ساعد

[ویکی فقه] ساعد قسمتی از بدن می باشد که بین مچ و آرنج دست بوده و از احکام آن در باب قصاص و دیات سخن گفته‏اند.
در قطع دو ساعد دیه کامل (دیه قتل نفس) و در قطع یکی نصف دیه ثابت است؛ لیکن چنانچه ساعد همراه کف باشد و جانی مجموع کف و ساعد تا آرنج را قطع کند، به قول مشهور، برای مجموع کف و ساعد یک دیه پرداخت می‏نماید. برخی قدما برای کف، دیه و برای ساعد، ارش را ثابت دانسته‏اند. ظاهر کلام برخی دیگر، ثبوت دیه‏ای جدا گانه- علاوه بر دیه کف- برای ساعد است.
دیه استخوان ساعد
دیه شکستن، تَرَک برداشتن، آشکار شدن استخوان، کوبیده شدن، در رفتن و جا به جا شدن استخوان ساعد بنابر قول مشهور همان دیه استخوان است لیکن برخی گفته‏اند: دیه شکسته شدن استخوان ساعد در صورتی که بدون عیب و نقص بهبود یابد، یک سوم دیه نفس (۳۳۳ و یک سوم دینار) و دیه شکسته شدن یکی از دو استخوان ساعد در صورت بهبود بدون عیب و نقص، صد دینار و دیه ترک خوردن آن، هشتاد دینار و در صورت نمایان شدن استخوان بر اثر جراحت، ۲۵ دینار و در صورت جابه جا شدن، صد دینار و در صورت سوراخ شدن، دوازده و نیم دینار و در صورت عمیق بودن سوراخ- در حدی که به طرف دیگر استخوان برسد- بر اثر فرورفتن آلت نوک تیزی همچون خنجر، پنجاه دینار و در صورت پیدایی زخمی که بهبود نیابد، ۳۳ و یک سوم دینار خواهد بود.

اَرَش[ ۱] ( به عربی: ساعِد ) نام بخشی از دست بدن است که میان بازو و مچ دست قرار گرفته است.
ساعد عضوی از اندام حرکتی فوقانی ( جلویی ) بدن بین آرنج تا مچ است که در بسیاری از پستانداران، پرندگان و خزندگان وجود دارد و از دو استخوان زند زیرین ( اولنا ) و زند زبرین ( رادیوس ) تشکیل شده است.
حس پوست ناحیه قدامی ساعد از اعصاب جلدی ساعدی داخلی ( از طناب داخلی ) و جلدی ساعدی خارجی ( شاخه موسکولوکوتانئوس ) و حس پوست ناحیه خلفی میانی ساعد از عصب جلدی ساعد خلفی میانی ( از عصب رادیال ) تأمین می شود. فاسیای سطحی ساعد محتوی وریدهای سفالیک و بازیلیک می باشد. در ضمن این فاسیا محتوی عروق لنفاوی سطحی است که لنف را در مسیر ورید سفالیک به عقده های لنفاوی زیر ترقوه ای هدایت می کند. فاسیای عمقی ساعد روی عضلات را پوشانده و ادامه آن در ناحیه دست در جلو و عقب استخوانهای مچ ضخیم شده ومهار خم کننده ها ( retinaculum flexor ) و مهار بازکننده ها ( retinaculum extensor ) را می سازند، برای بررسی عضلات، ناحیه ساعد را به دو ناحیه قدامی و خلفی تقسیم می کنند.
شاخه های انتهائی شریان براکیال که شامل دو شریان رادیال و اولنار می باشند، نواحی قدامی و خلفی ساعد و دست را خون رسانی می کنند.
ناحیه قدامی ساعد:
ماهیچه های این ناحیه عمل فلکسیون مچ دست و انگشتان را انجام می دهند، این عضلات به دو گروه سطح و عمقی تقسیم می شوند، گروه سطحی یک زردپی مشترک تشکیل داده ( flexor of tendon common ( این وتر به اپیکوندیل داخلی بازو متصل می شود، طبقه عمقی به سطوح قدامی استخوانهای ساعد متصل می شوند. این عضلات عمدتاً از عصب میانی ( مدیان ) عصب گیری می کنند.
ناحیه خلفی ساعد: این عضلات عمل اکستانسیون مچ دست و انگشتان را انجام می دهند، در دو طبقه سطحی و عمقی قرار دارند، طبقه سطحی زردپی مشترک بازکننده ها ( extensur of tendon common ( را تشکیل می دهند که از اپیکوندیل خارجی استخوان بازو منشأ می گیرد. طبقه عمقی نیز روی سطوح خلفی استخوان های ساعد اتصال دارند.
عصب میانی ( مدیان ) با عبور از بین دو سر عضله پروناتورترس از حفره کوپیتال وارد ساعد می شود، این عصب در ساعد در جلو عضله تا کننده عمقی انگشتان و در عقب عضله تاکننده سطحی انگشتان به پائین نزول می کند و با عبور از زیر فلکسور ریتناکولوم و از درون تونل کارپ وارد دست می شود، شاخه های آن در ساعد شامل شاخه های موسکولا، مفصلی ( برای مفصل آرنج ) ، پالمار کوتانئوس و بین استخوانی قدامی می باشد.