ساختار شهری چیدمان کاربری اراضی در مناطق شهری است؛ به عبارت دیگر، نحوه تعیین کاربری اراضی یک شهر. [ ۱] برنامه ریزان شهری، اقتصاددانان و جغرافیدانان مدل های متعددی را توسعه داده اند که توضیح می دهد که در آن انواع مختلف افراد و مشاغل در محیط شهری وجود دارند. ساختار شهری می تواند به ساختار فضایی شهری نیز اشاره داشته باشد که به چیدمان فضای عمومی و خصوصی در شهرها و میزان اتصال و دسترسی می پردازد.
این مدل اولین مدلی بود که توزیع گروه های اجتماعی را در مناطق شهری توضیح داد. این مدل بر اساس یک شهر واحد، شیکاگو، توسط جامعه شناسی به نام ارنست برگس[ ۲] و در سال ۱۹۲۴ میلادی ایجاد شد. بر اساس این مدل، یک شهر از یک نقطه مرکزی در یک سری حلقه های متحدالمرکز به سمت بیرون رشد می کند. داخلی ترین حلقه نشان دهنده منطقه و ناحیه تجاری مرکزی است. اطراف آن توسط حلقه دوم، منطقه انتقال، که شامل صنعت و مسکن با کیفیت پایین تر است، احاطه شده است. حلقه سوم شامل مسکن برای طبقه کارگر است و منطقه خانه های مستقل کارگری نامیده می شود. حلقه چهارم دارای خانه های جدیدتر و بزرگتر است که معمولاً توسط طبقه متوسط اشغال می شود. این حلقه را منطقه اقامتگاه های بهتر می نامند. بیرونی ترین حلقه منطقه رفت و آمد نامیده می شود. این منطقه نشان دهنده افرادی است که در حومه های مسکونی زندگی می کنند و برای کار روزانه به مرکز رفت و آمد می کنند.
نظریه دوم ساختار شهری در سال ۱۹۳۹ میلادی توسط اقتصاددانی به نام هومر هویت ( Homer Hoyt ) ارائه شد. [ ۳] مدل او، مدل بخشی، پیشنهاد کرد که یک شهر به «جای حلقه ها» در «بخش هایی» توسعه می یابد. مناطق خاصی از یک شهر برای فعالیت های مختلف جذابیت بیشتری دارند، چه به صورت تصادفی و چه به دلایل جغرافیایی و محیطی. همان طور که شهر رشد می کند و این فعالیت ها شکوفا می شوند و به بیرون گسترش می یابند، آنها این کار را در یک گوه انجام می دهند و به بخشی از شهر تبدیل می شوند. به عنوان مثال، اگر منطقه ای برای مسکن با درآمد بالا راه اندازی شود، هر گونه توسعه جدید در آن منطقه از لبه بیرونی گسترش می یابد.
این نظریه تا حدی فقط یک اصلاح در مدل متحدالمرکز است تا یک بیان مجددی رادیکال و متفاوت. هویت و برگس هر دو ادعا کردند که شیکاگو از مدل آنها حمایت می کند. برگس ادعا کرد که منطقه تجاری مرکزی شیکاگو توسط یک سری حلقه ها احاطه شده است که تنها توسط دریاچه میشیگان شکسته شده است. هویت استدلال کرد که بهترین مسکن در شمال از ناحیه تجاری مرکزی در امتداد دریاچه میشیگان توسعه یافته است، در حالی که صنعت در امتداد خطوط ریلی اصلی و جاده های جنوب، جنوب غربی و شمال غربی قرار دارد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین مدل اولین مدلی بود که توزیع گروه های اجتماعی را در مناطق شهری توضیح داد. این مدل بر اساس یک شهر واحد، شیکاگو، توسط جامعه شناسی به نام ارنست برگس[ ۲] و در سال ۱۹۲۴ میلادی ایجاد شد. بر اساس این مدل، یک شهر از یک نقطه مرکزی در یک سری حلقه های متحدالمرکز به سمت بیرون رشد می کند. داخلی ترین حلقه نشان دهنده منطقه و ناحیه تجاری مرکزی است. اطراف آن توسط حلقه دوم، منطقه انتقال، که شامل صنعت و مسکن با کیفیت پایین تر است، احاطه شده است. حلقه سوم شامل مسکن برای طبقه کارگر است و منطقه خانه های مستقل کارگری نامیده می شود. حلقه چهارم دارای خانه های جدیدتر و بزرگتر است که معمولاً توسط طبقه متوسط اشغال می شود. این حلقه را منطقه اقامتگاه های بهتر می نامند. بیرونی ترین حلقه منطقه رفت و آمد نامیده می شود. این منطقه نشان دهنده افرادی است که در حومه های مسکونی زندگی می کنند و برای کار روزانه به مرکز رفت و آمد می کنند.
نظریه دوم ساختار شهری در سال ۱۹۳۹ میلادی توسط اقتصاددانی به نام هومر هویت ( Homer Hoyt ) ارائه شد. [ ۳] مدل او، مدل بخشی، پیشنهاد کرد که یک شهر به «جای حلقه ها» در «بخش هایی» توسعه می یابد. مناطق خاصی از یک شهر برای فعالیت های مختلف جذابیت بیشتری دارند، چه به صورت تصادفی و چه به دلایل جغرافیایی و محیطی. همان طور که شهر رشد می کند و این فعالیت ها شکوفا می شوند و به بیرون گسترش می یابند، آنها این کار را در یک گوه انجام می دهند و به بخشی از شهر تبدیل می شوند. به عنوان مثال، اگر منطقه ای برای مسکن با درآمد بالا راه اندازی شود، هر گونه توسعه جدید در آن منطقه از لبه بیرونی گسترش می یابد.
این نظریه تا حدی فقط یک اصلاح در مدل متحدالمرکز است تا یک بیان مجددی رادیکال و متفاوت. هویت و برگس هر دو ادعا کردند که شیکاگو از مدل آنها حمایت می کند. برگس ادعا کرد که منطقه تجاری مرکزی شیکاگو توسط یک سری حلقه ها احاطه شده است که تنها توسط دریاچه میشیگان شکسته شده است. هویت استدلال کرد که بهترین مسکن در شمال از ناحیه تجاری مرکزی در امتداد دریاچه میشیگان توسعه یافته است، در حالی که صنعت در امتداد خطوط ریلی اصلی و جاده های جنوب، جنوب غربی و شمال غربی قرار دارد.
wiki: ساختار شهری