زیرکونیای مکعبی یا کوبیک زیرکونیا ( به اختصار : CZ ) ( به لاتین: Cubic Zirconia ) یک کریستال به شکل مکعب و از لحاظ ساختار بلوری یک جامد کووالانسی مصنوعی است. زیرکونیوم دی اکسید ( ZrO2 ) مادهٔ سنتز شده سخت و اغلب بی رنگ است، اما امکان ساخت آن در رنگ های گوناگون وجود دارد.
به علت بهای کم، پایداری بالا و همانندی ظاهری بسیار به الماس، از زمان تولید صنعتی و به صرفه این فراورده در 1976 تاکنون، اصلی ترین رقیب برای الماس در صنعت جواهرسازی بوده است. موزانیت سنتتیک نیز رقیب اصلی این سنگ به عنوان یک سنگ قیمتی مصنوعی است.
گاهی مردم، کوبیک زیرکونیا را به اشتباه زیرکونیوم مکعب می نامند. زیرکونیوم یک عنصر شیمیایی متفاوت دارد و فلزی به رنگ سفید نقره ای است. این عنصر به شکل پودری خود با به کارگیری از دیگر عناصر برای ایجاد زیرکونیای مکعب به کار می رود.
کوبیک زیرکونیا ، کریستالوگرافی ایزومتریک است. یکی از مهم ترین ویژگی های این ماده، همانندی به الماس است. اکسید زیرکونیوم در طول سنتز، به طور طبیعی، کریستال های مونوکلینیک را تشکیل می دهد، که فرم پایدار آن در شرایط جوّی طبیعی است. برای تشکیل کریستال های مکعب یک تثبیت کننده در دماهای معمولی پایدار لازم است. این ماده ممکن است به طور معمول اتریم یا اکسید کلسیم باشد؛ مقدار تثبیت کننده به کاررفته بستگی به شیوهٔ کار سازندگان دارد؛ بنابراین ویژگی های فیزیکی و نوری CZ سنتزشده متفاوت است و همه مقادیر محدود هستند. بیش ترین کاربرد آن در ساخت زیورآلات از جنس نقره و بدل و گاهی طلا به جای الماس است، چرا که بهای الماس اصل، بسیار بالا بوده و به خاطر قدرت خرید مردم از نگین زیرکونیوم بهره گیری می کنند تا هزینه پایانی کاهش یابد.
کوبیک زیرکونیا در امواج فرابنفش کوتاه خاصیت فلورسانس معمولاً به رنگ زرد، زرد مایل به سبز یا "بژ" دارد. این اثر در امواج فرابنفش بلند، تا حد زیادی کاهش می یابد، که گاهی اوقات درخشش سفید رنگی دیده می شود.
زرد کانی مونوکلین ( baddeleyite ) در سال ۱۸۹۲ یافت شده که صورت طبیعی از اکسید زیرکونیوم است. [ ۱]
نقطه ذوب بالای زیرکونیا ( ۲۷۵۰ درجه سانتی گراد یا ۴۹۷۶ درجه فارنهایت ) مانع رشد کنترل شده بلورهای منفرد می شود. با این حال، تثبیت اکسید مکعب زیرکونیوم خیلی زود تحقق یافته و به عنوان فراورده مصنوعی زیرکونیا ( در سال ۱۹۲۹ ) معرفی شد. اگرچه زیرکونیا مکعب شکل است، اما به حالت سرامیک چند کریستالی است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبه علت بهای کم، پایداری بالا و همانندی ظاهری بسیار به الماس، از زمان تولید صنعتی و به صرفه این فراورده در 1976 تاکنون، اصلی ترین رقیب برای الماس در صنعت جواهرسازی بوده است. موزانیت سنتتیک نیز رقیب اصلی این سنگ به عنوان یک سنگ قیمتی مصنوعی است.
گاهی مردم، کوبیک زیرکونیا را به اشتباه زیرکونیوم مکعب می نامند. زیرکونیوم یک عنصر شیمیایی متفاوت دارد و فلزی به رنگ سفید نقره ای است. این عنصر به شکل پودری خود با به کارگیری از دیگر عناصر برای ایجاد زیرکونیای مکعب به کار می رود.
کوبیک زیرکونیا ، کریستالوگرافی ایزومتریک است. یکی از مهم ترین ویژگی های این ماده، همانندی به الماس است. اکسید زیرکونیوم در طول سنتز، به طور طبیعی، کریستال های مونوکلینیک را تشکیل می دهد، که فرم پایدار آن در شرایط جوّی طبیعی است. برای تشکیل کریستال های مکعب یک تثبیت کننده در دماهای معمولی پایدار لازم است. این ماده ممکن است به طور معمول اتریم یا اکسید کلسیم باشد؛ مقدار تثبیت کننده به کاررفته بستگی به شیوهٔ کار سازندگان دارد؛ بنابراین ویژگی های فیزیکی و نوری CZ سنتزشده متفاوت است و همه مقادیر محدود هستند. بیش ترین کاربرد آن در ساخت زیورآلات از جنس نقره و بدل و گاهی طلا به جای الماس است، چرا که بهای الماس اصل، بسیار بالا بوده و به خاطر قدرت خرید مردم از نگین زیرکونیوم بهره گیری می کنند تا هزینه پایانی کاهش یابد.
کوبیک زیرکونیا در امواج فرابنفش کوتاه خاصیت فلورسانس معمولاً به رنگ زرد، زرد مایل به سبز یا "بژ" دارد. این اثر در امواج فرابنفش بلند، تا حد زیادی کاهش می یابد، که گاهی اوقات درخشش سفید رنگی دیده می شود.
زرد کانی مونوکلین ( baddeleyite ) در سال ۱۸۹۲ یافت شده که صورت طبیعی از اکسید زیرکونیوم است. [ ۱]
نقطه ذوب بالای زیرکونیا ( ۲۷۵۰ درجه سانتی گراد یا ۴۹۷۶ درجه فارنهایت ) مانع رشد کنترل شده بلورهای منفرد می شود. با این حال، تثبیت اکسید مکعب زیرکونیوم خیلی زود تحقق یافته و به عنوان فراورده مصنوعی زیرکونیا ( در سال ۱۹۲۹ ) معرفی شد. اگرچه زیرکونیا مکعب شکل است، اما به حالت سرامیک چند کریستالی است.
wiki: زیرکونیای مکعبی