سدیف

فرهنگ اسم ها

لغت نامه دهخدا

سدیف. [ س َ ] ( ع اِ ) پیه کوهان. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ). فربهی کوهان. ( مهذب الاسماء ). || کوهان. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).

سدیف. [ س ُ دَ ] ( اِخ ) ابن میمون ، مولی بنی هاشم. شاعر حجازی و از مردم مکه بود.به بنی امیه نیز علاقه داشت. تا عهد منصور عباسی زنده بود. ( الاعلام زرکلی ج 1 ص 359 ). رجوع به ضحی الاسلام ج 3 ص 284 و عقدالفرید ج 4 ص 114 و ج 5 صص 247 - 248 و 249 و عیون الاخبار ج 1 ص 204 و مجمل التواریخ ص 323.

فرهنگ فارسی

بن میمون مولی بنی هاشم شاعر حجازی و از مردم مکه بود .

دانشنامه عمومی

سُدیْف بن اسماعیل بن مَیْمون ( ؟ - ۱۴۶ق ) ادیب و شاعر حجازی مخضرم بود. بیشتر اشعارش هجو، مدح و غزل بوده است. [ ۱] [ ۲]
عکس سدیفعکس سدیفعکس سدیفعکس سدیفعکس سدیفعکس سدیف
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس