سَبز، رنگی است دارای طیفی وسیع که همگی در
طول موج حدود ۵۲۰ تا ۵۷۰
نانومتر قرار دارند. سبز یکی از
رنگ های اصلی افزوده به شمار می رود. مکمل این رنگ
قرمز است. Greenita در یونان باستان شهری تاریخی و مقدس به شمار می رفته و از آنجا که این شهر در دل جنگل های سبز guatmason قرار داشته رنگ سبز را در زبان
انگلیسی Green نامیدند.
افرادی که
ناتوان در دیدن رنگ های قرمز - سبز هستند، می توانند تفاوت این دو رنگ را تشخیص دهند؛ ولی آن ها را به صورت رنگی دیگر می بینند. برای نمونه سبز روشن را زرد و سبز تیره را
قهوه ای می بینند.
بسیاری از
مواد معدنی رنگ سبز دارند؛ برای مثال می توان به
زمرد اشاره کرد که سبزی آن به دلیل وجود
کروم آن است. جانورانی مثل قورباغه ها، مارمولک ها و دیگر خزندگان و دوزیستان و انواع مختلفی از ماهی ها، حشرات و پرندگان در
طبیعت سبز رنگ هستند. اما بیشترین استفاده کنندگان از رنگ سبز در طبیعت گیاهان هستند که به علت وجود ماده
کلروفیل که عامل ایجاد فرایند
فتوسنتز در آنهاست سبز به نظر می رسند. در واقع بسیاری از حیوانات با استفاده از رنگ سبز، خود را در بین گیاهان استتار می کنند.
از نظر فرهنگی رنگ سبز معانی گسترده و در برخی موارد متناقضی دارد. در برخی فرهنگ ها سبز نماد امید و پیشرفت است در حالی که در برخی دیگر نماد مرگ، بیماری و
شیطان است. اما به طور کلی در بیشتر آن ها سبز تداعی کننده ی طبیعت است. برای مثال در
اسلام اعتقاد بر این است که بهشت مکانی سرسبز است و این یکی از دلایل استفاده گسترده از رنگ سبز در فرهنگ اسلامی است. سبز همچنین به خاطر رابطه اش با طبیعت به عنوان نماد اصلاح، حاصلخیزی و تجدید حیاط نیز مورد استفاده قرار می گیرد. امروزه گروه های سیاسی از رنگ سبز به عنوان نمادی از
حفاظت محیط زیست و
عدالت اجتماعی بهره می گیرند. رنگ سبز، از رنگ های استاندارد زبان نگارش صفحات وب،
HTML است و می توان آن را با درج نام انگلیسی آن به کار برد.
در تاریخ ایران از رنگ سبز برای
حاج ابراهیم اعتماد الدوله کلانتر در زمان قاجار استفاده شد.
رنگ سبز، رنگ مورد علاقهٔ
شیعیان و
مسلمانان است و
سادات برای نشان دادن جد بودن خود پارچه ای سبز رنگ به روی خود می اندازند. [ ۱]
زبان فارسی به طور سنتی فاقد تمایز سیاه و آبی / سبز است. واژه ی فارسی سبز می تواند به معنی «سبز»، «سیاه» یا «تاریک» باشد؛ بنابراین، در شعر فارسی، زنان دارای
پوست تیره به عنوان سبزه مورد توجه قرار می گیرند؛ همان طور که در عباراتی مانند سبز گندم گون یا سبز ملیح توصیف می شوند. [ ۲] به همین ترتیب، در عربی سودانی، افراد دارای پوست تیره به عنوان أخضر توصیف می شوند، اصطلاحی که در عربی معیار مشخصاً به «سبز» اشاره دارد. [ ۳]