سامانه اقلیمی زمین

سامانهٔ آب و هوایی زمین یا سامانهٔ آب و هوایی؛ ( انگلیسی: Climate system ) ، از تعامل پنج بازیگر اصلی آب و هوایی تشکیل می شود: اتمسفر ( هوا ) ، هیدروسفر یا آب کره ( آب ) ، یخ کره یا کریوسفر ( یخ و یخ های دائمی ) ، لیتوسفر یا سنگ کره ( لایهٔ سنگی زمین ) و زیست کره ( موجودات زنده ) . [ ۱] اقلیم در این جا آب وهوای روی هم رفته متوسط و به طور معمول طی یک دورهٔ ۳۰ ساله است و با ترکیبی از فرایندهای موجود در سیستم اقلیمی، مانند جریان های اقیانوسی و الگوهای باد، مشخص می شود. [ ۲] [ ۳] جریان گردش در اتمسفر و اقیانوس ها عمدتاً با تابش خورشیدی انجام می شود و این گردش گرما را از منطقه های گرمسیری به جاهایی که انرژی کمتری از خورشید دریافت می کنند منتقل می کند. چرخهٔ گردش آب نیز انرژی را در همهٔ سیستم آب وهوایی جابجا و تعدیل می کند. علاوه بر این، با جریان گردش آب دائماً عناصر شیمیایی مختلف مورد نیاز برای زندگی در بین اجزای مختلف بازیافت می شوند.
سامانهٔ آب و هوایی؛ به دلیل تغییرپذیری داخلی، و نیروی خارجی، می تواند تغییر کند. این نیروهای خارجی؛ از جمله تغییر در شدت تابش خورشید و فوران های آتشفشانی، می توانند طبیعی باشند، یا به وسیلهٔ بشر ایجاد شوند. انتشار گازهای گلخانه ایِ نگهدارندهٔ گرما، توسط منابع صنعتی و سپس جمع و یکپارچه شدن آن ها، در حال حاضر گرمایش جهانی کرهٔ زمین را باعث می شود. فعالیت های بشری همچنین ذرات معلق در هوا را با استفاده هواپخش ها افزایش می دهد، اما تأثیر آن ها به مراتب کمتر از اثر گازهای گلخانه ای است. [ ۱] تغییر می تواند با فرایندهای بازخوردی در اجزای مختلف سامانهٔ آب و هوایی تقویت شود.
اتمسفر زمین را دربر گرفته و تا صدها کیلومتر از سطح آن امتداد دارد. این بیشتر از نیتروژن بی اثر ( ۷۸٪ ) ، اکسیژن ( ۲۱٪ ) و آرگون ( ۱٪ ) تشکیل شده است. [ ۴] از گازهای با مقدار قابل ردیابی موجود در جو، بخار آب و کربن دی اکسید گازهایی مهم برای عملکرد سیستم آب و هوایی هستند.