سجده شکر

[ویکی فقه] سجده شکر از سجده های مستحب است که برای ادای شکر بجا آوره می شود. از آن در باب صلات سخن گفته اند.
سجده شکر در موارد زیر مستحب مؤکد است: بعد از هر نماز واجب و مستحب؛ هنگام رسیدن نعمتی جدید و یا تجدید نعمت؛ هنگام دور شدن نقمت و بلایی از انسان و نیز یاد آوری آنها؛ پس از توفیق یافتن در به جا آوردن عملی نیک یا ترک گناهی و نیز هنگام مشاهده فرد مبتلا به بلایی و دیدن فاسق.
چگونگی
سجده شکر با انجام دادن مسمای سجده محقق می شود. بنابر این، سجده شکر، تکبیر افتتاح، تکبیر هنگام رفتن به سجده و نیز تشهد و سلام ندارد؛ لیکن برخی قدما تکبیر را پس از سر برداشتن از سجده مستحب دانسته اند. سجده شکر با یک بار سجده کردن تحقق می یابد؛
← افضل
در سجده شکر طهارت از حدث و نیز رو به قبله بودن شرط نیست. در اشتراط مباح بودن (غصبی نبودن) مکان و نهادن پیشانی بر چیزی که سجده بر آن صحیح است، همچون خاک اختلاف است.
مستحبات
...

[ویکی شیعه] سجده شکر، از سجده های مستحبی است که انجام آن برای شکرگزاری نسبت به نعمت یا دفع بلا سفارش شده است. سجده شکر پس از پایان نماز، چه نماز واجب و چه مستحب به عنوان یکی از تعقیبات پرفضیلت است. برای انجام سجده شکر، رو به قبله بودن و طهارت لازم نیست.
سجده شکر در موارد زیر مستحب مؤکد است:
اینکه آیا برای تحقق سجده شکر، نهادن اعضای هفت گانه بر زمین لازم است یا گذاشتن پیشانی به تنهایی کفایت می کند؟ مسئله محل بحث واختلاف است.