حاجی زین العابدین تقی اف ( به ترکی آذربایجانی: Hacı Zeynalabdin Tağıyev ) ( تولد۱۱۹۹ هـ. ش، باکو - وفات ۱۳۰۰ هـ. ش، مرداکان در نزدیکی باکو ) سرمایه دار خیر خواه و فرهنگ دوست آذربایجانی اهل باکو. وی در خانواده ای فقیری متولد شد و پس از پرداختن به شغل های متعدد و مشکل توانست در صنعت نوپای نفت اطراف باکو سرمایه گذاری کند. با پیشرفت این صنعت وی نیز به یکی از بزرگ ترین سرمایه داران باکو و قفقاز مبدل شد و ثروتی هنگفت به دست آورد. علاوه بر فعالیت های اقتصادی، تقی اف به امور خیریه و فعالیت های فرهنگی علاقه مند بود. او سرمایه چندین روزنامه ترکی آذربایجانی زبان در جمهوری آذربایجان را تأمین کرد و کمک های مالی فراوانی به روزنامه های فارسی و ترکی آذربایجانی زبان چاپ داخل و خارج از ایران مثل تربیت، اختر، حبل المتین و مظفری می کرد. او چندین مدرسه به سبک جدید در باکو و قفقاز احداث کرد و مبالغ هنگفتی به مدارس داخلی ایران، از جمله مدرسه رشدیه، اهدا کرد. در کتابی با عنوان سرگذشت پنجاه کنشگر اقتصادی ایران از او به عنوان یکی از افرادی که در دویست سال اخیر تأثیر زیادی بر اقتصاد ایران داشته نام برده شده است. [ ۳]
وی در خانواده ای فقیر چشم به دنیا گشود. پدر تقی اف کفش دوز بود و او مادرش را در سن ۱۰ سالگی از دست داد. او از دوران کودکیش خوددار و زحمتکش بود. در ۱۰ سالگی پدرش وی را نزد بنایی برد تا از او بنایی یاد بگیرد. در ۱۲ سالگی وی می توانست سنگ بتراشد و در ۱۵ سالگی بنایی نماید. مدتی بعد وی به عنوان استاد ماهر و سرکارگر شناخته شد. در ۲۰ سالگی دیگر مباشری در زمینهٔ سنگ تراشی و عمران شروع به فعالیت نمود. آز آنجایی که سابقهٔ کاری در ساخت و ساز داشت، بعداً بر ساخت خانه ها و موسسات خویش شخصاً نظارت می نمود. [ ۴]
تقی اف بعداً به تجارت و فعالیت در عرصهٔ صنعت سبک پرداخت و در هر دو به موفقیت دست یافت. پس از مدتی وی صاحب مغازه ها و موسسات تولیدکننده مبدل گردید. وی همچنین یکی از کارآفرینانی بود که نفت باکو را از طریق دریای خزر و خط راه آهن قفقاز صادر می کردند. وی به عنوان صنعتگر با فعالیت ها و اقدامات هدفمند خود، از زمرهٔ نخستین صنعتگران ملی محسوب می شود که استثمار اقتصاد جمهوری آذربایجان را مختل نموده اند. [ ۵]
در سال ۱۸۷۲، هنگامی که زمین های نفت خیز به حراج گذاشته شدند، تقی اف نیز زمینی به اجاره گرفت که، بعداً از آن نفت استخراج گردید و با این روش آرزوهای وی واقعی شدند. بعد شرکت نفتی به نام «حاجی زین العابدین تقی اف» را دایر نمود. پس درآمدهای تقی اف بیشتر گشت و وی چند کارخانهٔ تولید نفت خریداری کرد. در سال ۱۸۹۶، شرکت نفتی وی با تولید نفت ۳۲ میلیون پودی ( ۵۱۲ کیلوگرام ) به بالاترین شاخص رسید. [ ۶]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفوی در خانواده ای فقیر چشم به دنیا گشود. پدر تقی اف کفش دوز بود و او مادرش را در سن ۱۰ سالگی از دست داد. او از دوران کودکیش خوددار و زحمتکش بود. در ۱۰ سالگی پدرش وی را نزد بنایی برد تا از او بنایی یاد بگیرد. در ۱۲ سالگی وی می توانست سنگ بتراشد و در ۱۵ سالگی بنایی نماید. مدتی بعد وی به عنوان استاد ماهر و سرکارگر شناخته شد. در ۲۰ سالگی دیگر مباشری در زمینهٔ سنگ تراشی و عمران شروع به فعالیت نمود. آز آنجایی که سابقهٔ کاری در ساخت و ساز داشت، بعداً بر ساخت خانه ها و موسسات خویش شخصاً نظارت می نمود. [ ۴]
تقی اف بعداً به تجارت و فعالیت در عرصهٔ صنعت سبک پرداخت و در هر دو به موفقیت دست یافت. پس از مدتی وی صاحب مغازه ها و موسسات تولیدکننده مبدل گردید. وی همچنین یکی از کارآفرینانی بود که نفت باکو را از طریق دریای خزر و خط راه آهن قفقاز صادر می کردند. وی به عنوان صنعتگر با فعالیت ها و اقدامات هدفمند خود، از زمرهٔ نخستین صنعتگران ملی محسوب می شود که استثمار اقتصاد جمهوری آذربایجان را مختل نموده اند. [ ۵]
در سال ۱۸۷۲، هنگامی که زمین های نفت خیز به حراج گذاشته شدند، تقی اف نیز زمینی به اجاره گرفت که، بعداً از آن نفت استخراج گردید و با این روش آرزوهای وی واقعی شدند. بعد شرکت نفتی به نام «حاجی زین العابدین تقی اف» را دایر نمود. پس درآمدهای تقی اف بیشتر گشت و وی چند کارخانهٔ تولید نفت خریداری کرد. در سال ۱۸۹۶، شرکت نفتی وی با تولید نفت ۳۲ میلیون پودی ( ۵۱۲ کیلوگرام ) به بالاترین شاخص رسید. [ ۶]
wiki: زین العابدین تقی یف