ساز الکترونیک

ساز موسیقی الکترونیک سازی است که با استفاده از علم الکترونیک تولید صدا می کند. چنین ابزاری با خروجی دادن یک سیگنال الکتریکی صوتی که در نهایت یک بلندگو را به صدا درمی آورد، کار می کند.
یک ساز الکترونیکی متداولا می تواند دارای یک رابط کاربر برای کنترل صدای خود باشد، اغلب به وسیله تنظیم گام، فرکانس، یا طول مدت یک نت. هرچند با سیر نزولی استفاده از رابط کاربر و توابع تولید صدا به صورت دو قسمت مجزای کنترل کننده ( دستگاه ورودی ) و یک ترکیب کننده موسیقی ( سینث سایزر ) بترتیب، دو دستگاهی که از طریق زبان اجرایی موسیقی مانند رابط دیجیتالی سازهای موسیقی و کنترل صدای باز.
یک ابزار موسیقی الکترونیک را می توان به عنوان یک زیرمجموعه از برنامه های پردازش سیگنالهای صوتی مشاهده کرد. ابزارهای موسیقی الکترونیکی ساده که گاهی افکت های صوتی نامیده می شوند. مرز بین صدای افکت های صوتی و صدای حقیقی ابزار اغلب مبهم است.
آهنگساز و مهندس فرانسوی ادگار وارز توسط شیپور الکترونیک، سوت ها و نوار مغناطیسی قطعات متنوعی نوشت که قابل ذکرترین آن ها برای غرفه فیلیپس در نمایشگاه جهانی بروکسل در سال ۱۹۵۸ است.
ابزارهای موسیقی الکترونیک امروزه به طور گسترده ای در بسیاری از سبکهای موسیقی استفاده می شود. توسعه ابزارهای جدید موسیقی الکترونیک، کنترل کننده ها، سینت سایزرها به عنوان زمینه ای فعال برای پژوهش علمی ادامه پیدا کرد. کنفرانس های جهانی تخصصی سازماندهی شد، از معروفترین آن ها می توان از واسطه های جدید برای بیان موسیقی نام برد که برای گزارش کردن از لبه تیز این ابزار تشکیل شده بود نام برد. همچنین محیط ویترینی برای هنرمندانی که در اجرا یا تهیه موسیقی از ابزارهای موسیقی الکترونیکی، کنترل کننده ها، ثینت سایزرها بهره می بردند.