سبائیه
لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
فرهنگ عمید
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] بطور کلی انحراف از هر مذهب و مکتب و نظامی فراگیر بوده، ولی بسیاری از انحرافات در موازات اندیشه اصلی به حیات خود ادامه می دهد و این گونه خود را وامدار حقائق مکتب اصلی معرفی می کند. اما در مواردی آنچنان فرقه سازی صورت می گیرد که اندیشه اصلی را وامدار فرقه خویش معرفی می کند و این تحریف در واقع به ریشه دواندن اندیشه اصلی منجر شده و تاریخ را به نام خویش اختصاص می دهد. در مکتب تشیع دردناکترین تحریفی که رخ داده، از این قبیل می باشد. با ظهور فرقه منحرف سبائیه در دامن حقانیت تشیع این مکتب به صورت اصل معرفی شد و تشیع منشعب و متاثر از آن اعلام شد و این چنین تبلیغ می شود و تا به امروز نیز این کژاندیشی کورکورانه ادامه دارد. البته نباید این نسبت ناروا را بدون پشتیبانی دشمنان شیعه تلقی کرد. زیرا دشمنی با شیعه علوی از روز سقیفه تا به امروز ادامه دارد و دشمنان تشیع این چنین اراده راسخی را به هر عنوانی ادامه داده اند اما اراده خداوند پشتیبان مکتب حق علوی است. در این نوشتار کوتاه به خلاصه ای از شخصیت و زندگی و عملکرد عبدالله بن سبا و فرقه او و برداشت بی ربط دشمنان از این فرقه در متهم ساختن تشیع اشاره می شود.
عبدالله بن سبا حمیری یهودی زاده ای از اهل صنعا ست؛ مادرش در زمان عثمان به اسلام روی می آورد، اما نه برای هدایت یافتن بلکه گمراه نمودن مسلمین پا به چنین صحنه ای گذاشت و نیتی جز به انحراف کشیدن مسلمین نداشت چنانکه پولس یهودی مسلک به مسیحیت روی آورد اما برای انحراف در مسیحیت و به کفر کشاندن ایشان ابن سبا برای پیش برد اهداف خویش مناطق مسلمانان را از جمله حجاز و بصره و کوفه و شام به تبلیغ پرداخت و در شام مورد توجه قرار نگرفت و به هیچ یک از اهداف و نیات خود نرسید و او از شام اخراج شد. و به سوی بزرگترین شهر تمدن باستانی، شهر فراعنه شتافت. در آنجا به تبلیغ و گمراه نمودن مردم پرداخت و آنها را بر ضد عثمان تحریک کرد.
اندیشه های سیاسی ابن سبا
ابن سبا اندیشه ها و افکارش را به مردم مصر القاء نمود بطوریکه مورد توجه ایشان واقع شد که به چند نمونه اشاره می کنیم: ۱. قائل به رجعت پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلّم) بود و استدلالش برای مردم این بود که رجعت عیسی بن مریم (علیه السّلام) قطعی است پس چرا رجعت پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلّم) که از عیسی بن مریم (علیه السّلام) افضل است مورد انکار می باشد و برای این عقیده به آیه شریفه نیز استاد می جسته: «ان الذی فرض علیک القرآن لرادک الی معاد» به این بیان مردمی از مصر را معتقد به رجعت پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلّم) نمود. و این گونه بود که عقیده به رجعت را جعل کرد.۲. پس از فارغ شدن از جعل رجعت برای مردم به تبیین نبوت و وصایت و خاتمیت پرداخت و این گونه وانمود کرد که از طرف خداوند ۱۰۰۰ نبی آمدند که هر یک ۱۰۰۰ وصی و جانشین داشتند. و خاتم الانبیا پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلّم) است و خاتم الاوصیا علی بن ابی طالب (علیه السّلام) است.۳. ظالم ترین مردم را کسی معرفی کرد که جانشینی علی بن ابی طالب (علیه السّلام) را انکار کند و وصایت را در مورد علی بن ابی طالب (علیه السّلام) رعایت نکند.۴. سپس اعلام نمود که عثمان امروز بدون داشتن حقی به غصب خلافت پرداخته در حالی که خاتم الاوصیا علی بن ابی طالب در میان ماست.
دستاورد سفر به مصر
او با افضای تدریجی این مسائل در مصر به گروه کثیری از مردم مفتون دست پیدا کرد و این جا بود که از این نیروی بدست آمده استفاده کرد و با مکاتباتی که با عوام اهل بصره و کوفه انجام داد زمینه خیزش و انقلاب و یا آشوبی را در پایتخت اسلام (مدینة الرسول) بوجود آورد عوامل دیگری نیز او را کمک کرد تا زودتر نیروی بوجود آمده انقلابی را به کشمکش در دامن اسلام تبدیل کند و به این ترتیب آشوبی بزرگ را ترتیب داد و با قتل عثمان و سپس به قدرت رسیدن علی بن ابی طالب (علیه السّلام) به اهدافی که داشت رسید.
بهره برداری مخالفان شیعه از ابن سبا
...
عبدالله بن سبا حمیری یهودی زاده ای از اهل صنعا ست؛ مادرش در زمان عثمان به اسلام روی می آورد، اما نه برای هدایت یافتن بلکه گمراه نمودن مسلمین پا به چنین صحنه ای گذاشت و نیتی جز به انحراف کشیدن مسلمین نداشت چنانکه پولس یهودی مسلک به مسیحیت روی آورد اما برای انحراف در مسیحیت و به کفر کشاندن ایشان ابن سبا برای پیش برد اهداف خویش مناطق مسلمانان را از جمله حجاز و بصره و کوفه و شام به تبلیغ پرداخت و در شام مورد توجه قرار نگرفت و به هیچ یک از اهداف و نیات خود نرسید و او از شام اخراج شد. و به سوی بزرگترین شهر تمدن باستانی، شهر فراعنه شتافت. در آنجا به تبلیغ و گمراه نمودن مردم پرداخت و آنها را بر ضد عثمان تحریک کرد.
اندیشه های سیاسی ابن سبا
ابن سبا اندیشه ها و افکارش را به مردم مصر القاء نمود بطوریکه مورد توجه ایشان واقع شد که به چند نمونه اشاره می کنیم: ۱. قائل به رجعت پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلّم) بود و استدلالش برای مردم این بود که رجعت عیسی بن مریم (علیه السّلام) قطعی است پس چرا رجعت پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلّم) که از عیسی بن مریم (علیه السّلام) افضل است مورد انکار می باشد و برای این عقیده به آیه شریفه نیز استاد می جسته: «ان الذی فرض علیک القرآن لرادک الی معاد» به این بیان مردمی از مصر را معتقد به رجعت پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلّم) نمود. و این گونه بود که عقیده به رجعت را جعل کرد.۲. پس از فارغ شدن از جعل رجعت برای مردم به تبیین نبوت و وصایت و خاتمیت پرداخت و این گونه وانمود کرد که از طرف خداوند ۱۰۰۰ نبی آمدند که هر یک ۱۰۰۰ وصی و جانشین داشتند. و خاتم الانبیا پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلّم) است و خاتم الاوصیا علی بن ابی طالب (علیه السّلام) است.۳. ظالم ترین مردم را کسی معرفی کرد که جانشینی علی بن ابی طالب (علیه السّلام) را انکار کند و وصایت را در مورد علی بن ابی طالب (علیه السّلام) رعایت نکند.۴. سپس اعلام نمود که عثمان امروز بدون داشتن حقی به غصب خلافت پرداخته در حالی که خاتم الاوصیا علی بن ابی طالب در میان ماست.
دستاورد سفر به مصر
او با افضای تدریجی این مسائل در مصر به گروه کثیری از مردم مفتون دست پیدا کرد و این جا بود که از این نیروی بدست آمده استفاده کرد و با مکاتباتی که با عوام اهل بصره و کوفه انجام داد زمینه خیزش و انقلاب و یا آشوبی را در پایتخت اسلام (مدینة الرسول) بوجود آورد عوامل دیگری نیز او را کمک کرد تا زودتر نیروی بوجود آمده انقلابی را به کشمکش در دامن اسلام تبدیل کند و به این ترتیب آشوبی بزرگ را ترتیب داد و با قتل عثمان و سپس به قدرت رسیدن علی بن ابی طالب (علیه السّلام) به اهدافی که داشت رسید.
بهره برداری مخالفان شیعه از ابن سبا
...
wikifeqh: فرقه_سبائیه
پیشنهاد کاربران
سبائیه ( سبئیه )
سَبائیه، پیروان عبدالله بن سَبأ بودند. برخی فرقه نویسان آنان را اولین غالیان منتسب به شیعه به شمار آورده اند. به گفته اشعری متکلم قرن سوم و چهارم قمری در مقالات الاسلامیّین، آنان بر این باور بودند که امام علی ( ع ) وفات نیافته و پیش از قیامت به دنیا برمی گردد و زمین را در حالی که سرشار از ظلم و جور است، از عدل و داد پر می کند. در رجال کَشّی، در روایتی از امام صادق ( ع ) چنین نقل شده که عبدالله بن سبأ، مؤسس فرقه سبائیه، ادعای نبوت کرد و امام علی ( ع ) را خدا دانست.
... [مشاهده متن کامل]
سَبائیه، پیروان عبدالله بن سَبأ بودند. برخی فرقه نویسان آنان را اولین غالیان منتسب به شیعه به شمار آورده اند. به گفته اشعری متکلم قرن سوم و چهارم قمری در مقالات الاسلامیّین، آنان بر این باور بودند که امام علی ( ع ) وفات نیافته و پیش از قیامت به دنیا برمی گردد و زمین را در حالی که سرشار از ظلم و جور است، از عدل و داد پر می کند. در رجال کَشّی، در روایتی از امام صادق ( ع ) چنین نقل شده که عبدالله بن سبأ، مؤسس فرقه سبائیه، ادعای نبوت کرد و امام علی ( ع ) را خدا دانست.
... [مشاهده متن کامل]