ساختارگرایی کارکردی ( به انگلیسی: Functional structuralism ) نظریه ای جامعه شناختی برگرفته از نظریه سیستم ها در جامعه شناسی است. نظریه سیستم ها، در پی رواج اندیشه های تالکوت پارسونز ( ۱۳ دسامبر ۱۹۰۲–۸ مه ۱۹۷۹ ) جامعه شناس آمریکایی، به عنوان یک نظریه کارکردگرایی ساختاری آغاز شد یعنی ساختار اجتماعی مورد تأکید و در مرکز تحلیل قرار گرفته است و کارکرد اجتماعی پدیده ها از این ساختارها استنتاج شدند. در مقابل، در نظریه کارکردی - ساختارگرایی، تمرکز اولیه بر عملکرد یک جنبه از جامعه است و تنها پس از مشخص شدن کارکردها، ساختارهای توانمند تعیین می شوند.
در ساختارگرایی کارکردی بر ساختارها تأکید می شود و پدیده های اجتماعی در خدمت ساختارند ولی در کارکردگرایی ساختاری چون به قول رابرت کی. مرتن ( ۴ ژوئیه ۱۹۱۰–۲۳ فوریه ۲۰۰۳ ) جامعه شناس آمریکایی هر پدیده اجتماعی دارای کارکردهای آشکار و پنهان و کژکارکردهایی است، پس بخاطر نقشی که در پایداری یا اضمحلال نظام اجتماعی کل دارند بر کارکردها تأکید می شود و ساختار ثمره کارکردهای اعضا جامعه دانسته می شود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر ساختارگرایی کارکردی بر ساختارها تأکید می شود و پدیده های اجتماعی در خدمت ساختارند ولی در کارکردگرایی ساختاری چون به قول رابرت کی. مرتن ( ۴ ژوئیه ۱۹۱۰–۲۳ فوریه ۲۰۰۳ ) جامعه شناس آمریکایی هر پدیده اجتماعی دارای کارکردهای آشکار و پنهان و کژکارکردهایی است، پس بخاطر نقشی که در پایداری یا اضمحلال نظام اجتماعی کل دارند بر کارکردها تأکید می شود و ساختار ثمره کارکردهای اعضا جامعه دانسته می شود.
wiki: ساختارگرایی کارکردی