سبک شمردن نماز

[ویکی فقه] شکی نیست که بی اعتنایی به نماز گناهی است بزرگ است. بنابراین شناسایی مصادیق این تحقیر ناپسند، مقدمه پرهیز از این عصیان نابخشودنی است. عناوین زیر از مصادیق سبک شمردن نماز است.
امام صادق (علیه السّلام) در تفسیر آیه ی شریفه ی قرآن، که در ارتباط با مذمت بی اعتنایی به نماز نازل گردیده است (فویلٌ للمصلّین، الذین هم عن صلاتهم ساهون) می فرماید:«تاخیر الصّلاة عن اوّل وقتها لغیر عذرٍ» مراد از بی اعتنایی به نماز، «تاخیر آن از اول وقت بدون عذر است.»البته روشن است که مراد از عذر، ضرورتی است که بصورت اورژانسی پیش آید و قابل تاخیر نباشد و الاّ باید به کار گفت نماز دارم نه به نماز بگوییم کار دارم.
عدم رعایت آداب نماز در خلوت
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلّم) در روایتی چنین می فرماید:«من احسن صَلَوتَهُ حین یَراهُ النّاسُ و اَساءَها حینَ یَخلُوا فتلک استهانةٌ» یعنی: «آن کس که در مقابل مردم با دقت نماز بخواند و در خلوت بدون دقت نماز گزارد به نماز بی اعتنایی کرده است.»مروری بر نمازهای خلوت و جلوت ما، روشن می نماید که آیا احترام و توجه ما به نماز بیشتر بوده است یا به ناظران صحنه ی نماز.
فراهم نکردن مقدمات نماز قبل از اذان
در روایت دیگری می فرماید: کسی که وضوی نماز را تا وقت اذان به تاخیر اندازد او به نماز بی اعتنایی کرده است.آری کسی که به کار اهمیت می دهد، قبل از رسیدن وقت آن، مقدمات انجام آن را فراهم می کند.کدام ملاقات و میهمانی است که وقت آن فرا رسیده باشد و ما هنوز در فکر پوشیدن لباس و یا آماده کردن شرایط آن باشیم؟!
عدم یادگیری معانی
...