آیین سُدره پوشی یکی از آیینهای زرتشتیان است. سدره پوشی به منزله زایش نوین است و در گویش دری گجراتی NAVJOT نیز گویند. از همین رو این آیین را «نوزاد» یا «نوزات» نیز می نامند. آیین سدره پوشی باید در بامداد انجام شود ولی امروزه در ایران، به دلایل عملی، پس از نیمروز برگزار می شود. امروزه زرتشتیان این مراسم را برای فرزندان خود بین سنین ۷ تا ۱۰ سالگی برگزار می کنند.
سدره پیراهنی است گشاد، سپید رنگ، بدون یقه و با آستینهای کوتاه که از پارچه سفید درست شده و دارای دو کیسه بسیار کوچک، یکی در جلوی سینه و نزدیک قلب که گریبان خوانده می شود و دیگری در پشت که گرده نامیده می شود و زرتشتیان آن را در زیرلباسهای خود می پوشند. درجلو سدره از گردن به پایین، چاکی قرار دارد که تا قسمت سینه می رسد و در انتهای آن کیسه کوچکی به نام کیسه کرفه قرار گرفته است که به عقیده زرتشتیان مؤمن، گنجینه هومت، هوخت هورشت است؛ یعنی سه اصل بزرگ آیین زرتشتی، پندار نیک، گفتار نیک و کردار نیک که فرد زرتشتی باید بکوشد تا این سه صفت را در خود پرورش دهد. امروزه زرتشتیان سدره را از ململ سفید درست می کنند ولی در عهد باستان از پشم و پنبه و حتی گاهی از ابریشم درست می شد. به عقیده زرتشتیان سدره جامه ستایش و بندگی اهورا مزدا و به منزله زره و جوشنی است که پوشنده را از شر تمایلات نفسانی و صفات رذیله حفظ می کند. سفیدی سدره نشانی از آن است که فرد زرتشتی باید قلب و روح خود را مانند آن سفید و بی آلایش نگهدارد و از اعمال ناشایست دوری گزیند. ’’کشتی’’ بندی است باریک و بلند که از ۷۲ نخ پشم درست می شود. زمان بافتن این ۷۲ نخ به شش قسمت که هر کدام دارای ۱۲ نخ است تقسیم شده و به هم بافته می شود زمانی که عمل بافتن تمام شد گره هایی به دو سر کشتی زده می شود. زرتشتیان کشتی را بر روی سدره سه دور بگرد کمر می بندند و در دور دوم دو گره به جلو و در دور سوم دو گره از پشت سر به کشتی می زنند. در عهد باستان کشتی از پشم گوسفند و موی بز و شتر و حتی از پنبه بافته می شود ولی امروزه آن را از پشم گوسفند درست می کنند. کشتی بند بندگی اهورا مزدا است و افراد زرتشتی از زن و مرد و کوچک بزرگ وظیفه دارند همواره و در هر حال آن را به کمر خود ببندند و از خود دور نکنند. زمانی که افراد استحمام می کنند یا موقع شنا و زنان در هنگام عادت ماهیانه می توانند کشتی را از کمر خود باز کنند. به طوری که از مندرجات کتاب های مذهبی به دست می آید زرتشتیان عهد باستان فرزندان خود را در سن پانزده سالگی سدره پوش می نمودند. در تیر یشت کرده ۶ بندهای ۴و۵ آمده: «ای زرتشت اسپنتمان تشتر با چشم های درخشان، بلند بالا و بسیار نیرومند، توانا و چست در فروغ پرواز کند به سنی که مرد برای نخستین بار کشتی بندد، به سنی که مرد برای نخستین بار نیرو گیرد و به سنی که مرد برای نخستین بار به بلوغ رسد» و پس از پوشیدن سدره بر روی آن و بر گرد کمر کُستی ( کُشتی ) می بندند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفسدره پیراهنی است گشاد، سپید رنگ، بدون یقه و با آستینهای کوتاه که از پارچه سفید درست شده و دارای دو کیسه بسیار کوچک، یکی در جلوی سینه و نزدیک قلب که گریبان خوانده می شود و دیگری در پشت که گرده نامیده می شود و زرتشتیان آن را در زیرلباسهای خود می پوشند. درجلو سدره از گردن به پایین، چاکی قرار دارد که تا قسمت سینه می رسد و در انتهای آن کیسه کوچکی به نام کیسه کرفه قرار گرفته است که به عقیده زرتشتیان مؤمن، گنجینه هومت، هوخت هورشت است؛ یعنی سه اصل بزرگ آیین زرتشتی، پندار نیک، گفتار نیک و کردار نیک که فرد زرتشتی باید بکوشد تا این سه صفت را در خود پرورش دهد. امروزه زرتشتیان سدره را از ململ سفید درست می کنند ولی در عهد باستان از پشم و پنبه و حتی گاهی از ابریشم درست می شد. به عقیده زرتشتیان سدره جامه ستایش و بندگی اهورا مزدا و به منزله زره و جوشنی است که پوشنده را از شر تمایلات نفسانی و صفات رذیله حفظ می کند. سفیدی سدره نشانی از آن است که فرد زرتشتی باید قلب و روح خود را مانند آن سفید و بی آلایش نگهدارد و از اعمال ناشایست دوری گزیند. ’’کشتی’’ بندی است باریک و بلند که از ۷۲ نخ پشم درست می شود. زمان بافتن این ۷۲ نخ به شش قسمت که هر کدام دارای ۱۲ نخ است تقسیم شده و به هم بافته می شود زمانی که عمل بافتن تمام شد گره هایی به دو سر کشتی زده می شود. زرتشتیان کشتی را بر روی سدره سه دور بگرد کمر می بندند و در دور دوم دو گره به جلو و در دور سوم دو گره از پشت سر به کشتی می زنند. در عهد باستان کشتی از پشم گوسفند و موی بز و شتر و حتی از پنبه بافته می شود ولی امروزه آن را از پشم گوسفند درست می کنند. کشتی بند بندگی اهورا مزدا است و افراد زرتشتی از زن و مرد و کوچک بزرگ وظیفه دارند همواره و در هر حال آن را به کمر خود ببندند و از خود دور نکنند. زمانی که افراد استحمام می کنند یا موقع شنا و زنان در هنگام عادت ماهیانه می توانند کشتی را از کمر خود باز کنند. به طوری که از مندرجات کتاب های مذهبی به دست می آید زرتشتیان عهد باستان فرزندان خود را در سن پانزده سالگی سدره پوش می نمودند. در تیر یشت کرده ۶ بندهای ۴و۵ آمده: «ای زرتشت اسپنتمان تشتر با چشم های درخشان، بلند بالا و بسیار نیرومند، توانا و چست در فروغ پرواز کند به سنی که مرد برای نخستین بار کشتی بندد، به سنی که مرد برای نخستین بار نیرو گیرد و به سنی که مرد برای نخستین بار به بلوغ رسد» و پس از پوشیدن سدره بر روی آن و بر گرد کمر کُستی ( کُشتی ) می بندند.
wiki: سدره پوشی