سحابی عقاب

سحابی عقاب ( معروف به مسیه ۱۶ یا M16 و NGC 6611 و همچنین به عنوان سحابی ملکه ستاره شناخته می شود ) یک خوشه باز جوان از ستارگان در صورت فلکی مار است که توسط ژان فیلیپ دو شزو در سال های ۱۷۴۵–۱۷۴۶ کشف شد.
هر دو نام یعنی «عقاب» و «ملکه ستاره» به برداشت های بصری از شبح تاریک نزدیک مرکز سحابی اشاره دارند، [ ۱] منطقه ای که به عنوان " ستون های آفرینش " معروف شده و توسط تلسکوپ فضایی هابل تصویربرداری شده است. این سحابی شامل چندین منطقه گاز و غبار ستاره ساز فعال است، از جمله ستون های آفرینش یادشده. سحابی عقاب در بازوی کمان کهکشان راه شیری قرار دارد.
سحابی عقاب بخشی از یک سحابی گسیلشی یا منطقه اچ ۲ است که با عنوان IC 4703 فهرست بندی شده است. این منطقه از شکل گیری ستاره های کنونی در حدود ۵۷۰۰ سال نوری فاصله دارد. مناره ای از گاز که در قسمت شمال شرقی از سحابی خارج می شود، تقریباً ۹٫۵ سال نوری یا حدود ۹۰ تریلیون کیلومتر طول دارد. [ ۲]
خوشه مرتبط با سحابی تقریباً ۸۱۰۰ ستاره دارد که عمدتاً در شکافی در ابر مولکولی در شمال باختری ستون ها متمرکز شده اند. [ ۳] درخشان ترین ستاره ( HD 168076 ) دارای قدر ظاهری ۸٫۲۴+ است که با دوربین های دوچشمی خوب به راحتی قابل مشاهده است. این در واقع یک ستاره دوگانه است که از یک ستاره O3. 5V به اضافه یک O7. 5V تشکیل شده است. [ ۴] جرم این ستاره تقریباً ۸۰ برابر جرم خورشیدی است و تابندگی آن ۱ میلیون برابر تابندگی خورشید است. سن این خوشه بین ۱ تا ۲ میلیون سال برآورد شده است. [ ۵]
نام های توصیفی این سحابی بازتاب دهنده شکل ستون مرکزی است که از جنوب شرقی به ناحیه نورانی مرکزی بالا می رود. نام «سحابی ملکه ستاره» توسط رابرت برنهام جونیور معرفی شد که نشان دهنده توصیف او از ستون مرکزی به عنوان ملکه ستاره در شبح است.
تصاویر به دست آمده توسط جف هستر و پل اسکوئن با استفاده از تلسکوپ فضایی هابل در سال ۱۹۹۵ درک علمی فرآیندهای درون این سحابی را بسیار بهبود بخشید. یکی از این ستون ها به «ستون های آفرینش» معروف شد که ناحیه بزرگی از شکل گیری ستاره ها را به تصویر می کشد. باور بر این است که قسمت های کوچک تاریک آن پیش ستاره ها ( گلبول های بوک ) هستند. ساختار ستونی شبیه به نمونه بسیار بزرگ تری در سحابی روح در ذات الکرسی است که با تلسکوپ فضایی اسپیتزر در سال ۲۰۰۵ تصویربرداری شد[ ۶] به آن ها نیز «ستون های آفرینش ستاره» گفته می شود. [ ۷] [ ۸] این ستون ها که شبیه چکیده سنگ هایی هستند که از کف غار بیرون زده اند، از گاز هیدروژن و غبار بین ستاره ای تشکیل شده اند و به عنوان پرورشگاهی برای شکل گیری ستارگان جدید عمل می کنند. اخترشناسان در داخل ستون ها و روی سطح آن ها گره ها یا گویچه هایی از گاز متراکم تر پیدا کرده اند که EGG ( "گویچه های گازی تبخیرشونده" ) نامیده می شوند. ستارگان در داخل برخی از اینها در حال شکل گیری هستند.