زیست توده لیگنوسلولزیک

لیگنوسلولزها به ماده گیاهی خشک ( زیست توده ) ، به اصطلاح زیست توده لیگنوسلولزی اشاره دارد. این ماده به طور کامل در دسترس ترین ماده خام موجود در کره زمین برای تولید سوخت های زیستی و عمدتاً بیو اتانول است. این ماده از پلیمرهای کربوهیدرات ( سلولز، همی سلولز ) و یک پلیمر معطر ( لیگنین ) تشکیل شده است. این پلیمرهای کربوهیدرات حاوی مونومرهای مختلف قند ( شش و پنج کربنه ) هستند و به لیگنین متصل می شوند. زیست توده لیگنوسلولزیک را می توان به طور کلی در زیست توده بکر، زیست توده زباله و محصولات انرژی طبقه بندی کرد. زیست توده دست نخورده شامل تمام گیاهان طبیعی مانند درختان، بوته ها و علف ها است. زیست توده زباله به صورت محصول جانبی کم ارزش از بخش های مختلف صنعتی مانند تولید کشاورزی ( ضایعات ذرت، تفاله نیشکر ) و همچنین دور ریزهای نجاری است. از زیست سوخت های با عملکرد بالا به عنوان ماده اولیه تولید سوخت زیستی نسل دوم می توان به چمن ترکه و علف فیل اشاره کرد.
بسیاری از محصولات به دلیل توانایی آنها در تأمین بازده زیاد زیست توده مورد توجه هستند و می توان هر سال چندین بار از ان برداشت کرد. از جمله درختان صنوبر و Miscanthus giganteus. محصول برتر انرژی، نیشکر است که منبعی از ساکارز قابل تخمیر و باگاس فراورده فرعی لیگنوسلولزی است.
زیست توده لیگنوسلولزیک ماده اولیه صنعت کاغذ و خمیرکاغذ است. این صنعت پر مصرف انرژی بر جدایی بخشهای لیگنین و سلولزی زیست توده متمرکز است.
زیست توده لیگنوسلولزیک، به صورت سوخت چوب، سابقه طولانی به عنوان منبع انرژی دارد. از اواسط قرن بیستم، علاقه به زیست توده به عنوان پیش ماده سوخت مایع افزایش یافته است. به طور خاص، تخمیر زیست توده لیگنوسلولزی به اتانول[ ۱] یک مسیر جذاب برای سوخت است.