سایم
لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
۱ - چرنده جمع سوائم ( سوایم ) . توضیح چارپایانی که بچرا روند بر حسب عادت مانند : شتر اسب گوسفند .
فرهنگ معین
دانشنامه عمومی
سایم (برزیل). سایم ( به پرتغالی: Caém ) یک منطقهٔ مسکونی در برزیل است که در باهیا واقع شده است. [ ۱] سایم ۹٬۰۵۸ نفر جمعیت دارد.
wiki: سایم (برزیل)
سایم (شهر باستانی آئولیایی). سایم: ( یونانی، CYME از Aeoli ) ( مدرن ترکیه امروزی Limani ) ویا کومای یک شهر آئولیایی ( یونانیان آسیای صغیر ) در کرانه های غربی آناتولی و نزدیک به پادشاهی لیدیا قرار داشت.
آئولیایی ها شهر سایم را تحت عنوان یکی از بزرگترین و مهمترین شهر از شهرهای دوازده گانه مردمشان که محلش در خط ساحلی آسیای صغیر ( غرب آناتولی ) قرار داشت، عنوان می کردند. گمان می شود به علت دسترسی مستقیم شهر به دریا، تجارت در این شهر از رونق فراوانی برخوردار بوده باشد. [ ۱] [ ۲]
دو نویسهٔ ( زندگیه هومر و استرابو جغرافیدان باستان ) ، محل قرارگیری شهر باستانی را در حومه شهر امروزی "Nemrut Limanı" معرفی می کنند.
پس از گذر کردن از هایلوس، فاصله لاریسا تا سایم ۷۰ استادیا ( واحد اندازه گیری ) و از سایم تا میرینا ۴۰ استادیا بود. ( استرابون: 622 )
یافته های باستان شناسی مانند سکه ها به رودخانه ای اشاره می کنند که گمان می رود رودخانه هایلوس باشد.
دربارهٔ افسانه ساخت شهر اطلاعات ناچیزی موجود است. کایم ( Kyme ) بزرگترین شهر آئولیا بوده و طبق افسانه ها آنرا آمازون کایم تأسیس کرد. آمازون ها قبیله ای از زنان جنگ جو از پونتوس کلشیس تراسیه یا اسکایسیا ( سکاها ) بودند که علیه قهرمانان سنتی یونان ( از قدیم سنت بر این بوده که قهرمانان و جنگجویان از میان مردان انتخاب می شده اند ) می جنگیدند. سکه های یافت شده اغلب سر کایم را در یک رو و اسب ( در حال جفتک انداختن ) را در روی دیگر نشان می دهند.
به طور پیوسته مهاجران از سرزمین های اصلی یونان ( احتمالاً ایبوئا ) در اواخر عصر مفرغ با گذر از اژه به این شهر آمده اند. به طوری که مهاجامان دوریایی زبان احتمالاً تمدن میسنیایی ( یا میکنیا ) را در حدود سال ۱۰۵۰ قبل میلاد ساقط کردند. در طی اواخر عصر برنز و اوایل عصر تاریک یونان گویش و زبان سایم و مناطق اطراف آئولیا شباهت زیادی به گویش محلی تسالیا و بوئتیا داشت.
این شهر پس از نبرد تروی توسط یونانیان در نزدیکی رود هرموس بنا گذاشته شد.
برای اولین بار در قرن ۱۹ باستان شناسان در این منطقه شروع به کاوش کردند که منجر به یافت معبدی کوچک در Isis، رواق رومی و آنچه که امروزه خانه سفال نامیده می شود شد. بین سالهای ۱۹۷۹–۱۹۸۴، موزه ازمیر با انجام حفاریهای مشابه در مکانهای مختلف اطراف محل، کتیبه ها و سازه های دیگری را در تپه جنوبی کشف کرد. [ ۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفآئولیایی ها شهر سایم را تحت عنوان یکی از بزرگترین و مهمترین شهر از شهرهای دوازده گانه مردمشان که محلش در خط ساحلی آسیای صغیر ( غرب آناتولی ) قرار داشت، عنوان می کردند. گمان می شود به علت دسترسی مستقیم شهر به دریا، تجارت در این شهر از رونق فراوانی برخوردار بوده باشد. [ ۱] [ ۲]
دو نویسهٔ ( زندگیه هومر و استرابو جغرافیدان باستان ) ، محل قرارگیری شهر باستانی را در حومه شهر امروزی "Nemrut Limanı" معرفی می کنند.
پس از گذر کردن از هایلوس، فاصله لاریسا تا سایم ۷۰ استادیا ( واحد اندازه گیری ) و از سایم تا میرینا ۴۰ استادیا بود. ( استرابون: 622 )
یافته های باستان شناسی مانند سکه ها به رودخانه ای اشاره می کنند که گمان می رود رودخانه هایلوس باشد.
دربارهٔ افسانه ساخت شهر اطلاعات ناچیزی موجود است. کایم ( Kyme ) بزرگترین شهر آئولیا بوده و طبق افسانه ها آنرا آمازون کایم تأسیس کرد. آمازون ها قبیله ای از زنان جنگ جو از پونتوس کلشیس تراسیه یا اسکایسیا ( سکاها ) بودند که علیه قهرمانان سنتی یونان ( از قدیم سنت بر این بوده که قهرمانان و جنگجویان از میان مردان انتخاب می شده اند ) می جنگیدند. سکه های یافت شده اغلب سر کایم را در یک رو و اسب ( در حال جفتک انداختن ) را در روی دیگر نشان می دهند.
به طور پیوسته مهاجران از سرزمین های اصلی یونان ( احتمالاً ایبوئا ) در اواخر عصر مفرغ با گذر از اژه به این شهر آمده اند. به طوری که مهاجامان دوریایی زبان احتمالاً تمدن میسنیایی ( یا میکنیا ) را در حدود سال ۱۰۵۰ قبل میلاد ساقط کردند. در طی اواخر عصر برنز و اوایل عصر تاریک یونان گویش و زبان سایم و مناطق اطراف آئولیا شباهت زیادی به گویش محلی تسالیا و بوئتیا داشت.
این شهر پس از نبرد تروی توسط یونانیان در نزدیکی رود هرموس بنا گذاشته شد.
برای اولین بار در قرن ۱۹ باستان شناسان در این منطقه شروع به کاوش کردند که منجر به یافت معبدی کوچک در Isis، رواق رومی و آنچه که امروزه خانه سفال نامیده می شود شد. بین سالهای ۱۹۷۹–۱۹۸۴، موزه ازمیر با انجام حفاریهای مشابه در مکانهای مختلف اطراف محل، کتیبه ها و سازه های دیگری را در تپه جنوبی کشف کرد. [ ۳]
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید