیت زخمی را در بر می گیرد. برخی از شرایط موروثی که بیماری سرطان روده بزرگ را ایجاد می کنند، مواردی همچون پولیپ های آدنوماتوز خانوادگی و سرطان کولون غیرپولیپی ارثی هستند؛ اما این ها شامل کمتر از پنج درصد موارد می شوند. این بیماری معمولاً با تومور خوش خیم آغاز می گردد که به مرور زمان تبدیل به سرطانی می شود.
سرطان روده بزرگ را می توان با بافت برداری از کولون در طول سیگموئیدوسکوپی یا کولونوسکوپی تشخیص داد. معمولاً بعد از این امر تصویربرداری پزشکی انجام می شود تا معلوم شود که بیماری منتشر شده یا خیر. غربالگری سرطان در کاهش احتمال مرگ ناشی از سرطان روده بزرگ مؤثر است و با شروع سن ۵۰ سالگی و بعد از آن به صورت مداوم تا سن ۷۵ سالگی توصیه می شود. هنگام کولونوسکوپی پولیپ ها برداشته می شوند. آسپیرین و دیگر داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی خطر را کاهش می دهند. البته استفاده عمومی آنها، به دلیل اثرات جانبی توصیه نمی شود.
درمان هایی که برای سرطان روده به کار می رود، می تواند شامل ترکیبی از جراحی، پرتودرمانی، شیمی درمانی و درمان هدفمند باشد. احتمال درمان سرطان های محدود به درون دیوارهٔ کولون، با جراحی وجود دارد، اما سرطانی که در سراسر بدن گسترش یافته، معمولاً قابل درمان نیست و مدیریت بر روی بهبود کیفیت زندگی و علائم بیماری متمرکز می شود. نرخ بقای پنج ساله در ایالات متحده حدود ۶۵ درصد است. البته این مقدار به میزان پیشرفت سرطان و این که آیا تمام سرطان با جراحی قابل برداشت هست یا خیر و همچنین به سلامت کلی فرد بستگی دارد. در تمام دنیا، سرطان روده بزرگ، سومین نوع معمول سرطان است و ده درصد تمامی موارد سرطان را در بر می گیرد. در سال ۲۰۱۲، ۱٫۴ میلیون مورد ابتلای جدید به این بیماری و همین طور ۶۹۴ هزار مورد مرگ از آن اتفاق افتاد. این بیماری در کشورهای توسعه یافته شایع تر است و ۶۵ درصد موارد در این کشورها یافت می شود. شیوع این بیماری در زنان کمتر از مردان است.
wiki: سرطان روده بزرگ